22.08.2025

Այս արտահայտությունը հաճախ կարելի է լսել թե տղամարդկանցից, թե, հատկապես կանանցից։ Պարզենք, թե որքանով է այն հիմնավորված հոգեբանական առումով։

Հոգեբաններն այլ կերպ են կարծում, իսկ վիճակագրությունն ինքնին բավականին խոսուն է։ Մասնագետները կարծում են, որ դավաճանության համար միշտ մեղավոր է դավաճանած անձը՝ անկախ դրա դրդպատճառներից։
Ամուսնական դավաճանության հիմնական պատճառներն են սեռական և հուզական անբավարարվածությունը, հաղորդակցման խնդիրները և զուգընկերների օտարացումը: Ավելին, այս հարցում հետաքրքիր է նաև վիճակագրությունը. 45-59 տարեկան և 60 տարեկան ու բարձր տարիքային խմբում տղամարդիկ ավելի հաճախ են դավաճանում իրենց զուգընկերուհիներին: Սակայն 18-24 տարեկան և 25-34 տարեկան տարիքային խմբում կանայք ավելի հաճախ են դավաճանում:

«Եթե կինը դավաճանում է, մեղավորը տղամարդն է» արտահայտությունն ընդհանրացում է, որը կարող է արտացոլել որոշակի տեսակետ, բայց համընդհանուր ճշմարտություն չէ: Դավաճանությունը բարդ գործողություն է, և դրա պատասխանատվությունը հիմնականում կրում է այն կատարած անձը՝ անկախ սեռից:
Այնուամենայնիվ, արժե անդրադառնալ մի քանի տեսանկյունների:

Ինչո՞ւ են ոմանք այդպես կարծում

1. Անբավարարվածություն հարաբերություններից. Երբեմն այդ մոտեցումը կապվում է այն հանգամանքի հետ, որ կինը դավաճանել է, քանի որ տղամարդն անհրաժեշտ ուշադրություն չէր դարձնում նրան, հուզականորեն հասանելի չէր, չէր աջակցում կամ անտարբեր էր։

2. Անհավատարմության հուզական բնույթը. Միջին հաշվով, կանանց դավաճանությունն ավելի հաճախ էմոցիոնալ դրդապատճառներով է պայմանավորված (ի տարբերություն տղամարդկանց անհավատարմության, որը հաճախ ֆիզիկական դրդապատճառներ ունի), ուստի մարդիկ հակված են փնտրել թաքնված պատճառները՝ այդ թվում՝ զուգընկերոջ վարքագծում։

3. Պահպանողական հայացքներ. Կան մշակութային մոդելներ, որոնցում տղամարդը «պատասխանատու է ընտանիքում ամեն ինչի համար», այդ թվում՝ կնոջ երջանկության։ Հնարավոր է՝ այստեղից էլ ծագել է այս արտահայտությունը։

Ինչ է տեղի ունենում իրականում

• Դավաճանությունն ընտրություն է։ Հարաբերություններում ինչ խնդիրներ էլ լինեն, մարդը միշտ ունի ընտրություն՝ քննարկել, փոխզիջման գնալ, բաժանվել։ Դավաճանությունն անձնական պատասխանատվություն է։

• Երկու զուգընկերներն էլ կարող են խնդիրների պատճառ լինել, բայց ոչ դավաճանությունը։ Հարաբերություններում խնդիրների առկայությունը համատեղ պատասխանատվություն է։ Դավաճանությունը՝ ոչ։

• Մեկ կողմին մեղադրելը չափազանց պարզեցնում է իրականությունը։ Հարաբերությունները հաճախ բարդ դինամիկա են։ Երբեմն դավաճանությունը հետևանք է, երբեմն՝ բաժանման պատճառ։

Որն է առողջ մոտեցումը

Հոգեբանները խորհուրդ են տալիս մեղավող փնտրելու փոխարեն, ավելի լավ է հարցնել.

• Ի՞նչը սխալ գնաց հարաբերություններում։
• Ինչո՞ւ զուգընկերներից մեկը դավաճանությունն ընտրեց որպես ելք։
• Հնարավո՞ր էր սա կանխել այլ կերպ։

Եկեք կնոջ անհավատարմությունը դիտարկենք հոգեբանական տեսանկյունից՝ հասկանալու համար, թե ինչու դա կարող է տեղի ունենալ, և որ դեպքերում տղամարդը կարող է անուղղակիորեն պատասխանատու լինել՝ ոչ թե այն իմաստով, որ նա «մեղավոր» է, այլ որպես հարաբերությունների ընդհանուր համակարգի մաս։

Կանանց անհավատարմության հոգեբանությունը. ո՞րն է հիմքը

Կանանց անհավատարմությունն ավելի հաճախ զգացմունքային է, քան տղամարդկանցը։ Հոգեբանները նշում են մի քանի տարածված պատճառներ.

