Պահանջվում են պրոֆեսիոնալ ամուսիններ
12.09.2012
Չեմ կարծում, թե մասնագիտությունը պետք չէ ընտրել «սրտով», կամ, ասենք, աշխատանքի ընդունվելիս «սիրտը» չի կարող դերակատարություն ունենալ, միայն թե բոլոր ներդրումները սրտի վրա անելը կաթվածային իրավիճակների ռիսկեր է պարունակում… Մեզ ամեն տեղ պրոֆեսիոնալներ են պետք:
Պրոֆեսիոնալիզմը, իհարկե, կարող է զարգանալ զուտ անձնական նախաձեռնությամբ, բայց երբ կա հասարակական պահանջ, ավելին' մոդելավորված օրինակ, շատ ավելի հեշտ է դառնում ճանապարհ գտնելը: Ոչ պակաս, քան այլուր, մենք պրոֆեսիոնալիզմի կարիք ունենք մեր ներընտանեկան դերերում: Ոչ ոք մեզ չի սովորեցնում, ոչ մի տեղ մեզ չեն սովորեցնում ինչպես լինել ամուսին, հայր, կին, տատիկ, պապիկ… Մեզ սովորեցնում են աշխարհի բոլոր «մասնագիտությունները», բացի նրանցից, որոնցից ամենից շատ են կախված մարդկային ճակատագրերը, իսկ թերացողներին ամենից դժվար է «գործից ազատելը»: Պնդել, թե այդ դպրոցը յուրաքանչյուրի ընտանիքն է, որտեղից ինքը դուրս է գալիս ու կազմում սեփականը, եւ սահմանափակվել այդ մտքով, նույնն է, թե ասես՝ ես լավ եմ սովորել, երեխայիս ամեն ինչ կսովորեցնեմ, թող էլ դպրոց չգնա:
Մեզ «ընտանեկան գիտություննների» թեկնածուներ, դոկտորներ ու պրոֆեսորներ են պետք, մի խոսքով՝ լավագույն օրինակներ, թե ինչպես կարելի է երջանկացնել աշխարհում գոնե մեկ հոգու: Նման օրինակները շեշտող հասարակությունը «համալսարան» է, որտեղից դուրս են գալիս «դիպլոմավորներ»:
Աղբյուր` LADYNEWS.am Դիտվել է 3961 անգամ
|