Рус. Հայ.
ՀՅՈՒՐԱՍՐԱՀ

Սուտ է, որ բալետի պարուհին ուտում է միայն աղցան. ԱՆՆԱ ԿՈՍՏԱՆՅԱՆ

22.03.2012

LN –ի հյուրասրահում է բալետի պարուհի, Ալ. Սպենդիարյանի անվան օպերայի եւ բալետի ազգային ակադեմիական թատրոնի մենապարուհի Աննա Կոստանյանը: Նա մեկ տարի առաջ է վերադարձել Իսրայելից, որտեղ տարիներ շարունակ պարել է պետական թատրոնում' մեկը մյուսի հետեւից «նվաճելով» աշխարհի լավագույն դերերը պարելու իր իրավունքը…

- Ինչպե՞ս եղավ, որ ոչ միայն հասար Իսրայել, այլեւ այդպիսի վերելքով կարիերա ունեցար օտար երկրում: Հյուրախաղերին ամեն ելույթիցդ հետո հիացական նյութեր էին հայտնվում միջազգային մամուլում, մինչդեռ Հայաստանում շատ քիչ է եղել անդրադարձ քո գործունեությանը:

-Երեւի սկսեմ ամենասկզբից, որ ամեն ինչ պարզ լինի: Ես սովորել եմ Երեւանում' պարարավեստի ուսումնարանում՝ Արմեն Գրիգորյանի դասարանում: Բացի այդ, վեց տարեկանից լատինաամերիկյան պարաձեւերով եմ զբաղվել: Սկզբում բալետը երկրորդ պլանում էր ինձ համար, ու միշտ հիշում եմ, որ մայրս ասում էր. «Կմեծանաս ու երբ ընկալես՝ դա ինչ է, կդառնաս ֆանատ: Բալետը բարձր արվեստ է»: Ես շարունակում էի խորանալ լատինաամերիկյան պարարվեստում, դարձա հանրապետության տասակի չեմպիոն (1996 թվականից սկսած), մասնակցեցի Դելֆյան խաղերին, 2004 թվականի Օլիմպիական խաղերին: Բայց տարի առ տարի ինձ մոտ խորանում էր բալետի ընկալումը: Եկավ մի շրջան, երբ ուղղակի ժամանակը թույլ չէր տալիս միաժամանակ լինել երկու տեղում էլ: Եվ ես ընտրությունը կատարեցի՝ հօգուտ բալետի. միանգամից թողեցի լատինաամերիկյան պարերը, որտեղ արդեն շատ բանի էի հասել: Կարելի է ասել՝ այդ ժամանակվանից սկսեց իմ բալետային կյանքը:

- Մեկը մյուսին խագարո՞ւմ էին, այդ երկուսը' լատինաամերիկյան պարերը եւ բալետը, «հակացուցվա՞ծ» են միասին:

- Ինձ, հակառակը, օգնում էր: Հիմա երբ ես պարում եմ նեոկլասիկ, մոդեռն բեմադրություններում, կարողանում եմ օգտագործել իմ պլաստիկան, որովհետեւ զբաղվել եմ լատինաամերիկյան պարերով, եւ մարմնիս բոլոր մկանները շարժունակ են, ցանկացած վարժություն տրվում է ինձ:

- Անցումը դժվա՞ր էր:

- Բալետում շատ դժվար է: Ես չգիտեմ՝ ինչի հետ համեմատես բալերինայի կյանքը: Կզգաս միայն այն ժամանակ, երբ մեջը լինես: Դա եւ ֆիզիկական աշխատանք է, եւ հոգեւոր, եւ ինտելեկտ: Գոնե ինձ համար այդպես է: Երբեմն նայում ես՝ ամեն ինչ ճիշտ է անում, բայց զգում ես՝ դերը չի «վերցրել»: Անգամ կարդացած լինելը, ընդհանուր զարգացածությունը երեւում է բեմում:

- Օրական ինչքա՞ն ես պարապում:

- Իսրայելում ես օրական աշխատում էի ութ ժամ, այստեղ մի քիչ կրճատվել է, քանի որ նաեւ դասավանդում եմ պարարվեստի ուսումնարանում, ընդ որում՝ տնօրենն ուզեց, որ դասավանդեմ նաեւ նոր ուղղությունը՝ մոդեռն ոճը, որից շատ գիտելիքներ էի արդեն կուտակել Իսրայելում: Նաեւ լատինաամերիկյյան պարերի խումբ ունեմ:

