Երաժշտությունն ինձ համար սահմաններ չունի. Մագդա Մկրտչյան (տեսանյութ)
02.12.2013
Կոմիտասի անվան կամերային երաժշտության տանը նոյեմբերի 28-ին տեղի ունեցավ Ալ.Սպենդարյանի անվան ազգային ակադեմիական թատրոնի մեներգչուհիներ Մագդա Մկրտչյանի և Վարսենիկ Ավանյանի համատեք համերգը: Թեմայի և մի շարք այլ հարցերի շուրջ Ladynews.am-ը զրուցեց Մագդա Մկրտչյանի հետ:
-Մագդա´, մեր վերջին հանդիպումից հետո անցել է մոտ կես տարի, այս ընթացքում ի՞նչ նորություններ ու ձեռքբերումներ ես գրանցել:
-Այս ընթացքում տեղի են ունեցել բավականին լուրջ համերգներ, առաջինը՝ Վերդիի «Տրոբադուրն» էր, որտեղ ես հանդես եկա Լեոնորայի դերերգով, դիրիժորն էր Հարություն Արզումանյանը: Ի դեպ, շատ կարևոր է, երբ զուգընկերներդ ուժեղ են լինում, իսկ այս դեպքում այդպես էր. ինձ հետ էին այնպիսի կատարողներ, ինչպիսիք են՝ Հովհաննես Այվազյանը, Առնոլդ Քոչարյանը, Քրիստիեն Սահակյանն ու Հրանտ Պապյանը:
Ունեցել եմ համերգ նաև «Բեռլինի» սիմֆոնիկ նվագախմբի գլխավոր դիրիժոր՝ Լիոր Շամբադալի հետ, որտեղ ես երգեցի Վագների «Տրիստան և Իզոլդա» օպերայից Իզոլդայի մահվան տեսարանը (տեսանյութը`LADYNEWS TV-ում: ), այդ նույն համերգում տեղի ունեցավ համաշխարհային պրեմիերա. կոմպոզիտոր Աննա Սեգալը գրել էր Սայաթ-Նովայի բառերով երաժշտություն, որ կորչվում էր «Հոգու երգեր», և որի կատարումը ինձ բաղտ վիճակվեց:
-Մի քանի օր առաջ էլ Կոմիտասի անվան կամերային երաժշտության տանը տեղի ունեցավ քո և Վարսենիկ Ավանյանի համերգը, կասե՞ս ինչու որոշեցիք համատեղ համերգ ունենալ, նպատակը ո՞րն էր:
-«Տաղարան» համույթի կողմից առաջարկ ստացանք՝ մեկ համատեղ համերգով հանդես գալու, մեզ առաջարկը հետաքրքրեց և համաձայնության եկանք մաեստրո Սեդրակ Երկանյանի հետ միասին ունենալ համերգ՝ բարոկկո երաժշտության ժանրում:
-Որը քեզ հոգեհարազատ է…
-Այո´, շատ:
-Միասին զուգերգով հանդես եկաք, հե՞շտ է դուետ երգելը:
-Դուետում առաջնահերթը ձայների միաձուլումն է, մեկը մյուսին լրացնելը, համաչափ երգեցողություն է, որում մենք համապատասխանում էինք: Եթե այդ բոլորն առկա են, ապա զուգերգ երգելն այնքան էլ դժվար չէ. պետք է իրար հասկանալ և լրացնել մեկը մյուսին:
-Համերգի ընթացքում ինչքանո՞վ է կարևորվում կոլեկտիվ աշխատանքը, ես նկատեցի՝ օրինակ, մեծ էր հաղորդակցույունը դիրիժորի հետ:
- Հաղորդակցույունը գալիս է համատեղ մանրակրկիտ աշխատանքից, որտեղ իր դերն է ունեցել և´ դիրիժորը, և´ օրկեստրը, և´ երգիչները. այդ բոլորի միաձուլումն էլ հենց համերգի հաջողության գրավականն են: Ուզում եմ նշել՝ առաջին անգամ էի համագործակցում մաեստրո Սեդրակ Երկանյանի հետ, և Վարսենիկ Ավանյանի անունից էլ կարող եմ հաստատել՝ Սեդրակ Երկանյանն այն եզակի դիրիժորներից է, ով երգչին հնարավորություն է տալիս բեմում ստեղծագործելու՝ հաշվի առնելով նաև կատարողի կարծիքը:
-Մագդա´, հիշում եմ՝ ասում էիր՝ արտիստի համար ամենակարևորը երգելու «հնարավորություն» ունենալն է, անընդհատ երգելու, ի՞նչ է փոխվել այս ընթացքում, տեղաշաչժ եղե՞լ է:
-Այո´, այս ընթացքում ունեցել եմ շատ բուռն համերգային գործունեություն, ինչպես արդեն պատմեցի: Գիտեք՝ իսկապես ամեն համերգ երգչին տալիս է աճ, վստահություն, հաջորդ համերգին դու արդեն նախկինը չես:
-Ո՞վ է այսօրվա քո հանդիսատեսը:
-Այն մարդիկ, ովքեր սիրում են դասական երաժշտության ժանրը, նրանք են իմ հանդիսատեսը, բայց կուզեի՝ այդ բանակն ավելի մեծանար: Սակայն ինչպե՞ս ընդարձակվի, երբ հեռուստատեսությամբ գովազդելով դասական երաժշտի տեսակը՝ մեջ են բերում նման «միտք»՝ «ոչ բոլորն են սիրում դասական երաժշտություն, սակայն դասական երշիկ՝ բոլորը», ավաղ, ցավում եմ, բայց փաստ է: Մեզ մոտ վերջերս դասական երաժշտությունը կարծես հետին պլան է մղված, ես երգել եմ արտասահմանում էլ՝ Գերմանիայում, Իտալիայում, Ֆրանսիայում, Ռուսաստանում այնտեղի հանդիսատեսը գրեթե 90 տոկոսով տեղեկացված է:
-Ի՞նչ երաժշտություն ես լսում առօրյայում:
-Շատ եմ սիրում լսել ջազ, սիրում եմ Մանչինիի գրած բոլոր ստեղծագործություններն . ինձ համար երաժշտությունը սահմաններ չունի, եթե մատուցվում է բարձր մակարդակի վրա:
-Էստրադային ժանրի մեր կոմպոզիտորներից ո՞ւմ ես գնահատում:
-Մարինե Ալեսին, մակարդակ կա նրա գրած և´ երաժշտության, և´ բառերի մեջ: Շատ կուզեի այդ տեսակի կոմպոզիտորներ շատ լինեին:
-Մագդա´, Հայաստանից դուրս աշխատելու քո մտորումներն ի՞նչ փուլում են, շարունակո՞ւմ ես ծրագրեր կազմել այդ ուղղւոթյամբ:
-Երգչի համար շատ կարևոր է բեմում գտնվելը և հանդիսատեսին տալ այն իրական զգացողությունը, որ դու ես զգում, որպեսզի հանդիսատեսն էլ այդ պահերը լիարժեք ապրի քեզ հետ: Ես ինքս դեմ եմ դրսում հաստատվելուն և մնալուն, իմ ցանկությունն է ներկայացնել Հայաստանը՝ հյուրախաղերի տեսքով: Շատ եմ ցավում, որ ասում են՝ ինչու չես գնում արտասահմանում երգելու, իսկ այնտեղից ո՞վ է գալիս Հայաստան, նրանք գալիս են հյուրախաղերի, ես էլ եմ ուզում գնալ հյուրախաղերի, ոչ թե դրսում հաստատվելու: Յուրաքանչյուր մարդ պետք է գնահատվի իր հայրենիքում:
-Իսկ անձնական նորություններ կա՞ն:
-Դեռ չեմ ուզում այդ մասին խոսել: Պարզապես մի բան կասեմ՝ կինն առաջին հերթին պետք է ՄԱՅՐ լինի:
Հարցազրույցը` Շողիկ Գալստյանի
Աղբյուր` LADYNEWS.am
Դիտվել է 8870 անգամ
|