«Չկա մի բան, բացի սեքսից, որ տղամարդը կարող է տալ». սեքսոլոգի պրակտիկայից
23.04.2012
Սեքսոլոգ, Մ. Հերացու անվան պետական բժշկական համալսարանի սեքսոլոգիայի կլինիկայի բժիշկ Նարինե Ներսիսյանը շատ հետաքրքիր ֆորմատով նյութ է ներկայացնում LN-ի ընթերցողներին՝ հատված բժիշկ-սեքսոլոգի հոգեթերապևտիկ պրակտիկայից:
Նարեն (անունը փոխված է) դիմել է սեքսոլոգի օգնությանը այն գանգատով, որ չի հասնում հոգեսեռական բավարարության իր ամուսնու հետ, իր կյանքում հայտնվել են երկու ուրիշ տղամարդիկ, որոնցից մեկը' Հայկը կպչուն ձևով սիրահետում է և հերոսուհու մոտ զգացմունք է առաջացրել: Նա տանջվում է իր սեռական կրքի և սիրո զգացմունքի երկփեղկումից:
Նարե
-Կներեք ուշանալուս համար:
Բժիշկ
-Հայկը զանգել զգուշացրել էր, որ կուշանաք:
Նարե
-Այո, միասին էինք:
Բժիշկ
-Ինչպե՞ս եք:
Նարե
-Լավ եմ, Դո՞ւք:
Բժիշկ
-Շնորհակալություն, ես էլ լավ եմ, ինչի՞ մասին զրուցենք այսօր:
Նարե
-Քիչ առաջ, երբ Հայկի հետ էինք, ես որոշել էի նրան ասել, որ մեր միջև կապը այլևս չի կարող շարունակվել, բայց...ստացվեց այնպես, որ շարունակվում է:
Բժիշկ
-Ավաղ, ինչպես միշտ, նա խափանեց ձեր պլանները...
Նարե
-Այո, նա շատ ուժեղ հմայք ունի, որն ինձ ուղղակի կախարդում է:
Բժիշկ
-Իսկ ինչո՞ւ եք ցանկանում խզել կապը, եթե նրա կախարդանքը Ձեզ դուր է գալիս
Նարե
-Մտածում եմ, որ ես սիրել չեմ կարող, Հայկին էլ չեմ կարող սիրել, ինչպես իմ ամուսնուն չեմ սիրում, մտածում եմ, որ եթե սիրել կարողանամ, ավելի լավ է սիրեմ մի մարդու ում հետ ապրում եմ:
Բժիշկ
-Իսկ երբևէ չե՞ք մտածել, որ այս պահին Դուք սիրում եք, ուղղակի չգիտեք այդ մասին:
Նարե
-Գիտեք, այսօր մի հրաշալի միտք փայլատակեց ուղեղումս. սիրելու համար պետք է որոշում կայացնել: Եթե որոշեմ սիրել Հայկին, կսիրեմ...
Բժիշկ
-Ինչ- որ տեղ ճիշտ միտք է:
Նարե
-Եթե որոշեմ սիրել ամուսնուս, նրան կսիրեմ: Ում որոշեմ սիրել, նրան էլ կսիրեմ: Ընտրության հարց է, այս պարագայում ընտրությունը ամուսնուս, Հայկի և էլի մի տղայի միջև է: Ում որոշեցի սիրել, նրան էլ կսիրեմ...