- Քո կարծիքով, ի՞նչն է խնդիրը, որ բալետն այդքան էլ պահանջարկ չունի Հայաստանում:

-Չգիտեմ, կարծում եմ՝ մարդկանցից է, միջավայրից: Բալետը ցանկացած զարգացած երկրում մնում է բալետ: Դուք լսո՞ւմ եք դասական երաժշտություն, չի հնանում, չէ՞. ի՞նչ տարբերություն, նույնն էլ բալետն է: Ունենք ընդամենը մեկ թատրոն, դա էլ է խնդիր: Ես, օրինակ, մեծ խուճապի մեջ եմ՝ կապված Օպերայի եւ բալետի թատրոնում վերանորոգման աշխատանքների հետ. ո՞րտեղ պիտի պարապեմ: Չեմ կարող մեկ օր անցկացնել առանց պարապելու: Դա իսկապես խնդիր է:

-Լավ, ի՞նչ շարունակություն ունեցավ քո ընտրությունը... Ե՞րբ հասկացար, որ արդարացված էր:

-Ինչպես մայրս էր ասում, դարձա ֆանատ: Սկսեցի հաճախ մեկնել արտերկիր՝ ներկայացումներ նայելու, ոչ մի առիթ բաց չէի թողնում. աչքերս բացվեցին աստիճանաբար: Ամեն օր ավելի շատ պարապել, ավելի շատ ցավեր ու տառապանքներ, նաեւ ավելի շատ հաճույք... Ու հետո այդ ամենը սկսեց երեւալ նաեւ բեմերում. պարում էի օպերային թատրոնում: Այնտեղ, իհարկե, ինձ գրկաբաց չընդունեցին. երկար ժամանակ ստիպված էի լուծել ինքնահաստատման խնդիրներ: Եկավ մի պահ, երբ հասկացա՝ այլեւս աճելու տեղ չունեմ Երեւանում, ուղղակի խեղդվում էի, հնարավորությունները շատ սահմանափակ էին: Դեր չկար, «իմ հերթը չէր»... ու նման բաներ: Ասացի՝ լավ...

- Եվ ի՞նչ:

- Սարքեցի DVD՝ կարճ տեսագրություն, որտեղ ցույց էի տալիս իմ ողջ տեխնիկան: Ես դա ուղարկեցի շատ երկրների թատրոնների: Եվ սկսեցի սպասել... Մի շաբաթ հետո ինձ զանգեցին Իսրայելից եւ ասացին, որ «Ռոմեո եւ Ջուլիետ» են բեմադրում, եւ իրենց պետք է հենց ինձ նման կերպար: Ինձ առաջարկեցին պայմանագիր՝ շտապ գնալու պայմանով: Չնայած բազմաթիվ դժվարություններին՝ ես մեկնեցի Իսրայել. դա 2008 թվականն էր:

- Ընտանիքդ ինչպե՞ս ընդունեց քո որոշումը:

- Շատ մեծ դժվարությամբ համոզեցի հայրիկիս: Ուղղակի նրանց աչքի առաջ էր ամեն բան: Տեսնում էին՝ ոնց եմ ապրում բալետով, ու նյարդային վիճակ էր ստեղծվել խոչընդոտների պատճառով. ամբողջ ընտանիքս ապրում էր ինձ հետ այդ պահերը: Թողեցին, գնացի...

- Եվ սկսվեց քո նոր կյանքը Իսրայելում…

-Այո: Գնացի առաջին դասին ու անցա ծանրաբեռնված աշխատանքի: Սկսեցի դերը սովորել, Շեքսպիր կարդացի եւս երեք-չորս անգամ՝ Ջուլիետի կերպարի մեջ մտնելու համար: Դժվար էր շատ այդ ամենը, բայց հասկացա, որ եթե լավ մասնագետ ես, գնահատվում ես անգամ հրեայի կողմից: Պարտադիր չէր երեսուն տարեկան դառնալ, որ նոր հնարավորություն ունենայիր՝ «Գայանե» պարելու...
Պրեմիերան եղավ Թել Ավիվում: Ամեն ինչ հրաշալի անցավ: Միայն թե ես մենակ էի, այդ պահին ուզում էի՝ դահլիճում լիներ մեկը, ում համար կպարեի: Այդ դերով մի քանի հյուրախաղերի գնացի: Հետո ուրիշ դերերով պարեցի Իսրայելի ամբողջ տարածքում, ոչ միայն Թել Ավիվում, եղա շատ երկրներում:

 

- Եթե անկեղծ գնահատելու լինես ինքդ քեզ, ինչո՞վ էիր տարբերվում դու մյուսներից:

- Ես սպասում էի, որ այնտեղ ավելի աշխատասեր մարդկանց կհանդիպեմ: Բայց իրականում լրիվ հակառակ պատկերն է: Եվրոպացիները շատ ծույլ են, նրանց պետք է ստիպես, որ աշխատեն: Հատկապես դրանով ես դու առաջ անցնում:

- Դա անհատակա՞ն չէ, մարդո՞ւց չէ կախված:

- Ինձ շփել-կոփել է այն հանգամանքը, որ ասել են՝ չես կարող, եւ ես հակառակն ապացուցելու խնդիր եմ ունեցել: Եվ կարծում եմ՝ դա շատ հայերի է բնորոշ. ունենալով բազմաթիվ դժվարություններ' մենք ստիպված ենք լուծումներ գտնել, շատ աշխատել:

- Ինչպե՞ս ստացվեցին մյուս դերերդ. դժվար է գտնել քիչ թե շատ սիրված մի դեր, որ դու պարած չլինես:

- Մի անգամ մեզ մոտ շատ նշանավոր բալետմեյստեր եկավ Հոլանդիայից: Նրան առաջարկեցին ընտրել՝ ում կուզեր տեսնել նոր բեմադրությունում: Նա դիտեց բոլորիս պլաստիկան եւ ընտրեց հինգ հոգու, որոնց թվում նաեւ ես էի: Բեմադրեց Շոպենի բալլադները՝ շատ հետաքրքիր, եթերային . այդ բեմադրությունը պարեցինք նաեւ ԱՄՆ-ում: Եղան էլի մի շարք նեոկլասիկ բեմադրություններ : Պարեցի նաեւ «Քնած գեղեցկուհի», «Շելկունչիկ», «Մոխրոտ» ու հետո… «Դոն Կիխոտ»: Երբ պիտի սկսվեր վերջինիս բեմադրությունը, ես մտա տնօրենի մոտ ու հարցրեցի' ով է պարելու Տիտրին: Մոտ ութսուն տարեկան կին էր, ասաց. «Դու չես: Քեզ այդ դերում չեմ պատկերացնում»: Ինչ-որ ռուս աղջիկ պիտի պարեր: Բայց խնդրեցի թույլ տալ ինձ մասնակցել փորձերին: Երկրորդ պլանում սկսեցի այդ աղջկան հավասար փորձել դերը: Իմ համառությունը, իհարկե, դուր չէր գալիս տնօրենին, կանչում էր, հիշեցնում. «Մեկ է, չես պարելու»: Ես էլ ասում էի' ինձ համար եմ անում, ուղղակի հաճույք եմ ստանում: Մի երկու անգամ պարեց այս աղջիկը, բայց ներկայացումներից մեկից առաջ ոտքը ոլորվեց… Ընդամենը մեկ փորձից ինձ վերցրեցին: Տնօրենը հուզված գրկեց ինձ, ներողություն խնդրեց, բայց ամենակարեւորն այն էր, որ ես էի շատ հուզված: Հասել էի ուզածիս…

 

- Իսկ վարձատրությո՞ւնը. նյութական առումով փոխահատուցվո՞ւմ են բալետի պարողի «զրկանքները»:

- Իսրայելում բավականին լավ էր այդ հարցը, անգամ կարողանում ես գումար ետ գցել, ինչը այստեղ հնարավոր չէ:

- Ինչպե՞ս որոշեցիր վերադառնալ:

-Առաջին հերթին անձնական պատճառով: Երբ վերադարձա, պայմանագիր կնքեցի Օպերայի եւ բալետի ազգային ակադեմիական թատրոնի հետ ու ստիպված եղա հիշել, թե, օրինակ, ինչ է նշանակում տեղի համար կռիվ անելը (ժպտում է- LN): Պարեցի «Դոն Կիխոտ», հետո Էգինայի կերպարը «Սպարտակում»: Չեմ կարծում' սխալ եմ արել, որ եկել եմ: Ծնողներս գոնե շատ են ուրախացել…

- Իրականությանը համապատասխանո՞ւմ է բալետի պարուհու այն կյանքը, որը մեզ հայտնի է ֆիլմերից'  անվերջ «չի կարելի»- ներով: Օրինակ, պաղպաղակ ուտո՞ւմ ես:

- Հիշեցի, որ երբ «Ռոմեո ու Ջուլիետ»-ի պրեմիերայից հետո մեզ մոտեցան լրագրողներ եւ հարցրեցին'  ինչ եմ ուզում նման հաջողությունից հետո, պատասխանեցի' պաղպաղա~կ: Առաջ խիստ պահում էի դիետաներ: Հետո հասկացա, որ պետք չէ: Պետք է հանգիստ ապրել: Սուտ է, կարծրատիպ, որ բալետի պարուհին ուտում է միայն աղցան, նա ամեն բան էլ ուտում է, անգամ' պիցցա:

-Անձնական կյանքն ու կարիերան հատկապես արվեստի մարդկանց դեպքում գրեթե երբեք հաշտ չեն: Օրերից մի օր նրանք բախվում են: Կայացրե՞լ ես ներքին ընտրությունդ նման դեպքի համար:

-Մինչեւ հիմա ինձ համար եղել է կարիերան ու միայն կարիերան առաջին տեղում, պարը: Բայց հետո ծանոթացա մի կնոջ հետ, ով հասել էր շատ բաների իր կյանքում, արդեն տարիքն առել էր, բայց չէր հասցրել ընտանիք ստեղծել' այդ հարցը միշտ թողնելով հետագային: Նա տրվել էր ալկոհոլին եւ ապրում էր հիշողություններով: Ես չէի ուզի, որ այդ փորձը կրկնվեր իմ կյանքում: Լիարժեք երջանկության համար կարեւոր է ընտանիքը, քեզ հասկացող եւ գնահատող ամուսինը: Ինձ եւ կարիերան է պետք, եւ ընտանիքը. առանց մեկի մյուսը կիսատ կլինի:

-Քեզ համարո՞ւմ ես ուժեղ կին: Ինչպիսի՞ն է ուժեղ կինը քո պատկերացմամբ:

-Համարում եմ, այո: Այս մանագիտության մեջ չես կարող առաջ գնալ' ուժեղ չլինելով: Պետք է պայքարել: Ցավոք սրտի, մարդիկ թերահավատորեն են տրամադրված, առաջինը չհավատալն է, եւ դու պիտի ուժեղ լինես ու ապացուցես: Կարեւոր է ոչ մեկից կախվածություն չունենալը, սեփական կշիռ ունենալը: Բացի այդ, ուժեղ տղամարդիկ սիրում եմ ուժեղ կանանց…

- Կա՞ մի դեր, որ դեռ երազում ես պարել:

-Կարմենն է: Միշտ ասել եմ' մինչեւ չպարեմ, բեմը չեմ թողնի: Եթե ուզեն ինձ վատություն անել, պիտի առաջարկեն ինձ այդ դերը (ծիծաղում է- LN), եւ գուցե ես իրականացրած համարեմ իմ բոլոր երազանքները բեմի հետ կապված:

Հարցազրույցը՝  Տաթեւ Մադաթյանի

Դիտվել է 9704 անգամ

ՄԵԿՆԱԲԱՆԵԼ

Ձեր անունը: *
Ձեր էլ. հասցեն: *
Մեկնաբանությունը: *

6 խորհուրդ նրանց համար, ովքեր այս պահին միայնակ են զգում

08.02.2024
Եթե նույնիսկ ձեր շրջապատում շատ ընկերներ ու ծանոթներ կան, իսկ սոցցանցերում բաժանորդներից շատ են հաղորդագրությունները, փաստ չէ, որ դուք միշտ աջակցություն և ըմբռնում կզգաք։

