13.07.2012

LN-ի հյուրասրահում է երգչուհի Սոֆի Մխեյանը:

- Երկար ժամանակ կարծես Ձեզնից նորություն չկար. լռության այս էտապում պատրաստվեց միայն «2012» երգն ու տեսահոլովա՞կը, թե՞ էլի անակնկալների սպասենք:

-Գիտե՞ք' ինձ համար կարևորը ասելիքն է: Ես երբեք չեմ անում ինչ-որ բան պարզապես անելու համար կամ մտածելով, թե իմ մասին սկսել են քիչ խոսել: Այս պահին ասելիքը հասունացել էր, ու ծնվեց «2012»-ը: Կան նաև մի քանի այլ նախագծեր, որոնց մասին կխոսեմ, երբ ժամանակը գա: Եվ բացի դրանից, մինչև «2012»-ը այս տարի ես ևս երկու տեսահոլովակ եմ թողարկել' հունվարին «Ուզում եմ խոսել», մարտին՝ «Մամա»: Պարզապես «2012»-ը ամեն ինչով տարբերվեց, և աղմուկն այս երգի շուրջ, բնականաբար, ավելի տեսանելի դարձավ, քան մյուս երկուսի դեպքում: Իսկ ընդհանրապես, ես երբեք չեմ դադարում աշխատելուց, շարունակ համերգներ ու շրջագայություններ եմ ունենում: Օրինակ՝ ասեմ, որ ընդամենը մեկ շաբաթ է, ինչ վերադարձել եմ Կանադայից, որտեղ ունեի մենահամերգ: Բայց, ըստ էության, վերջին էտապի լուրջ գործը «2012» տեսահոլովակն էր, որը դիտելով, երևի թե, պարզ է դառնում, թե ուր էր կորել Սոֆին:

- Ինչու՞ «2012»:

-Այս տարին ինձ համար ֆանտաստիկ ռիթմով սկսվեց: Այսպես ասեմ' դեկտեմբերի 31-ի գիշերը' ժամը ուղիղ 00.00-ին ընտանիքիս նոր տարին շնորհավորելուց ընդամենը րոպեներ անց ես արդեն Հանրապետության հրապարակում էի, և 2012-ի առաջին ելույթն հենց իմն էր: Տպավորությունների այս արագությունն ու ակտիվությունը փոխանցվեց ողջ տարվա վրա: Ես նախկին տարիներին էլ եմ ծանրաբեռնված եղել, բայց այս տարվա ռիթմը բոլորովին այլ է, պահ է գալիս' հասկանում եմ, որ ժամանակի զգացողությունը կորցնում եմ այդ ռիթմի մեջ: Մի խոսքով, երբ հանդիպեցի Արթուր Ալեքի հետ, ով երաժշտության ու խոսքերի հեղինակն է, նա ինձ ներկայացրեց մեկ այլ երգ, որ շատ գեղեցիկ լիրիկական գործ էր, պարզապես գրված էր տղամարդու համար և կնոջ կատարմամբ տուժում էր: Հետո նա ինձ ցույց տվեց այս երգը, և ես միանգամից սիրեցի այն, քանի որ այն համապատասխանում էր ողջ տարվա բնույթին, ներառում էր եվրոպական ինչ-որ մոտիվներ: Այդ «ակտիվ» նմանությունից էլ ծնվեց վերնագիրը:

- Ի դեպ, եվրոպականի մասին: Շատերը Ձեզ քննադատեցին դրա համար…

-Դե գիտե՞ք, օրինակ, կրկներգում «օ»-երի այդ կուտակումները, որ շատ տարածված են եվրոպական երգարվեստում, հենց այնպես վերցնելու համար չեն վերցված: Դա ուղղակի մի տենդենց է, որ մի տեսակ «նորաձև» է դառնում որոշ էտապի ընթացքում, և երգիչները ոչ թե ուղղակի գողանում են իրարից, այլ աշխատանքային պրոցեսում հանգում են դրան, զգում են այդ երանգավորման կարիքը: Բացասական կարծիքներ, իհարկե, եղան: Հնարավոր չէ լավը լինել բոլորի համար: Բայց ես կարծում եմ, որ եթե մարդկանց 51 տոկոսին դուր է գալիս արածդ, ուրեմն հաղթել ես: Իսկ այս դեպքում, չեմ ուզում չափազանցնել, բայց տեսահոլովակն ու երգը դրական ընդունեց մարդկանց գրեթե 70 տոկոսը, կամ, նույնիսկ, ավել: Իմիջիայլոց, ասեմ, որ երգն առաջին անգամ հնչել է փակ տարածքում ապրիլի 8-ին' իմ ծննդյան օրը: Հենց այդ օրն առաջին անգամ ընկերներիս համար կատարելով երգն ու տեսնելով նրանց ոգևորությունը' հասկացա, որ այն անպայման պետք է տեսահոլովակ ունենա:

- Շատերը տեսահոլովակի Ձեր կերպարներում «մադոննայական» շտրիխներ նկատեցին, իսկ տղաներից մեկին կոչեցին «հայկական Pitbull» …

