Մովսեսը շատ ջանքեր չի գործադրել, ճակատագիր էր. ԱՆԻ ԵՐԱՆՅԱՆ
26.04.2012
LN-ի հյուրասրահում է դերասանուհի, երգչուհի Անի Երանյանը:
-Անի՛, տարիներ առաջ, երբ սկսեցիր դերասանական կարիերան, քեզ վստահվում էին երկրորդական դերեր, հերթը հասավ «Գեներալի աղջիկը» հեռուստասերիալում գլխավոր դերին: Քեզ այսօր թանկ վարձատրվող դերասանուհի համարո՞ւմ եք:
-Ինձ համարում եմ իմ աշխատանքի դիմաց վարձատրվող դերասանուհի:
-Ասում են' ինչ-որ կտոր խաղալու համար պիտի լինես ճիշտ հոգեվիճակում: Ինչպե՞ս է հաջողվում ստանալ բավական բարդ հոգեբանական դրվագներ:
-Դա էլ կոչվում է դերասանի վարպետություն: Ունեմ 4 տարվա թատերական կրթություն, ու բնականաբար և՛ թատրոնում, և՛ այստեղ շատ կարևոր է դերասանի համար ռեժիսորի հետ աշխատելը: Իիսկ մեզ համար առավել հեշտ է աշխատել մեր ռեժիսորի հետ. կարողանում ենք գտնել հոգեվիճակը և մատուցել հեռուստադիտողին: Իսկ դերասանի համար հոգեվիճակի մեջ մտնելը ամենակարևորն է. եթե չես կարողանում, էլ ի՞նչ դերասան:
-Լինո՞ւմ են դեպքեր, երբ այդ բարդ կտորները միանգամից ստացվում են, զգում ես, որ սպառվել ես ու կարիք չկա կրկնելու դուբլը:
-Իհարկե, կան, որոնց տալիս ես ողջ էներգիադ, սպառվում ես մինչև վերջ: Ու աշխատում ենք, որ ամեն տեսարանի համար էլ ստանանք առավելագույնը: Թերի չենք աշխատում, իսկ եթե ռեժիսորը նկատում է, որ ինչ-որ բան չի ստացվել, կրկնում ենք:
-Իսկ լինո՞ւմ է, որ չհամաձայնես ռեժիսորի հետ:
-Չէ՛, քանի որ դրա համար մենք նստում, զրուցում ենք և գալիս ենք ընդհանուր եզրակացության:
-«Գեներալի աղջիկը» սերիալում կերպարդ շատ հակադրական է' տղայականից անցում աղջկականին...
-Որպես Անի, կերպարիս տալիս եմ ինչ-որ բան, բայց եթե կերպարը տղայական է, ապա փորձում եմ կերպարին համահունչ գնալ:
-Արդյո՞ք ընդգծված կոպտությունը բնորոշ է նուրբ արտաքինով Անիին:
-(Մտածում է- LN) Չէ՛, ես առավելագույնս ընկերասեր եմ, շփվող, փորձում եմ լինել առավելագույնս լավ բոլորի հետ: Մեր ժողովրդի մոտ այդ նույնացումը շատ մեծ է, ընկալում են որպես իրականություն, բայց չէ՞ որ մենք ուղղակի կերպար ենք կերտում:
-Ինչպե՞ս ես վերաբերվում քննադատություններին:
-Քննադատություններին շատ նորմալ եմ վերաբերվում. եթե մի բան անում ես, պիտի լինեն, բայց երբեմն քննադատությունը ծայրահեղ է դառնում. դա էլ մարդկանց կարծիքն է: «Աննա» հեռուստասերիալում Գնունու հետ «դու»-ով խոսելու համար մի կին փողոցում մոտեցավ, քաշքշեց, թե' չե՞ս ամաչում, ո՞նց ես խոսում: Ես սառած կանգնել էի: Դա ամենադաժանն էր, իսկ հիմնականում լավ բաներ են ասում:
-Երգարվեստից միանգամից անցում դերասանական աշխարհ, անցումդ ինչպե՞ս ստացվեց:
-Ինձ համար երգը և դերասանական կյանքը փոխկապակցված են. երկուսն էլ մշակութային են: Հեշտ էր, քանի որ ես ստացա նաև դերասանական կրթություն:
-Հարցազրույցներից մեկում ասել ես, որ սերիալը հավերժ չէ: Կգա՞ մի օր, որ կհրաժարվես սերիալում նկարահանվել:
-Ի՞նչ իմանամ, մի՛գուցե:
-«Գեներալի աղջիկը» ե՞րբ է պատրաստվում լքել ցանկալի հարսնացուների տասնյակը:
-Դեռ չգիտեմ ( ծիծաղում է - LN), չեմ կարող պատասխանել, որովհետև պարզ չէ:
- Այս սերիալում խաղում է նաև քո ընկերը' Մովսես Երեմյանը, ինչքանո՞վ է այդ հանգամանքը մտերմացնում ձեզ:
-Բնականաբար, հաճելի է, շատ տեղեր միասին ենք գնում, չենք առանձնանում ես իմ խմբով, ինքն' իր: Չնայած նկարահանման հարթակում այդքան հաճախ չենք հանդիպում: Բայց շատ ուրախ եմ իր համար, որ ինքն էլ է աշխատում այս անձնակազմի հետ:
-Դեռ մեկ տարի առաջ ասել էիր, որ այդքան հեշտ չես սիրահարվում, ինչպե՞ս հաջողվեց Մովսեսին գրավել սիրտդ:
-Ա՛յ դա չգիտեմ, դա Մովսեսին պիտի հարցնեք (ծիծաղում է- LN):
- Ամեն դեպքում, շա՞տ ջանք գործադրեց:
-Այնքան միամիտ ստացվեց, լրիվ պատահական: Ես մտածում էի, որ մոտ ժամանակներս չի կարող այդպիսի բան լինել, որովհետև շատ հավասարակշռված մարդ եմ: Բայց, փաստորեն, ստացվեց գրավել, ու ասեմ, որ այդպես շատ ջանքեր էլ չի գործադրել, ճակատագիր էր (ժպտում է-LN):
-Երեւում է՝ մայրիկիդ հետ շատ մտերիմ եք, նա սկսել է նաեւ քեզ հետ հայտնվել հասարակական վայրերում: Ինչպե՞ս է իրեն զգում որպես հայտնի դերասանուհու մայրիկ և որպես ապագա զոքանչ:
-Փառք Աստծու, ամենաուրախալի փաստն այն է, որ ընտանիքս շատ է սիրում Մովսեսին: Մամաս հպարտանում է, բայց իմ ամենամեծ քննադատն է, ձեռքերի վրա չի ընդունում արածներս:
-Մի առիթով ասել ես, որ քո ամենամեծ թերությունը խանդոտ լինելն է: Իսկ ինչպե՞ս ես Մովսեսին «կիսում» կերպարային քրոջդ հետ:
-Մեր մասնագիտությունն է, ես չեմ խանդում ֆիլմում ընդհանրապես, բավական աշխատել եմ դրա վրա: Եթե խանդեի, ապա այս մասնագիտությունը չէի ընտրի:
-«Ես քեզ սիրում եմ» երգում ասում ես. «Սիրտդ տուր ինձ, որ քեզ սիրեմ»: Մովսեսը կարողացա՞վ սիրտը քեզ տալ, իսկ' դո՞ւ:
-Դե եթե ընտրել եմ , ուրեմն տվել եմ մինչև վերջ:
-Բոլորի համար այդպես էլ առեղծված է մնում, թե ինչպե՞ս է Անի Երանյանը այդպես բնական լաց լինում: Կգա՞ մի ժամանակ, երբ «լացկան» դերերից կհրաժարվես:
-Իհարկե ո՛չ, եթե պահը գա, որ հրաժարվես կոնկրետ հոգեվիճակներ, ոչ թե տեսարաններ խաղալուց, ապա լավ է հրաժարվել ու անցնել բիզնեսի:
-Իսկ քեզ բիզնեսում կտեսնե՞նք:
-Հնարավոր է, ինչո՞ւ ոչ, ես սիրում եմ տարբեր բնագավառներում դրևորվել:
-Երգարվեստ վերադառնալդ ի՞նչ էր նշանակում, մասնավորապես վերջին ելույթը Ազգային մրցանակաբաշխության ժամանակ:
-Վերջերս իմ հարցազրույցներում ասում էի, որ պատրաստվում եմ երգարվեստում շարունակել գործս: Աշխատանքներ տարվում են, և հենց մրցանակաբաշխության ժամանակ էլ հանդես եկա նոր երգով: Փորձում եմ ամեն ինչ անել լավ, թեկուզ համատեղելով, չնայած հիմա շատ բուռն գործունեություն եմ ծավալում:
-Գեղեցկուհի, երգչուհի, դերասանուհի: Մտածո՞ւմ ես արտասահմանյան շուկա ինտեգրվելու մասին:
-Ամեն մարդ իր աշխատանքում ուզում է առաջ գնալ. եթե աշխատում ես ու անընդհատ դոփում ես նույն տեղում, ուրեմն չես աշխատում: Մոտ ժամանակներս չեմ կարծում... Բայց միշտ էլ ցանկություն կա, որ քո աշխատանքը գնահատվի նաև արտասահմանում դարձյալ հայ ազգիս համար:
-Հայտնի լինելու թերությունները և առավելությունները: Թերություններից մեկը կարող եմ ես նշել՝ բամբասանքի թեմաներ տալը...
-Որպես այս բնագավառի մարդ, վերաբերվում եմ շատ հանգիստ: Բայց մենք մի թերություն ունենք. մենք մեր ազգին «քցելու», իսկ արտասահմանյան աստղերին, դերասաններին բարձրացնելու հատկություն ունենք: Չէ՞ որ մենք հենց իրենց համար ենք աշխատում, անում ենք ամեն ինչ , որ իրենց դուր գա: Բայց այդ բամբասանքները, այդ ճղճիմ, սուտ խոսակցությունները հաճելի չեն: Պետք է դա գիտակցենք: Իսկ առավելությունը սիրված ու գնահատված լինելն է:
-Վերջերս սկանդալային պատմության մեջ հայտնվեցիր՝ կապված ինտերնետում տարածված լուսանկարների հետ: Ո՞նց կարողացար անցնել այդ շրջանը:
-Իրավապահ մարմինները զբաղվեցին այդ հարցով, ամեն ինչ պարզվեց ու հասկացան, որ ես դրա հետ ընդհանրապես կապ չունեի: Իսկ իմ վերաբերմունքը չեզոք էր, քանի որ եթե կապ չունես կատարվածի հետ, քեզ համար միևնույնն է:
-Վերջերս կայացավ «Միսս Հայաստան» մրցանակաբաշխությունը, ցանկություն չունեի՞ր մասնակցելու այդ մրցույթին, քանի որ երեք տարի «Միսս աշակերտուհի» ես եղել:
-Դա փոքր տարիքում էր, այն էլ երրորդ փուլում երգելու համար էի մասնակցում: Իսկ հիմա չեմ էլ մտածում, շնորհակալ եմ:
-Ի՞նչ կուզեիր հենց այս պահին:
-Կուզեի հայրիկիս մոտ լինել, շատ եմ կարոտել նրան:
-Ընտանիքի միակ երեխան լինելը, ասում են, հատուկ հոգեբանություն է թելադրում, զգացե՞լ ես:
-Տան միակը, սիրվածը, բայց ոչ երես առածը:
-Ինչի՞ հետ կյանքում չես հաշտվի:
-Ատում եմ սուտը, կեղծիքը:
-Ի՞նչ առավելություններ ունի կինը:
-Կանայք պիտի իրենց սիրեն ու գնահատեն եւ ամենակարևորը, ժպտան, հենց սա էլ առավելությունն է:
Հարցազրույցը' Հասմիկ Մելիքսեթյանի Դիտվել է 31562 անգամ
|