21.05.2012

LN –ի հյուրասրահում է երգչուհի Սյուզան Մարգարյանը:

-Ի՞նչ է պետք կնոջը երջանիկ լինելու համար: Որո՞նք են Ձեր երջանկության բաղադրիչները:

-Կան հարցեր, որոնք չեմ ցանկանա առանձնացնել: Գոյություն ունեն անհատներ, որոնք ըստ իրենց գենետիկայի կամ բնավորության են մոտենում այդ հարցին: Կա կին, ում շատ բան է պետք, կամ' ընդհակառակը: Դեռ երիտասարդ տարիքից երազել եմ հասնել նրան, ինչին ձգտում եմ: Այնպես է ստացվել, որ շատ դժվարություններ հաղթահարելով, հասել եմ մասնագիտական վերելքի: Բայց այս ամենը կլիներ ոչինչ, եթե ես չունենայի հաջողություններ անձնական կյանքում. դա իմ ընտանիքն է, իմ զավակը... Սրանով ես ինձ համարում եմ երջանիկ: Երևի թե չկարողանայի այդ արտահայտությունը ասել լիաթոք, եթե անձնականում այսպես չստացվեր:

- Շոու բիզնեսում շատ քչերին է հաջողվում ամուր ընտանիք ունենալ: Ո՞րն է Ձեր' ամուր ընտանիք ունենալու գաղտնիքը:

-Չեմ կարծում, որ արել եմ հատուկ մտածված քայլեր: Ուղղակի ես ամուսնացել եմ այն մարդու հետ, որին սիրում եմ, ունեցել եմ զավակ, որին պաշտում եմ: Այն մարդը, ով իմ կողքին է, լիովին հասկացել ու աջակցել է ինձ, զգացել եմ «ամուր մեջք» ասվածը: Ընտանիքում ամեն մեկը իր ներդրումը պիտի ունենա: Ընտանիքը միայնակ կառույց չէ. պիտի լինի երկկողմանի:

-Կհիշե՞ք, թե ինչպես Հրաչյա Հարությունյանը Ձեզ առաջարկություն արեց:

-Մենք շատ ավելի երիտասարդ տարիքից էինք իրար ճանաչում, միասին սովորում էինք: Հետագայում Թատերական ինստիտուտ ընդունվեցինք, սկսեցինք շփվել որպես հին ծանոթներ: Հետո ամեն ինչ վերաճեց սիրո: Ճիշտն ասած, ես արդեն սպասում էի, գիտեի նրա զգացմունքների մասին:

-Շփոթվա՞ծ էիք:

-Հենց այդ պահին սպասողական հուզմունք կար: Նույնիսկ այդ պահին մտքումդ կրկնում ես նրա փոխարեն կազմած տեքստը: Ի՞նչ ձևով կասի, դու ի՞նչ պիտի պատասխանես: Իհա՛րկե, անմոռանալի ու թանկ հիշողություններ են:

-Հատուկ քայլ արե՞ց պարոն Հարությունյանը:

-Նրա բոլոր քայլերն այնքա~ն հատուկ են եղել: Նույնիսկ ընկերության տարիներից: Միշտ անակնկալներով լի:

-Դերասան, արվեստագետ և հմայիչ ամուսին ունենալը և՛ պարտավորեցնող է, և՛ նաև խանդի առիթ: Երբեմն նրան տեսնում ենք բաց տեսարաններում խաղալիս: Չե՞ք խանդում:

-Չէ՛, շատերի համար տարօրինակ է հնչում իմ խոսքը: Ես դրան վերաբերվում եմ որպես աշխատանքի: Կարևորն այն է, որ հենց ինքն է այդպես վերաբերվում: Իրենից է գալիս իմ հանգստությունը: Խանդը հիվանդոտ երևույթ է, պետք չէ տուրք տալ: Երբ վստահում ես այդ մարդկային տեսակին, հասկանում ու ըմբռնում ես աշխատանքը: Ես շնորհակալ եմ իրեն, որ առիթ չեմ ունեցել նման բանի մասին մտածելու. շատ ընտանիքների քայքայման պատճառ է դառնում այդ անիմաստ խանդը:

-Իսկ նա Ձեզ խանդո՞ւմ է:

-Կարծում եմ' նույն զգացողությունը նաև իր մոտ է: Մենք բեմի մարդ ենք, ու ունենք երկրպագուներ: Մենք գերհասկացողությամբ կարողացանք հասնել դրան: Շատ դեպքեր են եղել, երբ կարող էինք այդ խանդի պատճառով ուղղակի բաժանվել: Բայց երբ սիրում, ընդունում ու հասկանում ես, որևէ վտանգավոր իրավիճակ չի առաջանում:

-Սիրուշոյի ծննդյան օրը հիշո՞ւմ եք: Ի՞նչ զգացողություն ունեիք:

-Ոնց կարող եմ չհիշե~լ (ժպտում է- LN): Սիրուշոն երբ ծնվեց, ինձ թվաց, թե մի ամբողջ կյանք սպասել էի: Սա այն դեպքն էր, երբ «երջանկություն» բառը շատ քիչ էր: Դա այն պահն է, երբ քեզ միանգամից հասունացնում է, դարձնում է ծայրահեղ աստիճանի հոգատար, պատասխանատու:

-Հարցազրույցներից մեկում ասել եք, որ զղջում եք մեկ զավակ ունենալու համար, բայց այնուամենայնիվ շնորհակալ եք Աստծուն' նրա նման դուստր Ձեզ պարգևելու համար: Ո՞րն է Սիրուշոյի ամենամեծ առավելությունը, որ Ձեզ ստիպում է այսպես մտածել:

-Այնքան շատ են, որ չեմ կարողանա առանձնացնել: Սովորաբար այսպես է լինում. մեկ զավակի դեպքում երեխաները երես առած են լինում և այլն: Մեր տանը այդ խնդիրը երբեք չի եղել: Եթե լինեին էլի զավակներ, իր հոգսը կքչանար: Նա չի կարող հանգիստ գլուխը բարձին դնել, եթե գիտի, որ մեզնից մեկի հետ մի բան այն չէ: Շատ ազնիվ է և մեծ պատասխանատվություն ունի: Ունի մեծ լրջություն և հասունություն, չնայած երբեմն նաև մանկամտություն: Ոչ թե իմ զավակն է' գովում եմ, այլ դա այդպես է: Ես այսօր շատ-շատ հարցերում խորհուրդ եմ հարցնում նրանից: Չնայած եթե երեխան ներքուստ այդպիսին չէ, ծնողների արածը ոչինչ է:

-Սիրուշոյի դաստիարակության հարցում «գործի բաժանում» եղե՞լ է:

-Երբեք մեր տանը բաժանումներ չեն եղել: Սա էլ այն անխոս երևույթներից է, որի մասին մենք չենք բարձրաձայնել: Ես էլ, ամուսինս էլ երբեմն ամեն ինչ մեզ վրա էինք վերցնում: Մենք բոլորս իրար օգնելով ենք ապրում:

-Ասում են' աղջիկները ավելի շատ լսում են հայրերին, քան մայրերին: Ձեզ մոտ ինչպե՞ս է:

-Փոքր տարիքում ավելի շատ ինձ էր լսում, հիմա' հորը (ժպտում է- LN) : Նրանք շատ նման են բնավորությամբ, իրար կարողանում են հասկանալ նույնիսկ հայացքից: Միմյանց հետ լեզու գտնելը շատ ավելի հեշտ է ստացվում: Մեծ հաճույք են զգում իրար հետ շփվելուց: Ինձ հետ էլ այլ նմանություններ ունի:

-Պարոն Հարությունյանի ընտանիքը ի՞նչ դեր է ունեցել Ձեր ընտանիքի կազմավորման գործում:

-Շատ մեծ: Նախ ասեմ' մենք մինչ օրս էլ շատ կապված ենք: Մինչև վերջերս միասին էինք ապրում: Հոյակապ մարդիկ են, լավ տատիկ ու պապիկ: Շատ հպարտ եմ ու ուրախ, որ Սիրուշոյի մեջ կա նրանց գենետիկան: Սիրուշոն կրում է տատիկի անունը: Չգիտեմ' աշխարհում նման տատիկ ու թոռնիկ կա, թե' ոչ. երկկողմանի մեծ սեր, նրանք պաշտում են միմյանց:

-Փետրվարին հայտարարեցիք «Սերն անցավ» երգի ռեմիքսի մրցույթ: Ի՞նչ փուլում են աշխատանքները:

-Ճիշտն ասած, տեղյակ չեմ: Այդ հարցով զբաղվում է Sirusho production-ը : Ես ձայնագրել տվել եմ, իսկ Սիրուշոն անակնկալների վարպետ է. սպասում եմ... Այ հենց այստեղ նա իր համբերությամբ շատ նման է հորը (ժպտում է - LN):

-Ռոբերտ Ամիրխանյանի «Կարմիր ծաղիկ մը գարունի» երգի առաջին կատարողն էիք: Ի՞նչ զգացողություններով եք հիշում այդ իրադարձությունը:

-Ինձ համար շատ առանձնահատուկ էր: Մեծ արձագանք ունեցավ: Մտածում էինք, որ արևմտահայերենը որոշ առումներով անհասանելի էր: Մինչև այսօր սիրում են երիտասարդները, լսում:

-Դուետով հանդես եկաք Սիրուշոյի հետ «Օրոր» երգով: Փոքր ժամանակ ի՞նչ օրորոցայիններ էիք երգում նրա համար:

-Երբ որ ես ձայնագրեցի «Մութն ընկել է» երգը, Սիրուշոն դեռ ծնված չէր, նույնիսկ պլանում չկար: Երբ ես բալիկ պիտի ունենայի, մտածում էի' տեսնես մի քանի տարի ավել եթեր կգնա՞, որ Սիրուշոն էլ հասցնի լսել: Ստացվեց այնպես, որ նա 11 տարեկան էր, դեռ երգը եթերում հնչում էր: Նույնիսկ այդ երգի առաջին հատվածը նա երգել է 11 ամսականում. չեք հավատա, բայց դա այդպես է: Երգել եմ նաև Բարսեղ Կանաչյանի «Քուն եղիր, բալաս» և այլ երգեր: Երբ 2 տարեկան դարձավ, պարզվեց' հսկայական ռեպերտուար ունի, և տարբեր երգերից շարան էր կազմել:

-Տարիները Ձեր արտաքինը գրեթե չեն փոխել: Միշտ ժպտերես, հմայիչ Սյուզան Մարգարյան: Ո՞րն է գաղտնիքը:

-Իհարկե շնորհակալ եմ, որ ձեր աչքին չեմ փոխվում, բայց ես գիտեմ, որ մեծանում եմ և ինչքանով եմ փոխվում: Կյանքում կա մի բան, որ քեզ միշտ ուժ է տալիս: Եթե կորցնես արտաքին գեղեցկությունը, գոնե պահպանվի ներքինը: Ես պարտավոր եմ եռանդուն լինել:

-Ինչպիսի՞ն պիտի լինի կինը:

-Իրոք երջանիկ է այն կինը, ով սիում և սիրվում է: Կինը պիտի լինի այնպիսին, ինչպիսին իր կողքի տղամարդն է ուզում տեսնել: Պարզապես պիտի ճիշտ կողմնորոշվի:

- Սիրուշոյի անձնական կյանքի հետ կապված որոշումներում Ձեր միջամտությունը եղե՞լ է:

-Գրեթե ոչ, մենք վստահել ենք Սիրուշոյին: Մեր տանը չի եղել երբեք նման խնդիր:

-Իսկ ինչպե՞ս ընդունեցիք նրա ամուսնության որոշումը:

-Նորմալ: Ժամանակը ամեն ինչ իր տեղն է դնում: Ծնողը երբեք դեմ չէ երեխայի ամուսնությանը: Իր երջանկությամբ մենք էլ ենք երջանկանում: Մենք էլ թեթև տարանք:

-Ինչպիսի՞ զոքանչ եք:

-Ես ի՞նչ ասեմ ( ծիծաղում է- LN): Կարծում եմ' փեսաս ինձնից չի դժգոհում:

-Չի՞ հասունացել տատիկ դառնալու ցանկությունը:

- Բնականաբար, այդ օրն էլ կգա:

Հարցազրույցը' Հասմիկ Մելիքսեթյանի

Դիտվել է 14213 անգամ

09.12.2024
Ամանորյա եռուզեռ է։ Ամենքը փորձում են ժամ առաջ կատարել տոնական գնումները, սիրելիների ու մտերիմների համար գտնել նվերներ, որոնք կլինեն յուրահատուկ, չկրկնվող ու ցանկալի։

07.11.2024
Ներկայումս Իվանկա Թրամփը փորձում է հեռու մնալ քաղաքականությունից և ներկա է լինում միայն ամենակարևոր իրադարձություններին, մինչդեռ շատերը կարծում են, որ նա իր մասին դեռ բարձրձայն կհայտարարի։

26.09.2024
Գործատուները կարող են տարբեր տեսակետներ ունենալ կատարյալ աշխատողի որակների վերաբերյալ, բայց նրանց կարծիքները հատվում են մի բանում՝ ոչ ոք չի ցանկանում իր թիմում ստախոս ունենալ:

27.08.2024
Պարզվում է, որ երբեմն նույնիսկ ամենաակտիվ մարզումները մարզասրահում ու խիստ դիետան կարող են անօգուտ լինել, և դա այն պատճառով, որ բարեկազմ կազմվածք ունենալու ճանապարհին շատ ավելի լուրջ խոչընդոտ կա:

20.06.2024
Հայկական ավանդական սուջուխին ու ալանիին մեր օրերում հայտնվում են արժանի մրցակիցներ, որոնք թե իրենց համային առանձնահատկություններով, թե օգտագործման հարմարավետությամբ սիրվում ու լայն սպառում են գտնում սպառողների շրջանում։

21.05.2024
Պայծառ արևոտ օրը կարող է ոչ միայն ուրախություն, այլև անհանգստություն պատճառել վատ տեսողությամբ կամ լույսի նկատմամբ հատկապես զգայուն մարդկանց։