Ընտանեկան բռնությունից օրենքո՞վ պետք է պաշտպանվել. ՀԿ-ները և ՄԻՊ գրասենյակը պայքարում են
14.02.2013
Կանանց իրավունքների պաշտպանությամբ զբաղվող հասարակական կազմակերպությունները զարմացած և դժգոհ են կառավարության կողմից «Ընտանեկան բռնության մասին» օրինագծի մերժման փաստից:
Մարդու իրավունքների պաշտպանի գրասենյակում փետրվարի 14-ին թեմայի վերաբերյալ իրենց մտահոգությունները լրագրողներին ներկայացրեցին «Ընդդեմ կանանց նկատմամբ բռնության» կոալիցիայի անդամները: Կոալիցիայի նախաձեռնությանը միացել էր նաեւ Մարդու իրավունքների պաշտպանի գրասենյակը: «Որոշել ենք սատարել այս նախաձեռնությունը` ցույց տալով, որ մենք էլ ենք մտահոգված այն խնդրով. խոսքը վերաբերում «Ընտանեկան բռնության մասին» օրինագծի մերժմանը Կառավարության կողմից: Օրենքի նախագիծը մշակվել է մի շարք հասարակական կազմակերպությունների կողմից, ուղարկվել կառավարություն, բայց տեղեկացանք` վերջինս մերժել է օրինագծի ընդունում: Մենք եւս մտահոգված ենք այս խնդրով. ելնելով մեր փորձից, համագործակցելով տարբեր ՀԿ-ների հե՝ փաստում ենք`առկա է ընտանեկան բռնությունը, օրենքի անհրաժեշտությունը շատ մեծ : Եթե նույնիսկ Քրեական օրենսգրքում առկա են որոշ դրույթներ ընտանեկան բռնության վերաբերյալ, միեւնույնն է, դա երեւույթն ամբողջությամբ չի ներառում եւ չի կարող կանխարգելիչ բնույթ ունենալ, ուստի օրենքի անհրաժեշտությունը շատ մեծ է»,- նշեց Մարդու իրավունքների պաշտպանի՝ կանանց հարցերով խորհրդական Աննա Սաֆարյանը: Նրա խոսքով` օմբուդսմեն Կարեն Անդրեասյանը եւս կարեւորել է օրինագծի ընդունումը եւ իր մեկնաբանություններն է ներկայացրել նախագծի վերաբերյալ:
Կանանց իրավունքների կենտրոնի նախագահ Սուսաննա Վարդանյանը, շարունակելով թեման, ասաց` իրենք էլ էին շատ կարեւորում օրենքի ընդունումն ու ,մեղմ ասած, շատ հուզված են մերժման պատճառով: «Մենք մոտ 15 տարի աշխատել ենք կանանց նկատմամբ ընտանեկան բռնության ոլորտում եւ բոլոր հիմնավորումներն ունենք ասելու`մեզ հարկավոր է առանձին օրենք «Ընտանեկան բռնության մասին», որը կկարգավորի մի շարք հարցեր, որոնք այսօր կարգավորված չեն: Գոնե երկուսը կարող եմ նշել` ի՞նչ է ընտանեկան բռնությունը եւ ո՞վ է ընտանեկան բռնության զոհը. այս հարցերը չունեն որ մի սահմանում» ,- պարզաբանեց Սուսաննա Վարդանյանը: Նա նաեւ հիշեցրեց, որ օրենքը մշակվել է դեռեւս 2005-2006 թթ., կատարվել են ուսումնասիրություններ միջազգային փորձի, տեղական օրենսդրության, սահմանադրության շրջանակներում, հետո նոր նախագիծը ներկայացվել է կառավարություն: Նրա խոսքով` կառավարությունում երեք տարվա քննարկումներից, համապատասխան փոփոխություններից հետո շատ անսպասելի էր նման որոշումը: Կանանց ռեսուրսային կենտրոնի տնօրեն Լարա Ահարոնյանն էլ ասաց, որ իրենք նախատեսում են մի շարք քայլեր` ուղղված օրենքի ընդունմանը: «Առաջինը կլինի մեր բաց նամակը՝ ուղղված ՀՀ նախագահ Սերժ Սարգսյանին եւ վարչապետ Տիգրան Սարգսյանին, դրանից հետո կլինի ստորագրահավաք, որպեսզի մարդիկ միանան մեզ: Տարբեր կազմակերպություններ են հետաքրքրված այս հարցով՝ ինչպես Երեւանից, այնպես էլ մարզերից եւ Սփյուռքից»,-ասաց ԼարաԱհարոնյանը:
LADYNEWS.am-ի հետ զրույցում մանրամասներ ներկայացրեց Մարդու իրավունքների պաշտպանի` կանանց հարցերով խորհրդական Աննա Սաֆարյանը:
-Աննա՛, Մարդու իրավունքների պաշտպանի գրասենյակը օրինագծի մշակմանը մասնակցե՞լ է:
-Մենք չենք մասնակցել, բայց մարդու իրավունքներին վերաբերող բոլոր ակտերը, նախագահի հրամանով, պետք է ուղարկվեն Մարդու իրավունքների պաշտպանի մոտ՝ կարծիքի: Մեզ ուղարկել էին Աշխատանքի ու սոցիալական հարցերի նախարարությունից, եւ պաշտպանը կարծիք էր գրել. այն բոլորին հայտնի էր:
-Օրինագծի ընդունումը հատկապես ո՞ր խնդիրներին լուծում կտա, որոնք, ըստ Ձեզ,ամենահրատապն են:
-Կլուծվեն կանանց համար ապաստարանի, ոստիկանության կողմից պատշաճ վերաբերմունքի խնդիրները. ըստ օրենքի` ոստիկանները պետք է որոշակի վեապատրաստում անցնեն:
-Ոստիկանության ոչ պատշաճ վերաբերմունքը, ինչպես Դուք եք ասում, կապվա՞ծ է օրենքի բացակայության հետ:
-Ո՛չ, պարզապես կապված է ինչ-որ կարծրատիպերի հետ:
-Երբ ձեզ դիմում է բռնության ենթարկված կինը, ո՞րն է լինում ձեր առաջին գործողությունը:
-Մենք նախ պարզում ենք`ինչն է խնդիրը, հետո տրամադրում ենք հոգեբանական աջակցություն: Դրանից հետո պարզում ենք` դիմե՞լ են ոստիկանություն, եթե` ոչ, ապա ինչո՞ւ: Իրավական աջակցություն ենք ցույց տալիս:
-Կանանց հիմնական խնդիրը ֆիզիկական բռնության ենթարկվե՞լն է:
-Լինում են նաեւ հոգեբանական խնդիրներ, սահմանափակում են կնոջ ազատությունը, թույլ չեն տալիս տնից դուրս գալ. աշխատել նման հարցերով եւս դիմում են:
-Իսկ կանանց նկատմամբ բռնության կիրառման հետ կապված վիճակագրությունն ինչպիսի՞ն է:
-Հունիս-դեկտեմբեր ամիսներին բռնությունների թիվը կազմում էր 133, այսինքն` ավելացել էր նախորդ ամիսների համեմատությամբ, բայց դա նաեւ պայմանավորված էր նրանով, որ մենք ծրագիր էինք իրականացնում Շվեյցարիայի դեսպանատան հետ`հանրային իրազեկման բարձրացման հետ կապված: Դա իրականացվում էր նաեւ մեր մարզային գրասենյակների կողմից:
Շողիկ Գալստյան
Աղբյուր` LADYNEWS.am Դիտվել է 3444 անգամ
|