Բժիշկ
-Այսինքն, Հայկից բացի մեկ ուրի՞շն էլ կա, թե՞ խոսքը Ձեր տղայի մասին է:
Նարե
-Կա մեկ ուրիշ տղամարդ, ով ինձ առաջարկում է իր սերը, այո, բայց նա Հայկի նման համառ ու կպչուն չի, բայց գիտեմ, որ սիրում է շատ ուժեղ և սպասում է միայն իմ որոշմանը: Իսկ եթե չկարողացա տղամարդու սիրել, ապա կսիրեմ ուրիշ բան, սիրո օբյեկտը կարևոր չէ:
Բժիշկ
-Փաստորեն Դուք սուբլիմացիայի կողմնակից եք:
Նարե
-Սուբլիմացիա՞: Ինչ-որ տեղ այո, կարևոր չի՝ ինչ կամ ում ես սիրում, կարևորը սիրելն է, շատ ուժեղ սիրելը:
Բժիշկ
-Դուք սխալ եք մի հարցում. որոշել սիրել այդ 3-ից մեկին հնարավոր չէ:
Նարե
-Ինչո՞ւ, կսիրեմ այն մեկին, ով ամենահարմարն է իմ ուզած ձևով սիրելու համար:
Բժիշկ
-Դուք հավակնությունը կտաք մեկին կամ մյուսին, բայց դա անվանել սեր հնարավոր չէ:
Նարե
-Ինչո՞ւ:
Բժիշկ
-Եթե մենք կարողանայինք գիտակցաբար ընտրել, թե ում սիրել, ապա մեր կյանքում ամեն ինչ շատ ավելի հարթ կընթանար:
Նարե
-Իսկ ինչո՞ւ չենք կարող գիտակցաբար ընտրել:
Բժիշկ
-Սերը ֆիզիոլոգիորեն իրենից ներկայացնում է ուղեղում ընթացող քիմիական պրոցես, սակայն այն չի սկսվում գիտակցական թելադրանքների պատճառով, այլ ենթագիտակցական: Այսինքն՝ Դուք ենթագիտակցությունում արդեն ունեք այն արխեատիպը, որին քիչ թե շատ համապատասխանող տղամարդը մեծ շանսեր ունի արժանանալու Ձեր սիրուն: Սակայն գիտակցական մակարդակի վրա Դուք այդ մարդուն ընտրել չեք կարող: Միգուցե նա չկա էլ Ձեր շրջապատի այդ 3 տղամարդկանց մեջ:
Նարե
-Իմ ամուսինը և Հայկը և այն երրորդը այդ արխետիպն ունեն, այո: Բայց ես գտնում եմ, որ ենթագիտակցական ընտրությունը ունի իր ակունքները, որոնք գիտակցելով կարելի է ազդել զուգընկերոջ ընտրության վրա: Ես վստահ եմ, որ կարող եմ սիրել մի չորրորդ՝ բոլորովին այլ տղամարդու, որը չի համապատասխանում այս արխետիպին: Կարևորը սիրելու որոշում կայացնելն է, հանձն առնել սիրելու, պատասխանատվություն վերցնել սիրելու, երևի ես դրանից եմ փախչում, ես չեմ ուզում սիրեմ, ուզում եմ՝ ինձ սիրեն:
Բժիշկ
-Սիրելը պլանավորելով չի կարող լինել:
Նարե
-Պլանավորել չէ, որոշում կայացնել սիրելու, դրանք տարբեր են, սիրելը իրոք չի կարելի պլանավորել:
Բժիշկ
-Դե ես ել այդ եմ ասում, որ կարելի է գիտակցության միջոցով ընկճել որեւէ մեկին սիրելու զգացումը, սակայն հանելով այդ արգելքը արդեն հնարավոր չէ գուշակել, թե ում կսիրեք:
Նարե
-Ես չեմ սիրի ոչ մեկին, ինչքանով ինձ եմ ճանաչում, իսկ եթե Ձեր ասած արգելքը հանեմ, գուցե Հայկին սիրեմ, որովհետև ինքը կախարդում է ինձ:
Բժիշկ
-Դուք ուղղակի վախենում եք սիրել, քանի որ սիրել նշանակում է կախման մեջ գտնվել ինչ -որ մեկից, Դուք չեք ցանկանում հայտնվել մի իրավիճակում, որտեղ կլինեք խոցելի:
Նարե
-Այո, կախման մեջ և խոցելի:
Բժիշկ
-Եվ չգիտես՝ ինչու Դուք չեք վստահում տղամարդկանց, այլ ցանկանում եք իշխել նրանց:
Նարե
-Ինչո՞ւ եք այդպես կարծում:
Բժիշկ
-Որովհետեւ Դուք ասացիք, որ չեք ցանկանում սիրել, այլ ցանկանում եք, որպեսզի ձեզ սիրեն:
Նարե