1. Հուզական անբավարարվածություն

Կնոջը կարող է պակասել՝

• ուշադրություն, աջակցություն,
• հուզական մտերմություն,
• անհրաժեշտության զգացում, ճանաչում։

Կինը կարող է այլ տեղ փնտրել այն, ինչն իրեն պակասում է տանը՝ ոչ այնքան սեքս, որքան ջերմություն, ուշադրություն, հոգատարություն։ Սա արդարացում չէ, այլ բացատրություն։

2. Միայնության զգացում հարաբերություններում

Պարադոքս է, բայց նույնիսկ ամուսնության մեջ կինը կարող է միայնակ զգալ, հատկապես, եթե՝

• տղամարդը հուզականորեն փակ է,
• նա անընդհատ զբաղված է՝ անտեսելով նրա հուզական կարիքները,
• խորը մակարդակում հաղորդակցություն չկա։

Նման դեպքերում կինը կարող է հանդիպել մի մարդու հետ, ով «լսում» է իրեն, և սա դառնում է հուզական դավաճանության սկիզբ։

3. Ցածր ինքնագնահատական և ինքնահաստատման որոնում

Եթե կինը իրեն ցանկալի, գեղեցիկ, նշանակալի չի զգում, նա կարող է սկսել փնտրել իր արժանիքների հաստատումն այլ տղամարդկանց աչքերում։ Երբեմն դավաճանությունը միջոց է իրեն «ապրող», անհրաժեշտ, գրավիչ զգալու համար։

4. Վրեժ կամ արձագանք դավաճանությանը

• Եթե տղամարդն է առաջինը դավաճանել։
• Եթե նա հուզականորեն կամ ֆիզիկապես նվաստացրել է կնոջը։

Սա ռեակտիվ դավաճանություն է՝ ցավի կամ վրեժխնդրության դրսևորում։

5. Ռոմանտիկ կախվածություն կամ մանկամիտ անձնավորություն

Որոշ կանայք հոգեբանական հակում ունեն դեպի նորույթը, դրաման, կրքը, որը դուրս է մղում կայունությունը: Սա կարող է պայմանավորված լինել.

• հասուն հարաբերությունների մոդելի բացակայությամբ.
• անձի խանգարումներով (օրինակ՝ անձի սահմանային խանգարում):

Ե՞րբ կարող է տղամարդը «անուղղակիորեն մեղավոր» լինել

– Եթե նա հետևողականորեն անտեսել է հարաբերությունները, ուշադրություն չի դարձրել այն ազդանշաններին, որ «ինչ-որ բան այն չէ»։

– Եթե նա հուզականորեն հասանելի չի եղել, չի խոսել իր զուգընկերուհու հետ, «կամուրջ» չի կառուցել իրենց միջև։

– Եթե նա թունավոր կերպով է վարվել՝ մանիպուլյացիա, անտեսում, քննադատություն, ծաղր, դավաճանություն իր կողմից։

Բայց վերը նշվածը չի նշանակում, որ տղամարդը մեղավոր է կնոջ դավաճանության մեջ. նա մեղավոր է հարաբերությունները քանդելու մեջ, եթե դա տեղի է ունեցել։ Իսկ դավաճանության համար ամեն մեկն ինքնուրույն է պատասխանատու։

Ինչպե՞ս հաղթահարել

Եթե դավաճանություն է տեղի ունեցել, հոգեբանական մոտեցումը ենթադրում է ոչ թե մեղադրել, այլ՝

• հասկանալ հիմքում ընկած պատճառները,
• տեսնել, թե որտեղ է խզվել զուգընկերների միջև կապը,
• հարց տալ՝ ի՞նչ անել հաջորդիվ։ Փրկե՞լ, թե՞ բաժանվել։

Այսպիսով, դավաճանությունը ախտանիշ է։ Երբեմն դա բաժանման ախտանիշ է, երբեմն՝ անձնական ներքին հակասությունների դրսևորում։ Մեղավորը «տղամարդը» կամ «կինը» չէ, այլ անհասունությունը, անգործությունը, բաց խոսելու անկարողությունը և խնդիրներն անտեսելը։

Աղբյուր՝ LADYNEWS.am

Դիտվել է 1234 անգամ

Читать на русском

03.10.2025
Ժամանակին 27-ամյա կինը համարվում էր «ուշ ծծնդաբերած», բայց այսօր իրավիճակն արմատապես փոխվել է։

22.08.2025
Այս արտահայտությունը հաճախ կարելի է լսել թե տղամարդկանցից, թե, հատկապես կանանցից։ Պարզենք, թե որքանով է այն հիմնավորված հոգեբանական առումով։

29.07.2025
Զուգընկերոջ կողմից ֆլիրտը կարող է ընկալվել ոչ պակաս ցավոտ, քան իրական դավաճանությունը։ Նույնիսկ, եթե դա միայն ռոմանտիկ նամակագրության կամ թեթև սիրախաղի հարց է:

15.07.2025
Հոգեթերապևտներն ու սեռաբանները նշել են թե ինչպես որոշել, որ ձեր զուգընկերը տրամադրված չէ երկարատև, մտերիմ հարաբերությունների։

18.06.2025
Հաղորդակցությունն առողջ հարաբերությունների բանալին է: Միայն ձեր զգացմունքների մասին խոսելով և զուգընկերոջ հետ երկխոսություն վարելով կարող եք լուծել բազմաթիվ կոնֆլիկտներ և պահպանել սերն ու մտերմությունը:

20.05.2025
Անփոխադարձ զգացմունքը միշտ դժվար է։ Անհնար է արագ և անցավ ընդունել, որ անձնական երջանկության հույսերը ձախողվել են։