Կանայք շատ ավելի հավատարիմ զինվորներ են. ԼՅՈւԴՄԻԼԱ ՍԱՐԳՍՅԱՆ
27.04.2012
Մինչեւ մայիսի 6-ը՝ ՀՀ Ազգային ժողովի ընտրությունները, LN-ը հարցազրույցներ կներկայացնի կուսակցությունների համամասնական ցուցակների առաջին կին ներկայացուցիչների հետ...
Հայաստանում կանանց խնդիրների, խորհրդարանական կյանքում նրանց ներգրավվածության, կնոջ քաղաքական կարիերայի մասին LN-ը զրուցեց «Հայ ազգային կոնգրես»-ի համամասնական ցուցակի առաջին կին ներկայացուցիչ, ՍԴՀԿ ատենապետ Լյուդմիլա Սարգսյանի հետ:
-Եթե գանք սկզբից, ինչպե՞ս որոշեցիք մտնել քաղաքական դաշտ և ինչպե՞ս հասաք կարիերայում արդեն իսկ գրանցած ձեռքբերումներին:
-Ճիշտն ասած, չեմ որոշել: Լինելով գիտակից քաղաքացի' երբեք ինձ հեռու չեմ պահել քաղաքականությունից, քանի որ մի ասացվածք կա. «Եթե դու չես զբաղվում քաղաքականությամբ, քաղաքականությունը կզբաղվի քեզնով»: Ես, կիրթ ու գիտակից լինելով, հետաքրքրվում էի երկրի վիճակով, տեղի ունեցող իրադարձություններով ու նկատում էի, որ օր օրի մեր երկիրն ու ժողովուրդը ավելի ընչազուրկ է դառնում: Իմ բնույթով այնպիսին եմ, որ երբեք չեմ կարողանում ստվերում մնալ, սոցիալիստի հոգեբանություն ունեմ և, երբ հասկացա, որ կարող եմ ինչ-որ բան փոխել, 2003 թվականին անդամագրվեցի Սոցիալ- դեմոկրատ հնչակյան կուսակցությանը, որովհետև այն շատ հին պատմություն ունի: Տեսակով հեղափոխական եմ, որովհետև չեմ համակերպվում անարդարության հետ ու գտնում եմ, որ անելիք ունեմ:
Կուսակցության ներքին շրջանակներում ես միանգամից նկատվեցի, աչքի ընկա ու շուտով' 2004 թվականի հուլիսին, ընտրվեցի ՍԴՀԿ-ի ատենապետ: Բնականաբար, սկզբնապես ինձ առաջ մղողը կամքն ու ձգտումն էր, քանի որ չունեի քաղաքական փորձ: Ու, հետևաբար, առաջ էի գնում փոքր, բայց վստահ քայլերով: Այդպես էլ կայացա քաղաքական դաշտում, ինչը կանանց դեպքում հազվադեպ է լինում: Այսօր ես Հայաստանում որևէ կուսակցության միակ կին ղեկավարն եմ:
-Բոլորովին վերջերս հարցականի տակ էր' կկարողանաք Դուք առաջադրվել ՀԱԿ-ի համամասնական ցուցակով, թե' ոչ: Այնուամենայնիվ' առաջադրվեցիք: Դժվա՞ր է, լինելով կին, պայքարել, երբ խոչընդոտներ են ստեղծում տղամարդիկ:
-Գիտեք, զարմանալի կլիներ, եթե նման խոչընդոտներ չստեղծեին, քանի որ կնոջն այսօրվա մեր քաղաքական դաշտում հեշտ չէ առաջ գնալ: Միշտ լինում են մարդիկ, ովքեր ուզում են քեզ մի կողմ հրել ու, հանուն դրա, գնում են ամեն տեսակ խարդավանքների: Ինձ այդ ամենը չի վախեցնում: Հիմա պետռեգիստրում իմ անունը չի նշված իբրև ՍԴՀԿ ատենապետ, բայց դա ծիծաղելի է, քանի որ ողջ դաշտը որպես այդպիսին ճանաչում է ինձ: Բայց վստահ եմ, որ կհասնեմ իմ նպատակին, ու այդ ապօրինի գրանցումը ատենապետի պաշտոնում չեղյալ կհայտարարվի:
-Արդեն գործող քվոտավորմամ համակարգը ենթադրում է, որ յուրաքանչյուր կուսակցության համամասնական ցուցակի առաջին 5 տեղերից մեկում պետք է կին լինի: Խորհրդարանում կանանց քանակը քվոտաներով ապահովելը չի՞ վնասի որակական գործոնին:
-Չեմ բացառում, որ կարող է վնասել, բայց ով է ասել, թե համամասնական ցուցակներով առաջադրված տղամարդիկ որակ են ապահովում:Իհարկե, ես ուրախ կլինեի, որ կանանց իրավունքները այնքան հարգված լինեին, որ քվոտավորում չլիներ: Սակայն այսօր, քանի որ մեր երկրում «ժողովրդավարություն» ասվածն ընդամենը բառ է, քվոտավորումը դեռ անհրաժեշտ է: Կարծում եմ' ինչքան շատ լինեն քաղաքական դաշտում կանայք, որոնք չեն «տառապում» ֆեմինիզմով, այլ հետապնդում են կոնկրետ նպատակներ, այնքան ավելի դրական փոփոխություններ կարձնագրվեն: Առայժմ տղամարդիկ պիտի սովորեն կանաց ներկայությանը, համակերպվեն ու գնահատեն կնոջն ըստ արժանվույն:
-Բայց արդյո՞ք ներկայում քաղաքական ասպարեզում գործող բոլոր կանայք են բարձր գնահատանքի արժանի:
-Ես կարող եմ տարբել կուսակցությունների կանանց տարբեր կերպ վերաբերվել, բայց եթե այդ հայացքները մի կողմ դնենք, ակնհայտ է, որ կանայք շատ ավելի հավատարիմ զինվորներ են իրենց կուսակցություններում: Չի կարելի չգնահատել նրանց նվիրվածությունն իրենց գործին: Ես ՕԵԿ-ն ընդհանրապես, որպես կուսակցություն չեմ դիտարկում, բայց Հեղինե Բիշարյանը անդամագրվել է այդ կուսակցությանն ու առ այսօր հավատարմորեն ծառայում է: Սա արժանի է բարձր գնահատականի:
-Մի առիթով ասել եք. «Այն կանայք, ովքեր փորձ են անում «դուրս գալ իրենց խոհանոցներից» եւ նպատակաուղղված առաջ են գնում, շատ բաների են հասնում»: Այդ ճանապարհին կին տեսակը' կանացիությունը, չի՞ տուժում:
-Եթե կարծում եք, որ իմ կանացիությունը տուժել է, ուրեմն տուժում է (ծիծաղում է - LN): Ասելով «դուրս գալ խոհանոցից»' նկատի չեմ ունեցել «մոռանալ խոհանոցը»: Ուղղակի ցանկացել եմ ընդգծել, որ պետք չէ սահմանափակվել դրանով, այլ գիտակցել դերդ երկրի զարգացման գործընթացում, կարևորել ինքդ քեզ, որ դիմացինն էլ կարևորի:
-Եթե մտնեք խորհրդարան, ի՞նչ օրինագծերի նախագծեր կառաջարկեք կանանց խնդիրների հետ կապված:
-Մեր կուսակցության առաջնային խնդիրը սոցիալական բնույթի խնդիրները լուծելն է: Նույնը վերաբերում է նաև կանանց խնդիրներին: Կենսամակարդակի բարձրացումն ու արժանապատիվ կյանք ապահովելն այսօր առաջնայինն է:
-Հայ քաղաքական դաշտում ընդունված է, որ քաղաքական գոործիչները մի տեսակ փակ են պահում իրենց անձնական կյանքը: Իսկ Դո՞ւք:
-Ես գաղտնիքներ չունեմ, բայց և շատ բացվել էլ չեմ ուզում, ի վերջո, դա իմ անձնականն է: Ունեմ 2 դուստր, որոնց շատ եմ սիրում: Նրանք ևս այժմ մեր կուսակցության շարքերում են, և ես ուրախ եմ, որ կարողացել եմ գաղափարապես կայացած ու սկզբունքային այդպիսի աղջիկներ դաստիարակել: Ուրախ եմ, որ նրանք ազատ են ու կաղապարված չեն ավանդույթներով: Ավանդույթը, իհարկե, բացասական բան չէ, բայց այն ևս պետք է փոփոխվի ու զարգանա, այլ ոչ թե շրջանակի մեջ առնի մարդուն: Ես կողմ եմ ազատ ու առողջ մտածելակերպին:
-Շատերին է հետաքրքիր' կայացած կին քաղաքական գործիչը հաջողակ է նաև ընտանիքու՞մ:
-Ինձ մի անգամ հարցրեցին. «Հե՞շտ է արդյոք քաղաքական գործչի կերպարից դուրս գալ ու մտնել ընտանիքի կնոջ կերպարի մեջ»: Ես ասացի, որ ես երբեք չեմ մտնում ու դուրս գալիս այս կամ այն կերպարից: Այն եմ, ինչ կամ ու երբեք չեմ փորձում կեղծել: Կարողանում եմ համատեղել հասարակական ու ընտանեկան կյանքը: Իմ միակ թերությունը ծխելն է (ժպտում է-LN), ինչից փորձում եմ ազատվել, բայց դեռ կոնկրետ քայլեր չեմ անում, ավելի ճիշտ, որոշում չեմ կայացրել: Բայց ծխելուս քաղաքականությունը չի նպաստել, մինչ դաշտ մտնելն էլ էի ծխում: Մի խոսքով' եթե կինը գտնում է իր երջանկությունը, քաղաքականությունը կամ ցանկացած այլ աշխատանք այն փչացնել չեն կարող ու հակառակը, եթե կինը չի կարողանում երջանիկ լինել, պատճառը կարիերան չէ:
Լարա Առաքելյան Դիտվել է 5497 անգամ
|