-Դա նշանակում է ձգտել իշխանությա՞ն:
Բժիշկ
-Փաստորեն Դուք ցանկանում եք պահպանել սառը դատողությունը, եւ օգտվել նրանից, որ ինչ -որ մեկը խոցելի է եւ կախման մեջ է Ձեզնից: Սիրել փոխադարձ նշանակում է լինել հավասարաչափ խոցելի, իսկ Ձեր նախընտրած տարբերակում Դուք կանխավ այդ խաղում ունենում եք առավելություն:
Նարե
-Ատում եմ, երբ ինչ- որ մեկը կախված է ինձանից, դա սահմանափակում է իմ ազատությունը, իմ համար ծանր բեռ է դառնում այդ մարդը, ով ինձանից կախված է:
Բժիշկ
-Դուք ուղղակի վախենում եք անջատել Ձեր ուղեղը եւ տրվել ձեր էմոցիաներին:
Նարե
-Այո, որովհտև կարծում եմ՝ մարդը պետք է վեր լինի էմոցիաներից, մարդը գիտակից էակ է, այլ ոչ զգայական:
Բժիշկ
-Դա նրանից է, որ Դուք որևէ զգացում չեք ունենում այդ մարդու նկատմամբ, մարդը առանց էմոցիաների նման է ռոբոտի:
Նարե
-Էմոցիանրով ապրելը ինձ համար թուլություն է, էմոցիաներր պետք է լինեն, բայց վրահսկողության տակ, որոշակի սահմանների մեջ, գիտակցությունը պետք է իշխող լինի:
Բժիշկ
-Դուք ուղղակի սովորել եք այս կյանքում հույսը դնել միայն Ձեզ վրա եւ վախենում եք ինչ- որ բան կիսել այլ մարդու հետ:
Նարե
-Այո, շատ ճիշտ եք, ես իմ հույսը միայն ինձ վրա եմ դնում, միայն ու միմիայն, ես հավատում եմ միայն իմ ներքին ուժերին, իմ ինքնությանը, ես որևէ սպասում չունեմ արտաքին աշխարհից:
Բժիշկ
-Մեր զրույցը շատ նման է նրան, որ մաթեմատիկայի միջոցով փորձենք պարզել՝ որ նկարն է ավելի գեղեցիկ՝ Մոնա Լիզան, թե Վան Գոգի «Արեւածաղիկները»: Ով կողմ է միմիայն բանականությանը եւ տրամաբանությանը, չի կարող հասկանալ արվեստագետի մտքի թռիչքը:
Նարե
-Գտնում եք, որ մեր զրույցն անիմա՞ստ է:
Բժիշկ
-Ոչ:
Նարե
-Շնորհակալ եմ:
Բժիշկ
-Ուզում եմ ասել, որ տրամաբանության տեսանկյունից խոսել սիրո մասին հնարավոր չէ:
Նարե
-Ուզում եք ասել՝ այն պետք է զգալ, այո, այլ ոչ գիտենա՞լ:
Բժիշկ
-Դա նույնն է, թե մատերիալիզմի տեսանկյունից սկսենք խոսել իդեալիզմի մասին: Պետք է ուղղակի լինել համարձակ, բացել սիրտը եվ ապրել միայն այսօրվա օրով, պետք է չվախենալ ապրել էմոցիաներով, որովհետեւ միայն էմոցիաներով ապրած պահերն են հետք թողնում մեր կյանքում, իսկ տրամաբանականը լցնում է այդ պահերի միջակայքերը:
Նարե
-Այս միտքը իմ սրտով չէ՝ թիթեռի կյանքով ապրելը: Հիմա, փոշմանում եմ, որ Հայկի հետ զրույցի կեսից թուլացա նրա հմայքից ու հանձնվեցի սիրո գերությանը:
Բժիշկ
-Ես Ձեզ շատ լավ հասկանում եմ, եւ Դուք իրավացի եք' անլուրջ է ապրել չմտածելով ապագայի մասին, բայց կյանքում մի քանի անգամ կարելի է ոտքը վերցնել արգելակից եւ սլանալ խելագար արագությամբ: Փոշմանել եք, որովհետեւ հիմա Դուք տրամաբանում եք, իսկ այդ պահին հուզապես զգում էիք պահը:
Նարե
-Այո և հիմա ես տանջվում եմ:
Բժիշկ
-Ուղղակի այն, ինչ չի ցանկանում տեղավորվել Ձեր տրամաբանության մեջ, Դուք մերժում եք:
Նարե
-Այո:
Բժիշկ
-Իզուր, մեր տրամաբանությունը հիմնված է միայն մեր կենսափորձի վրա, եւ դրանից ելնելով՝ այն շատ սահմանափակ է, շատ...
