Չեմ կարող պատկերացնել, որ իմ կինը հումորից զուրկ լիներ. ԱՇՈՏ ՂԱԶԱՐՅԱՆ
02.04.2012
Երբ LN-ի հարցազրույցից հետո բարձրանում էինք Աշոտ Ղազարյանի հումորի, ծիծաղի և խոսքի դպրոց-ստուդիայի ուսուցչանոց, հումորի վարպետը պահը բաց չթողեց և մի հետաքրքիր բան պատմեց Վիլյամ Սարոյանի մասին. «Վիլյամ Սարոյանը հաղթանդամ տղամարդ է եղել, իսկ իր կինը՝ փոքր-մոքր: Երբ հարցնում են. «Վարպետ, Դուք այսպես լայնաթիկունք եք, ինչո՞ւ է որ Ձեր կինը փոքրամարմին է: Նա պատասխանում է. «Կինը չարիք է, իսկ ես ընտրել եմ չարիքի փոքրագույնը....»:
-Ասում են՝ տղամարդկանց դուր են գալիս այն կանայք, որոնք հիանում են նրանց սրամտությամբ: Այսպես է մտածում նաեւ սրամտություն կենսաձև դարձրած տղամա՞րդը:
-Ոչ միայն կանայք: Եթե շրջապատդ քո արածից ուրախանում է, ու դու զգում ես, որ քո գործը գնահատվում է, դա արդեն իսկ հաճելի է: Մենք այդ ամեն ինչը անում ենք, որ շրջապատում լավ աուրա ստեղծենք: Մարդիկ վայրկենապես դուրս գան սթրեսներից, հոգնած վիճակից: Երբ կարողանում ես մարդկանց համար օգտակար գործ անել, դրանից լավ բան չկա:
-Կանանց նվիրված մեկամսյակ է, ինչպե՞ս է անցնում այն Ձեզ համար, հասցրե՞լ եք նվերներ մատուցել:
-Ես նվերներ միշտ էլ գնում եմ: Բայց հնարավոր է՝ Մարտի 8-ին կնոջս համար նվեր չգնեմ, մի հատ համբուրեմ, շնորհավորեմ և վերջ: Սիրող տղամարդու համար հատուկ օր պետք չէ նվեր մատուցելու համար. ամեն օր էլ Մարտի 8 է: Նվերներ եմ գնել եղբայրներիս կանանց, Հումորի դպրոցի կին աշխատակիցների, դե, իհարկե, նաև կնոջս համար:
-Տղաների համար մեծ խնդիր է աղջիկների համակրանքն առաջին փորձից շահելը: Դա հիմնականում շաբլոն դարձած արտահայտություններով է արվում: Ի՞նչ խորհուրդ կտաք այդ քայլի առաջ կանգնած արական սեռին:
-Հիմա ես ահագին հետ պիտի գնամ: Իմ ասածներն այն ժամանակ մոդայիկ էր, հիմա չգիտեմ՝ ուժի մեջ են, թե չէ (ծիծաղում է-LN): Ախր սերն այնպիսի բան է, որ իրար աչքերի մեջ նայում ես ու հասկանում: Այնպես չէ, որ կա աքսիոմա՝ որ այսպես անես, լավ կլինի: Ամեն մեկի մոտ դա յուրովի է լինում: Իսկ խորհուրդս՝ եթե այն ժամանակ ասում էին՝ տասը չափիր, մեկ կտրիր, հիմա հարյուր պիտի չափեն, նոր մեկ կտրեն:
-Իսկ եթե խոսենք սեփական օրինակով... Ձեզ մոտ ինչպե՞ս ստացվեց Ձեր սիրո առաջին խոստովանությունը:
-Ես համարյա սեր չեմ խոստովանել: Երբ մարդիկ նոր են ծանոթանում, աշխատում են իրենց ամենա- ամենադրական կողմերը ցույց տալ' թե ինչպիսի հարգող, սիրող, նրբանկատ են: Ու եթե այս ամենը ճիշտ է, շատ լավ : Բայց լինում են դեպքեր, երբ այդ ամենը խաղ է լինում և տարիներ հետո ջրի երես է դուրս գալիս. դիմակները պատռվում են: Իմ բացատրությունը այսպիսին է եղել: Ասացի. «Հիմա ես քեզ դուր գալի՞ս եմ, նվիրվա՞ծ եմ, ուշադի՞ր եմ, հումորո՞վ եմ, ինչ կա իմ մեջ, քեզ դո՞ւր է գալիս»: Ասաց. «Այո, շատ»: Ես էլ շարունակեցի. «Դե ուրեմն ես մի տասը օր հետո էլ այսպիսին կլինեմ, 10 տարի հետո էլ, 20 տարի էլ, ու ինչքան մեզ բախտ վիճակված կլինի: Չեմ փոխվի, եթե չլավանամ, վատ չի լինի: Ձե՞ռք է տալիս»: Ասաց՝ շատ: Ասացի. «Արի ամուսնանանք»: Սա էլ իմ խոստովանությունը:
-Պարտադի՞ր է, որ հումորի արքայի կողքին լինի հումորի թագուհի: Տիկին Մելանյան ինչքանո՞վ մասակցություն ունի Ձեր հումորային կյանքին, կերպարների ստեղծմանը:
-Կարող է՝ թագուհի չլինի, բայց որ հումորը հասկանում է, դա փաստ է: Մեկ-մեկ, երբ ես այդ շրջապատում չեմ լինում, հետո ասում են. «Աշոտ, Մելանը էն օրը մի էնպիսի անեկդոտ պատմեց, ուշքից գնացել էինք»: Չէ՜, ինքն էլ է սկսել անեկդոտներ պատմել ( ծիծաղում է-LN): Ես չեմ պատկերացնում, որ իմ կինը հումորից զուրկ կարող էր լինել, չհասկանար իմ հումորները, բութ-բութ նայեր դեմքիս... Դա երևի իմ պատիժը կլիներ:
-Կանանց հետ աշխատանքում պահանջկո՞տ եք, թե՞ վերաբերվում եք որպես թույլ սեռի:
-Կին թե տղամարդ, եթե աշխատում ենք, պիտի լինի դիսցիպլինա: Մեզ երեխաների են վստահում, հավատում, ու մենք իրավունք չունենք սխալվել: Աշխատանքը մնում է աշխատանք: Իսկ նրանից դուրս նրանք գեղեցիկ են, հաճելի, ընկերներ ենք, բայց աշխատանքում՝ աշխատողներ:
-Կանանց մասին մի անկեկդոտ կպատմե՞ք, որը շատ եք սիրում:
-Ընդհանրապես տգեղ կանայք չեն լինում, բայց անեկդոտներում պատահում են... Կինն առավոտյան արթնանում է, դեռ չքսված, մի քիչ էլ տգեղ է լինում, նայում է իրեն հայելու մեջ, հետո՝ ամուսնուն, մեկ նայում է իրեն, մեկ՝ ամուսնուն ու ասում. «Էս քեզ քիչ է»:
-Այդքան մանրապատումներ ունեք զոքանչների մասին: Ձեր առաջին հանդիպումը ինչպե՞ս եղավ: Դուք արդեն հայտնի Աշոտ Ղազարյա՞նն էիք: Ձեզ ինչպե՞ս ընդունեց Ձեր զոքանչը:
- Ես կամաց-կամաց հայտնի էի դառնում: Իմ քույրիկի հարևաններն էին, ու ես դեռ մանկուց ճանաչում էի: Որպես փեսա նրա համար լավն եմ, ինքն էլ ինձ համար է լավ զոքանչ: Նախ այն, որ այդքան լավ աղջիկ է դաստիարակել, ինձ տվել, դա արդեն իր մասին խոսում է:
-Կհիշե՞ք այն օրը, երբ լույս աշխարհ եկավ Ձեր աղջիկը, ի՞նչ զգացողություններ ունեիք: Անունը Դո՞ւք որոշեցիք:
-Առաջինը տղաս էր: Դե հոր համար աղջիկն ուրիշ է: Ես իմ երկու երեխաներին աշխարհում ամենաշատն եմ սիրում: Նույնիսկ կուզեի, որ առաջնեկս աղջիկ լիներ: Աղջիկս ինձ համար սրբություն է: Շատ- շատ եմ սիում: Անունը մորս անունն է' Մարգարիտա, ես եմ որոշել դնել:
-Որն է եղել Ձեր կնոջը մատուցած ամենամեծ անակնկալ նվերը:
-(Մտածում է երկար: Հետո ասում, որ տիկին Մելանյային հարցնենք, բայց հիշեց...) Ես բոլոր նվերները սիրով եմ տալիս: Երբ դեռ ԵՊՀ-ում էր սովորում ու աշխատում, այդ օրը քիմիկների օրն էր, իրեն անակնկալ նվեր տվեցի ու շնորհավորեցի: Չէր սպասում, նույնիսկ չգիտեր, որ այդ օրը իրնեց օրն է: Շատ ուրախացավ: Ինձ թվում է այդ նվերը անակնկալ էր:
-Բոլորի, մասնավորապես կանանց ուշադրության կենտրոնում լինելը խանդի առիթ չէ՞ր տալիս Ձեր կնոջը:
-Չէ, չի տվել, որովհետև ինքն ինձ հավատում է:
-Կանայք մշտապես փորձում են գտնել տղամարդու սիրտը տանող ամենակարճ ճանապարհը: Տարածված կարծիք է, որ այն անցնում է ստամոքսով: Ի՞նչ կարծիքի եք:
-Այդքան էլ ստամոքսին ուշադրություն չեմ դարձնում: Ես սիրում եմ համով ուտելիքներ ուտել, իսկ կինս շատ համեղ է պատրաստում: Ինքը շատ լավ պատրաստում է տոլմա, ու նույնիսկ շատերը գալիս են մեր տուն «Մելանյայի տոլմա» ուտելու:
-Ասում են՝ երբ կերակուրը սիրով ու հաճույքով եք պատրաստում, շատ համեղ է լինում: Իսկ Դուք ունեք նաեւ երրորդ զենքը' հումորը: Պետք է որ Ձեզ մոտ գերհամեղ կերակուրներ ստացվեն...
-Ես չեմ պատրաստում ընդհանրապես: Չնայած, եթե փորձեմ, հաստատ համեղ կլինի: Բայց ինձ մոտ շատ լավ են ստացվում կոկտեյլները: Նույնիսկ ես ունեմ մի քանի բարմեն ընկերներ, ովքեր ինձ համար բաղադրատոմսերը գրում են տալիս, դե ես էլ իմպրովիզներ միշտ անում եմ:
- Ըստ Ձեզ, ինչն է ընտանիքի ամրության գրավականը:
-Սերն է : Եվ ամենակարևորը, որ ընտանիքում ամեն մարդ իր տեղը ունենա:
- Ի՞նչ խորհուրդ կտաք հայուհիներին, ովքեր կփորձեն հաստատվել հումորի աշխարհում:
-Դե եթե հումոր ունեն ու ժողովրդի կյանքը չեն ուտելու թող մտնեն: Այլապես ավելի լավ է ճաշարան կամ բուֆետ մտնեն, քան ուրիշ տեղ (ծիծաղում է-LN):
-Աշոտ Ղազարյանն ապրիլի 1-ին շա՞տ է փոխվում:
-Ես ապրիլի 1-ին Գյումրիում ելութ ունեմ: Դե ծիծաղի տոնը ծիծաղի քաղաքում պիտի նշվի: Որոշել եմ շատ անկեդոտներ պատմեմ, վերջում էլ մի երգ կնվիրեմ:
-Ձեր անցկացրած ամենատպավորիչ ապրիլի 1-ը ո՞րն է եղել:
-Արմեն Խոստիկյանի հետ շատ ենք եղել: Դրանք շատ թանկ պահեր էին, իսկապես մեծություն էր: Ամենաչնչին դերն էլ հումորով էր անցկացնում:
-Ի՞նչ կմաղթեք հայ կանանց ու աղջիկներին:
-Մնան միշտ գեղեցիկ, ցանկալի: Արցունքներ չտեսնեն: Ու ամենակարևորը, մնան հայ:
Հարցազրույցը' Հասմիկ Մելիքսեթյանի Դիտվել է 12711 անգամ
|