Արդյո՞ք կհանգեք ամուսնության․ 8 հարց, որ պետք է տալ տղամարդուն հարաբերությունների սկզբում

15.11.2023
Աշխատատեղը (նույնիսկ մասնագիտությունը) կարելի է փոխվել, երեխաները մեծանում և հետո ստեղծում են իրենց ընտանիքը, ընկերները կարող են գալ ու գնալ: Սակայն կանանց մեծ մասը երազում է ամուսնանալ մեկ անգամ և ամբողջ կյանքի համար:

«Լավագույն գինին այն է, որը ձեզ է դուր գալիս»․ Հայաստանի լավագույն սոմելյե Մարիամ Սաղաթելյան

22.08.2023
Սոմելյեի  յուրահատուկ մասնագիտության, լավագույն գինինիների ճիշտ ընտրության, դրանց պահպանման և հարակից հարցերի շուրջ է մեր հացազրույցը Մարիամ Սաղաթելյանի հետ։

«Եթե ֆիլմերի սիրային տեսարաններն արդարացված չեն, հրաժարվում եմ դրանք խաղալ»․ Նատալիա Բարդո

16.08.2023
Դերասանուհին պատմել է ռոմանտիկ տեսարանների նկարահանումների և բարեկազմության գաղտնիքների մասին։

Cherchinyan cosmetics-ի արտադրանքը ճանաչում է ստանում

14.04.2023
Կորոնավիրուսային համավարակի շրջանում, երբ հանրությունը համատարած մեկուսացման մեջ էր, նոր կենսակերպը շատերին ստիպեց վերանայել իրենց կարողությունները, որոնել, գտնել ինքնաիրացման, գործունեության նոր ոլորտներ։

Նախընտրելի է, որ մարդիկ ճիշտ խնամքի շնորհիվ երկարացնեն իրենց ատամների կյանքը․ Մերի Հովնանյան

29.03.2023
Շատերը նրան ճանաչում են որպես ատամնաբույժ-բլոգեր։ Որոշ հրապարակումների գումարային դիտումները սոցցանցերում անցնում են միլիոնը։

Բաժնի բոլոր նյութերը

ՄԵԿ ՏՈՂՈՎ
19-03-2024 10:32
Ամեն տարի Gallup World Poll-ը տվյալներ է հավաքում տարբեր ոլորտներից՝ դասակարգելու համար, թե աշխարհի որ երկրներն են ամենաերջանիկը: Հրդպարակվել է Երջանկության համաշխարհային զեկույցը 2023թ.-ի համար՝ որոշ փոփոխություններ կատարելով լավագույն տասնյակում, թեև առաջին հորիզոնականը մնացել է նույնը։ Լավագույն հնգյակն է՝ 1. Ֆինլանդիա, 2. Դանիա, 3. Իսլանդիա, 4. Իսրայել, 5. Նիդեռլանդներ։ 
19-03-2024 10:05
Սեզոնային դեպրեսիայի դեպքում մարդը զգում է ապատիա, էներգիայի նվազում, խնդիրներ ունի քնի և կենտրոնացման հետ, զգուշացնում են մասնագետները։ Եթե վատ տրամադրությունն ու ապատիան երկար ժամանակ չեն անհետանում, պետք է դիմել բժշկի։ Դեպրեսիայի որոշ ախտանշաններ կարելի է ինքնուրույն թեթևացնել․ խորհուրդ է տրվում պարբերաբար լինել մաքուր օդում, քայլել նույնիսկ ամպամած օրերին, շփվել սիրելիների հետ և ավելի հաճախ ժպտալ։ Օգտակար է նաև քնելը։
19-03-2024 09:56
Բոստոնի համալսարանի գիտնականները կապ են գտել սոցիալական մեդիայի օգտագործման և կոսմետիկ պրոցեդուրաների միջև: «Սելֆիի մշակույթի» արդյունքում օգտատերերը զարգացրել են «Snapchat դիսմորֆիա» և սկսել են ուղիներ փնտրել իրենց ֆիլտրացված պատկերները ստանալու համար: Հետազոտության համաձայն, օգտատերերի թիվը, որոնք դիտարկում են էսթետիկ պրոցեդուրաներ անել 64%-ից հասել է 86%-ի, իսկ վիրաբույժի հետ խորհրդակցողների թիվը՝ 44%-ից 68%-ի։
19-03-2024 02:58
Մոնիկա Բելուչիի և Վենսան Կասելի դուստրը՝ Դևա Կասելը, դարձել է Dior-ի նորաձևության և դիմահարդարման նոր դեսպանը: «Ես միշտ մեծ հարգանք եմ տածել Դիորի տան նկատմամբ, և այն կանացի ու նրբագեղ կերպարը, որը նա ներկայացնում է, միշտ ստիպել է ինձ երազել»,- ասել է մոդելն ու դերասանուհին։
19-03-2024 01:45
Հոլիվուդյան աստղերը  իրենց հանդերձանքն են ցուցադրել  Լոս Անջելեսում 2024 թվականի GLAAD Media Awards մրցանակաբաշխության ժամանակ: Այսպես, Սիդնեյ Սվինին իսկական արքայադստեր տեսք ուներ Miu Miu կապույտ զգեստով։ Երկար  հանդերձանքն ընդգծել է 26-ամյա դերասանուհու շքեղ դեկոլտեն։ Նա կերպարը համալրել է մի քանի մինիմալիստական զարդերով: 66-ամյա Շերոն Սթոունը հյուրերին ուրախացրել է փետուրներով զարդարված սպիտակ ատլասե վերնաշապիկով՝ խորը դեկոլտեով։ Rami Al Ali-ի հանդերձանքը համալրվել է սև բարձր գոտկատեղով տաբատով։
LN-Ը ԱՌԱՋԱՐԿՈՒՄ Է ԿԱՐԴԱԼ
LN -Ը ԱՌԱՋԱՐԿՈՒՄ Է ԴԻՏԵԼ
% ԶԵՂՉԵՐ ԽԱՆՈՒԹՆԵՐՈՒՄ
ՈՒՐ ԳՆԱԼ ԵՐԵԿՈՅԱՆ
ՕԳՏԱԿԱՐ ՀՂՈՒՄՆԵՐ
ՆՈՐԸ ՁԵՐ ԿՅԱՆՔՈՒՄ