Նարե
-Այո, համաձայն եմ, Դուք քանի՞ տարեկան եք:
Բժիշկ
-32
Նարե
-Ես' 34:
Բժիշկ
-Ես հիշում եմ, Դուք ուղղակի մտածում եք, որ չունեք սիրո կարիք, տղամարդկանցից ցանկանում եք ստանալ միայն սեքս, որը լիովին Ձեզ բավականացնում է, իսկ դրա հետ մատուցվող լրացուցիչ կոմպոնենտները Ձեզ հոգնեցնում և վախեցնում են:
Նարե
-Այո, և ավելորդ են թվում, որովհետև չկա մի բան, բացի սեքսից, որ տղամարդը կարող է տալ իր կողմից, մնացած ամեն ինչ կարող եմ ինքս ձեռք բերել իմ ուժերով:
Բժիշկ
-Սակայն, իմ կարծիքով, ցանկացած մարդ կարիք ունի սիրելու եւ սիրվելու, քանի որ մենք բնության կողմից ստեղծվել ենք որպես սոցիալական էակներ եվ բնազդաբար ունենք դրա կարիքը:
Նարե
-Բայց որտեղի՞ց վստահ լինեմ, որ դա հենց Հայկի սերն է, ինչի կարիքը ունեմ, ու հենց Հայկն է, ում պիտի սիրեմ: Հետո՞ ինչ, որ նա կախարդում է ինձ իր հմայքով: Դա շատ քիչ է, կան այլ' ոչ պակաս կարևոր արժեքներ:
Բժիշկ
-Իսկ դա արդեն չկտրած ձմերուկ է, մինչև չկտրես, չես իմանա՝ նա է թե ոչ, կան իհարկե այլ արժեքներ ևս: Բայց ամեն արժեք մեր կյանքում իր տեղն ունի, եւ պետք չէ նրանով զբաղեցնել այլ արժեքների տեղերը: Չի կարելի ասել' ես սիրելու փոխարեն կզբաղվեմ այսինչ գործով:
Նարե
Իմ ասածը հետևյալն է' Հայկին սիրելու փոխարեն, կսիրեմ իմ գործը:
Բժիշկ
Սերը մեր կյանքի մոզաիկայի մի սալիկն է, միգուցե ամենակենտրոնական, որի բացակայության դեպքում ընդհանուր պատկերը չի փոխվում, բայց կորցնում է իր հմայքը եվ գեղեցկությունը. ինչպե՞ս կարելի է անձնական կյանքը եվ կարիերան միախառնել, ավելի լավ չի՞ լինի եթե 2-ն էլ լավ լինեն, այլ ոչ թե մեկը կատարվի մյուսի հաշվին:
Նարե
-Իհարկե, այդպես կատարյալ կլինի:
Բժիշկ
-Իսկ ի՞նչն է Ձեզ խանգարում ձգտել կատարելության:
Նարե
-Լավ հարց է:
Բժիշկ
-Ինձ թվում է' Դուք եք խանգարում:
Նարե
-Ես լրիվ մոլորվեցի. եթե կարելի է, այս մտքի վրա կանգ առնենք, ես կարիք ունեմ մեր զրույցը մարսելու:
Բժիշկ
-Իհարկե:
Նարե
-Շատ շնորհակալ եմ, Դուք ինձ շատ եք օգնում:
Բժիշկ
-Ուրախ կլինեմ, եթե իսկապես օգնեմ:
Շարունակելի... Հետևեք հերոսուհու սիրային տվայտանքների հոգեսեքսուալ թերապիային: Դիտվել է 6123 անգամ
|