-Այո, նախ ասեմ, որ տեսահոլովակում երգի հեղինակ Արթուր Ալեքն է և Լազզարոն: Pitbull-ի հետ համեմատեցին հենց Լազզարոյին, բայց ընդամենը այն բանի համար, որ նա ճաղատ է և արևային ակնոց է կրում, ինչ-որ չեմ կարծում, թե նա հատուկ մտածել է Pitbull-ին նմանվելու մասին: Ինձ էլ ասացին, թե «մադոննայական» տարրեր կան, բայց չէ՞որ հենց նույն Մադոննան էլ հեծանիվ չի հորինում: Ես Ձեզ վստահեցնում եմ, որ այն, ինչ որևէ մեկն այսօր անում է շոու բիզնեսում, կամա թե ակամա արդեն մի օր արվել է ուրիշի կողմից: Բայց իրականում ես այդ կարծիքներին նորմալ եմ վերաբերվում, քանի որ առանց դրանց քննարկում պատկերացնելն անհնար է: Միշտ էլ բացասական խոսքեր հնչում են:

-Տեսահոլովակում մի քանի անգամ փոխում եք կերպարը, սրա մասին ի՞նչ կասեք:

-Գիտե՞ք հենց սկզբից, երբ պարզ դարձավ, որ տեսակոլովակ է նկարահանվելու, ես ինքս ցանկություն հայտնեցի, որ զարգացում լինի, այսինքն՝ սկզբից ես պետք պարեի տղաների հետ, հետո' աղջիկների, հետո այդ ամենը պետք է միանար ու դառնար մի հետաքրքիր, ուրախ մթնոլորտ: Թիմը աշխատեց, աշխատեց ուղղակի հիանալի, գործին լծվեցին անխտիր բոլորը, բեմադրությունը անձամբ ինձ շատ է դուր գալիս այն տեսանկյունից, որ պարողների մեջ, օրինակ, կան պարուսույցներ, մարդիկ, ովքեր արդեն վաղուց նման ելույթներ չեն ունենում: Շատ ուրախ եմ, որ ճիշտ ժամանակին Հունաստանից եկավ ու կողքիս եղավ Էմմի Արմինե Զարյանը,  ում խորապես շնորհակալ եմ բեմադրությանն այդքան օժանդակելու համար: Անչափ շնորհակալ եմ նաև ռեժիսորին' Արենին Բայադյան, կատարած ահռելի աշխատանքի համար: Մի խոսքով' կատարվեց լուրջ գործ և, կարծում եմ, արդյունքն ակնհայտ է:

-Վերջին շրջանի Ձեր երգերում անընդհատ կոչ եք անում ինչ-որ բա անել' շարժվել, պարել, խոսել, ճանաչել: Սա երգերի միտումնավոր ընտրությու՞ն է, թե՞ պատահական զուգադիպություն:

-«Ճանաչիր»-ի դեպքում մտածված էր, բայց մնացածի մասին նույնը ասել չեմ կարող: Գիտե՞ք' իմ այդ կոչերն անկեղծ են, ես ուզում եմ, որ մարդիկ ժպտան, պարեն, ուրախ լինեն, և եթե գոնե մեկ մարդու օգնում են այդ երգերը, ապա ես իմ գործը համարում եմ ստացված:

-«Ճանաչիր»-ը նախագիծ էր: Էլ ի՞նչ նորություններ կան այդ նախագծի շրջանակներում:

-Այո, «Ճանաչիրը» ենթադրում է շարունակություն, և արդեն արված աշխատանք էլ կա, պարզապես եկավ մի էտապ, երբ ինձ ընկալում էին իբրև «կոչ անող», և ես ինքս էլ ցանկացա մի քիչ ցրել այդ կարծիքը, լավ իմիջային փոփոխությունն էլ գտնվեց ի դեմս «2012»-ի: Բայց շարունակություն կլինի մոտ ապագայում: Մի քիչ բացեմ չակերտներն ու ասեմ, որ դա լինելու է կոչ'կանգնելու մեր մարզիկների կողքին, քանի որ նրանք են մեր եռագույնը բարձրացնում աշխարհի ամենատարբեր երկրներում:

- Ձեր հարցազրույցներից մեկում նշել եք, որ մրցակցությունը շոու բիզնեսում առաջնային նշանակություն ունի: Կա՞ այսօր մրցակցություն հայկական շոու բիզնեսում:

- Այո, ասել եմ և կրկնում եմ, որ, եթե մրցակցություն չկա, անիմաստ է ինչ-որ բան անել: Ինչ վերաբերում է ներկա վիճակին, դժվարանում եմ հստակ պատասխան տալ. մրցակցություն և' կա, և'ոչ: Դաշտում կան մի քանի դեմքեր, ովքեր միշտ նորություն ունեն, և մեկ էլ հայտնվում է նոր մեկը, ով ինչ-որ շրջան փորձում է մտնել մրցակցության մեջ: Միանշանակ ասել, որ մրցակցություն չկա, ճիշտ չի լինի:

- Առհասարակ ինչպիսի՞ն է մեր այսօրվա շոու բիզնսի արժեքային համակարգը, այսինքն՝ ինչո՞վ են փորձում մեր երգիչներն ու երգչուհիները թիվ մեկը լինել… Մի՞թե սանրվածքով ու հագուստով:

-Սա իրոք լուրջ հարց է: Այսօր կա երկու ծայրահեղ մտածելակերպ: Ոմանք ասում են, որ երգչուհու համար կարևորը ձայնն է, իսկ մնացած դետալները անկարևոր են: Ինձ համար սա աբսուրդ է: Ձայնը, իհարկե կարևոր է, բայց պետք է աշխատել նաև արտաքին տեսքի, կատարելագործման, պլաստիկայի, բեմադրության, ինչու չէ, լուսավորման ու մնացած մանրուքների վրա, որովհետև դա է ռեալ աշխատանքը: Կան, իհարկե, հզորագույն ձայներ, որ իրոք լրացնում են մնացած մանրուքների տեղը, բայց սա հազվադեպ է լինում: Նույն Մադոննան, Բիյոնսեն կամ ուրիշները աչքի չեն ընկնում այդ աստվածային ձայնով, բայց նրանց աշխատասիրությունն ու մշտապես կատարելագործվելը նպաստում են համաշխարհային հռչակի: Մյուս ծայրահեղությունն էլ այն է, որ ոմանք արհամարհում են ձայնը և մտածում միայն պարով, միայն սանրվածքով կամ միայն դիմահարդարմամբ զարմացնելու մասին: Այդպես չի լինում: Պետք է անթերի լինի ամեն ինչ' սկսած վոկալից, մինչև սանրվածք ու դիմահարդարում:

-Երգի խոսքերի արժեքը Ձեզ համար բա՞րձր է:

- Այսպես ասեմ' դա անչափ կարևոր է: Կոնկրետ ես համարում եմ, որ երգի բառերը պիտի լինեն գրագետ, բայց թեթև: Առանց այդ էլ հայոց լեզուն բավական հագեցած լեզու է: Պետք չէ ծանրաբեռնել ունկնդրին:

- Նոր երգում ասում եք. «Ձեռքերով ինձ մի դիպՉիր»: Ինչու՞:

-Ես ընդունում եմ, որ լեզուն շատ ճկուն երևույթ է, և մի հարցի շուրջ կարող են տարբեր տեսակետներ լինել: Մենք գտել ենք, որ ճիշտ է նաև այդպես գրել, մեկ ուրիշը դա կարող է սխալ համարել: Ամեն դեպքում ես միշտ էլ լսում եմ, թե ինչ թերություններ են մատնացույց անում կողքից և հաջորդ անգամ աշխատում եմ չկրկնել դրանք:

-Կասե՞ք, թե ինչ պլաններ ունեք մոտ ապագայում:

-Ես սրտատրոփ սպասում եմ և հուսով եմ, որ մոտ ապագայում կունենամ ձայնասկավառակ: Եթե ամեն ինչ լավ ընթանա, հուսով եմ աշնանը թողարկել այն: Կան նաև էլի մի քանի վառ ցանկություններ, օրինակ՝ մենահամերգ Երևանում: Բայց դեռ ոչինչ խոստանալ չեմ կարող:

Հարցազրույցը՝ Լարա Առաքելյանի

Դիտվել է 5503 անգամ

19.03.2024
«Աղանդեր կերեք ընթրիքից առաջ». այստղային դիետոլոգը բացահայտել է սննդի նկատմամբ իր մոտեցման գաղտնիքները։

08.02.2024
Եթե նույնիսկ ձեր շրջապատում շատ ընկերներ ու ծանոթներ կան, իսկ սոցցանցերում բաժանորդներից շատ են հաղորդագրությունները, փաստ չէ, որ դուք միշտ աջակցություն և ըմբռնում կզգաք։

15.11.2023
Աշխատատեղը (նույնիսկ մասնագիտությունը) կարելի է փոխվել, երեխաները մեծանում և հետո ստեղծում են իրենց ընտանիքը, ընկերները կարող են գալ ու գնալ: Սակայն կանանց մեծ մասը երազում է ամուսնանալ մեկ անգամ և ամբողջ կյանքի համար:

22.08.2023
Սոմելյեի  յուրահատուկ մասնագիտության, լավագույն գինինիների ճիշտ ընտրության, դրանց պահպանման և հարակից հարցերի շուրջ է մեր հացազրույցը Մարիամ Սաղաթելյանի հետ։

16.08.2023
Դերասանուհին պատմել է ռոմանտիկ տեսարանների նկարահանումների և բարեկազմության գաղտնիքների մասին։

14.04.2023
Կորոնավիրուսային համավարակի շրջանում, երբ հանրությունը համատարած մեկուսացման մեջ էր, նոր կենսակերպը շատերին ստիպեց վերանայել իրենց կարողությունները, որոնել, գտնել ինքնաիրացման, գործունեության նոր ոլորտներ։