Եթե սերը մեռնում է, նա դարձյալ ճիշտ է
17.08.2012
Ամեն բան ապրելու ի՛ր կենսապայմաններն է պահանջում, նաեւ՝ սերը: Ճիշտ ջերմաստիճան, արեւ, խոնավություն, քամի, ցուրտ… Ամեն մեկն իր ժամանակին եւ այնպես, որ աճ լինի, իրենց հերթին՝ տերեւաթափ-բողբոջակալում: Եթե սերը ջերմոցային չէ, այն պիտի որ լսի բնության բոլոր թելադրանքները, ծնվելուց հետո պիտի որ անցնի ապրելուն՝ կյանքը զգալով իր վերելքներով ու վայրէջքներով, ուժեղ լինի կամ թույլ, համառ կամ հանձնվող…
Արհեստական ծաղիկներն անտեսվելուց փոշոտվում են, իսկականները՝ մահանում: Ուրեմն ինչու ենք զարմանում, երբ մեր ձեռքով ապրելու պայմաններից զրկված մեր իսկ սերը մահանում է, ինչու ենք միշտ հենց նրանից պահանջում անմահների շարքից հերոսություններ: Նա էլ մեզնից մեկն է ու եթե մեռել է, էլ չի շնչում, ուրեմն իսկական էր: Խառնեք նրա հումուսը ձեր հիշողությունների հողին. հաջորդ բերքը ավելի լավը կլինի:
Մահկանացուների օրենքներն էլ վատը չեն մեր սխալները ուղղելու համար:
Աղբյուր՝ LADYNEWS.am Դիտվել է 4327 անգամ
|