Ամսվա աստղագուշակ․ մարտ, 2024 թ․

01.03.2024
Ոմանք բախտ կունենան մարտին հանդիպելու իրենց երկրորդ կեսին, իսկ ոմանք կաշխատեն հոգևոր զարգացման վրա ու արագորեն կբարձրանան կարիերայի սանդուղքով:

LADYNEWS TV
Երգչուհի Աիդա Արամին ունկնդրին է ներկայացրել «Ինչ էլ որ լինի» հեղինակային ստեղծագործությունը
ՕՐՎԱ ԱՍՏՂԱԳՈՒՇԱԿ

Խոյ
21.03-20.04

Ցուլ
21.04-22.05

Երկվորյակ
23.05-22.06

Խեցգետին
23.06-23.07

Առյուծ
24.07-24.08

Կույս
25.08-23.09

Կշեռք
24.09-23.10

Կարիճ
24.10-22.11

Աղեղնավոր
23.11-22.12

Այծեղջուր
23.12-20.01

Ջրհոս
21.01-19.02

Ձուկ
20.02-20.03
ՇԱԲԱԹՎԱ ԱՄԵՆԱԸՆԹԵՐՑՎԱԾԸ
18.03.2024
Դիտվել է 346 անգամ
13.03.2024
Դիտվել է 273 անգամ
16.03.2024
Դիտվել է 240 անգամ
14.03.2024
Դիտվել է 227 անգամ
15.03.2024
Դիտվել է 166 անգամ

© 2012, LADYNEWS.am
Մեջբերումներ անելիս հղումը (hyperlink) LADYNEWS.am-ին պարտադիր է: Կայքում արտահայտված կարծիքները պարտադիր չէ, որ համընկնեն խմբագրության տեսակետի հետ: Գովազդների բովանդակության համար կայքը պատասխանատվություն չի կրում:

LADYNEWS.am-ի մասին
Հեռ.` +374060445674, +37455545535
Էլ-փոստ` contact@ladynews.am
Գովազդ կայքում: Հեռ.՝ +374060445674, +374 55545535
Էլ-փոստ՝ marketing@ladynews.am

Webmaster