27.02.2012

LN-ի հետ հարցազրույցի ավարտին նկարչուհի, ազգագրագետ Լուսիկ Ագուլեցուն հյուր եկան հայկական մշակույթով հետաքրքրված ճապոնացի ուսանողներ: Նկարչուհու խոսքով' այդպես է անցնում իր ամեն օրը' իրադարձություններով, հետաքրքիր պահերով լի:

-Տիկին Ագուլեցի, հայ իրականության մեջ Դուք տարբերվում եք' որպես կոլորիտային կին: Երբվանի՞ց որոշեցիք տարազով հանդես գալ: Կարծում եք' հայ կինը տարազո՞վ պիտի լինի:

-Ժամանակները փոխվում են, մարդկանց մտածողությունն էլ է փոխվում: Տարազն առանձին մշակույթ է, որ կարող ես ընդունել կամ չընդունել: Բայց եկեք չմոռանանք, որ հազարամյակներ շարունակ' մինչև տասնիններորդ դարը, այն հագել են ու պահպանել իրենց էթնիկ ինքնուրույնությունը: Ես ժողովրդական մշակույթի տարբեր ճյուղերը սիրում եմ, և իմ սրտին մոտ ընդունել եմ տարազը: Տարազ հագել եմ ամուսնությունից հետո: Չնայած կարծում եմ, որ հիմա էլ մեր կանայք կարող են հագնել:

-Ձեր կարծիքով, այսօր տարազը աղջիկներին կսազի՞: Չե՞ք կարծում, որ այն, օրինակ, մեծ է ցույց տալիս տարիքը:

-Երկրագնդի վրա կան ազգեր, որոնք իրենց տարազը պահպանում են' Բրազիլիայում, Չինաստանում, Հնդկաստանում, Աֆրիկայում և այլուր: Դա իրենց անհատականությունն է, իրենց մշակույթն է: Կարծում եմ, որ եթե հայ աղջիկներն էլ ուզեին, կկրեին, դա բնավ չի մեծացնում տարիքը:

-Ձեր ամուսինը Ձեզ առաջին անգամ տարազո՞վ է տեսել: Կուզեի՞ք, որ նա էլ տարազ կրեր: Չե՞ք համոզել:

-Ես մինչև ամուսնությունը տարազ չէի կրում, իմիջայլոց այդ տարիներին շատ ճաշակով էի հագնվում, ժամանակին համընթաց: Իսկ ամուսնությունից հետո սկսեցի տարրեր օգտագործել, կամաց-կամաց լրիվ անցա տարազի: Ամուսինս էլ իր տեսքով շատ տարազային էր' մորուքը, աչքերը, նահապետական կերպար ուներ, ու երբ տարազային հագուստ էր կրում, ասենք ժիլետ, շատ գեղեցիկ էր լինում: Ես էլ ինչ հագնեի, կողքը երևում էի ( ժպտում է-LN ):

- Իսկ ինչպե՞ս եք հանդիպել նրան:

-Առաջին անգամ հանդիպեցինք Կայարանի կանգառում, որտեղ կանգնած էինք երեք ընկերուհիներով. դասի էինք գնում: Ճիշտն ասած, ես թռուցիկ նայեցի նրան, ու կանաչավուն աչքերն ինձ գրավեցին, բայց չսիրահարվեցի: Ընկերուհիներս երկրպագում էին ամուսնուս որպես քանդակագործի: Ամուսնուս ընկերը իմ կուրսից էր, ու մի օր հայտնեց, որ քանդակագործը ուզում է պորտրետս քանդակել: Դժվար համաձայնեցի, բայց ընկերուհիներիս խնդրանքով գնացի, քանի որ նրանք էլ էին ուզում մոտիկից ծանոթանալ նրան: Սկսեցինք հանդիպել, բայց էլի սեր չկար: Քանդակեց պորտրետս, հետո գնացի Սանկտ Պետերբուրգ, հուշանվերներ էի բերել նաև իր համար' որպես երախտագիտություն: Պատահական մտա նրա տուն, տեսա' թթենու տակ, քանդակ էր ձուլում: Սրտի թրթիռ զգացի, ու հասկացա, որ իսկապես իրեն կողակից եմ զգում, ով կարող է հիանալի ամուսին լինել և կյանքի լավ ընկեր:

-Երբևէ մտածե՞լ եք ամեն ինչ նորից սկսելու մասին: Նույն ուղին կընտրեի՞ք:

-Իմ կյանքը ամեն օր նորից է սկսվում: Ես նորովի եմ սկսում օրս: Յուրաքանչյուրին էլ պետք է էներգիա, որ ուժ տա ստեղծագործելու, իսկ դա ստանում ես մարդկանց հետ շփումից: Երևի կուզենայի նաև ավելի լավ նկարիչ լինել, եթե կյանքս հերիքեր, կուսումնասիրեի բարբառները, տարազագիտությամբ կզբաղվեի ու կներկայացնեի աշխարհին մեր հայ ազգային տոներն ու ծեսերը:

-Որպես կին պահանջկո՞տ եք, թե՞ քչով բավարարվում եք: Ասենք, շա՞տ պահանջներ ունեք ընտանիքի անդամներից, մասնավորապես հարսներից...

-Կարող եմ քիչ սնունդով, հագուստով բավարարվել, բայց մշակույթով' ոչ: Մշակույթը առավել բարձացնելու համար պետք է շատ աշխատել ու պահանջել նաև: Իսկ հարսներից ինչ որ իրենց մեջ չկա, չեմ կարող պահանջել, բայց այն ինչ անում են, ես միշտ գնահատում եմ: Երբ նրանք ինչ-որ հաջողություն են ունենում, ուրախանում եմ: Նրանց ամեն մի գործը, մտքի փայլատակումը' քանդակը, ստեղծագործությունը, իմն էլ է: Չէ՞ որ հաջողության հասնելու ամենամեծ գրավականն ընտանիքի ներդաշնակությունն ու իրար օգնելն է:

-Երբ գիտեք' ամբողջ ընտանիքը հավաքվելու է, ի՞նչ եք պատրաստում:

-Նախ հարցնում եմ, մեծամասնության կարծիքն եմ հաշվի առնում: Բայց ամեն դեպքում տվյալ ծիսական տոնին վերաբերող կերակուրներ եմ պատրաստում:

- Ձեր ամենասիրելի տոնը կամ տոները որո՞նք են, ի՞նչ հատուկ պատրաստություն եք տեսնում:

-Ես բոլոր տոները շատ եմ սիրում' Ամանորից մինչեւ Խաչվերաց: Իսկ ամենաշատը իմ երեխաների ծննդյան տոներն եմ սիրում, որ փորձում եմ գեղեցիկ դարձնել:

-Եթե նկարներով Ձեզ նկարագրեք, ո՞ր նկարը ամբողջությամբ կբնութագրի Ձեր էությունը:

- Իմ բոլոր նկարներն են իմ բնութագրիչները: Ես մեծ զգացմունքայնությամբ եմ նկարում: Հիմա իմ նկարները հավաքված են, երբ թանգարանը բացվի, բոլորը կտեսնեն:

-Ինչի՞ց Դուք միանգամից կուրախանաք:

-Իմ ամենամեծ ուրախությունն այն է, որ առավոտյան նայեմ երեխաներիս դեմքերին: Դեմքը հենց ինքը Աստված է: Եթե տեսնում եմ' ժպտուն են, գոհ են, ես էլ եմ ինձ լավ զգում:Դրանք ինձ ամեն ինչ հուշում են ու աշխատելու ստիմուլ տալիս:

-Մեզ հետ զրույցում մի անգամ ասացիք, որ եթե հայ կինը ուզենա, ամեն ինչի էլ կհասնի: Դուք Ձեր ուզածին հասե՞լ եք:

-Ես ամեն ինչի էլ հասել եմ, կարևորը որ կարող եմ ոչ թե մուրալ, այլ օգնել: Այ դա իմ ապրելակերպն է: Երբեք մարդը գոհ չի լինում, քանի որ ժամանակը կարճ է մեզ համար: Ամեն ինչ արել եմ, մնում է' ազգս գնահատի: Կուզենայի, որ այս ամենը դառնա ազգիս սեփականությունը: Միշտ աշխատել եմ պահել հայ կնոջ, մոր, տատիկի կերպարը: Դա էլ է ինձ համար մշակույթ:

-Կա՞ տարբերություն Լուսիկ Ագուլեցի տանտիկնոջ և արվեստագետի միջև:

-Իհարկե, ես տանը ինձ շատ ավելի լավ եմ զգում երեխաների կողքին: Ստեղծագորում եմ իմ արվեստանոցում, ինձ համար ժամանակը, իրոք, կարճ է, բայց հենց այդ ժամանակի մեջ ես հասա բարձունքների և անհատականություն ձեռք բերեցի: Անշուշտ, ինձ օգնեց ընտանիքիս սերը , ազգիս հազարամյա պատմությունն ու հարուստ մշակույթը:

- Ի՞նչ խորհուրդ կտաք հայ կանանց:

-Երբեմն ասում են, թե հայ կինը ստրկական վիճակում է եղել, բայց այդպես չէ: Նա իշխանուհի է եղել, սիրո և գեղեցկության խորհրդանիշ, ինչպես նաև մայրապետ իր գերդաստանում: Եվ այդ խոնարհությունը ստրկություն չէ բնավ: Հայ կնոջ գլխավոր զենքը ընտանիքը պահելու կարողության մեջ է: Կարողանա երջանիկ լինել, ճիշտ ընտրություն կատարի: Հայուհիները խելացի են. կարողացել են և կկարողանան դիմակայել կյանքի բարդություններին:

Հարցազրույցը' Հասմիկ  Մելիքսեթյանի

Դիտվել է 14154 անգամ

09.12.2024
Ամանորյա եռուզեռ է։ Ամենքը փորձում են ժամ առաջ կատարել տոնական գնումները, սիրելիների ու մտերիմների համար գտնել նվերներ, որոնք կլինեն յուրահատուկ, չկրկնվող ու ցանկալի։

07.11.2024
Ներկայումս Իվանկա Թրամփը փորձում է հեռու մնալ քաղաքականությունից և ներկա է լինում միայն ամենակարևոր իրադարձություններին, մինչդեռ շատերը կարծում են, որ նա իր մասին դեռ բարձրձայն կհայտարարի։

26.09.2024
Գործատուները կարող են տարբեր տեսակետներ ունենալ կատարյալ աշխատողի որակների վերաբերյալ, բայց նրանց կարծիքները հատվում են մի բանում՝ ոչ ոք չի ցանկանում իր թիմում ստախոս ունենալ:

27.08.2024
Պարզվում է, որ երբեմն նույնիսկ ամենաակտիվ մարզումները մարզասրահում ու խիստ դիետան կարող են անօգուտ լինել, և դա այն պատճառով, որ բարեկազմ կազմվածք ունենալու ճանապարհին շատ ավելի լուրջ խոչընդոտ կա:

20.06.2024
Հայկական ավանդական սուջուխին ու ալանիին մեր օրերում հայտնվում են արժանի մրցակիցներ, որոնք թե իրենց համային առանձնահատկություններով, թե օգտագործման հարմարավետությամբ սիրվում ու լայն սպառում են գտնում սպառողների շրջանում։

21.05.2024
Պայծառ արևոտ օրը կարող է ոչ միայն ուրախություն, այլև անհանգստություն պատճառել վատ տեսողությամբ կամ լույսի նկատմամբ հատկապես զգայուն մարդկանց։