Նատալյա Վոդյանովա. աշխարհահռչակ մոդելի կյանքի կանոնները
20.10.2012
Աշխարհահռչակ ռուս մոդել, «Գեղեցկություն հանուն բարության» ակցիայի դեմք և երիտասարդ մայր Նատալյան հասցնում է մտածել և իր, և ուրիշների երեխաների մասին: Մտածելը Նատալյայի դեպքում հաճախ գործելն է:
Եթե հավատանք Glamour ամսագրին, Նատալյայի հետ մեկ հանդիպումն անգամ կարող է փոխել մարդուն դեպի լավը, մղել բարի գործերի: Մի առիթով մոդելը լրատվամիջոցների հետ կիսվել է իր կյանքի կանոններով:
Յուրաքանչյուր մարդու կյանքում ամենակարևորը մարդն է: Դպրոցում ռուս գրականության ուսուցչուհիս առանձնահատուկ վերաբերմունք ուներ իմ նկատմամբ: Իսկ ես հակառակի պես միշտ վերջին սեղանին էի նստում, բաց էի թողնում դասերը: Բայց նա ինձ նկատել էր և անդադար աշխատում էր հետս: Դասերից հետո լրացուցիչ պարապում էր, որպեսզի ես մրցույթների մասնակցեմ:
Լավագույն խորհուրդը, որ ինձ տվել են կյանքում` սովորել ասել «ոչ» և միաժամանակ մնալ պոզիտիվ անձնավորություն: Սա այնքան էլ հեշտ չէ, չէ որ բառն ինքնին բացասական է: Սակայն պետք է հասկանալ, որ ինչ-որ բան բացասելով, հերքելով, դուք նոր բանի ծնունդ եք տալիս: Սա միակ միջոցն է, որ կարգավորում է իմ կյանքը:
Ամեն ինչ համեմատության մեջ է պարզվում: Ես դժվար մանկություն եմ ունեցել: Բայց երբ ես կարդացի Անդերսենի «Լուցկիներով աղջիկը», լաց եղա: Ես հասկացա, որ նա 100 անգամ ավելի վատ վիճակում է, քան ես: Ամեն դեպքում ես ունեի տաք տուն, մայրական սեր, տատիկներ ու պապիկներ:
Ինձ հաճախ են հարցնում` փոխվե՞լ եմ արդյոք վերջին տարիներին: Ոչ, ներքուստ ես նույնն եմ, ինչ միշտ: Ես միայն ազատվել եմ ավելորդ ծանրությունից: Եվ ես հիմա ավելի «ԵՍ» եմ, քան առաջ: Ես բազմաթիվ անպետք շերտեր էի ինձ վրա կրում, ինչպես ասենք կաղամբի դեպքում է: Հետզհետե ես ազատվեցի նրանցից, բայց դեռ էլի աշխատելու տեղ ունեմ:
Մինչև գիտակցական տարիքը, երեխան մեկ Աստված ունի` ծնողներ: Եվ եթե նա կորցնում է նրանցից մեկին, զգացումը, որ Աստված կա, շատ արագ վերանում է:
Պոզիտիվը պետք է ներքինից գա, այլ ոչ թե ամենուրեք լինի: Երբեմն բավական է միայն միջավայրի փոփոխությունը: Իմ դեպքում գործեց հենց այս տարբերակը: Փարիզում իմ կողքին հայտնվեցին մարդիկ, որոնք ասում էին՝ «Ժպտա, ոչ-ոք չի ուզում քեզ նեղացնել», «Ժպտա, քո շուրջ ամեն ինչ բնական է,իրական», «Ժպտա, սա իսկապես իրականություն է: Ոչ ոք քեզնից չի խլի այն, ինչ քոնն է»: Եվ ես հավատացի նրանց:
Ես մայր եմ, և իմ խնդիրն է խոսել երեխաների հետ, սովորեցնել նրանց ճանաչել սահմանները: Եվ սովորեցնել, որ յուրաքանչյուր արարք ունենում է իր հետևանքը:
Միայն գլոբալ նպատակներ դրեք Ձեր առջև: Պլանավորեք միայն մեծ ծրագրեր: Ես ապրում եմ միայն մեծ հույսերով, նպատակներով: Հիմա ես մի ծրագրի վրա եմ աշխատում, որը նպատակ ունի բոլոր հաշմանդամ երեխաներին ապահովել ընտանիքով: Անիրատեսակա՞ն է: Ոչ, դա իմ մեծ նպատակն ու երազանքն է: Քանի դեռ ուժ ունեմ, ես կաշխատեմ ամեն կերպ իրականացնել այն:
Աղբյուր` LADYNEWS.am Դիտվել է 2567 անգամ
|