26.03.2012

«Յուրաքանչյուր հայ կին ինչ-որ տեղ մարզուհի է, որովհետև ամբողջ օրն զբաղվում է տնային գերծանր գործերով` շուկայից ծանր տոպրակներ է քարշ տալիս, երեխաներով զբաղվում, հասցնում ամեն ինչ: Ինչ վերաբերում է Նազիկին, ապա ես միայն կողմ եմ, որ նա շարունակի զբաղվել սպորտով, քանի որ իր ամբողջ կյանքն է նվիրել դրան, իսկ ես բնավ էլ էգոիստ չեմ ու, նույնիսկ, հպարտանում եմ, երբ նա բարձրացնում է հայոց եռագույնը»,-  LN-ի  հետ անկեղծացավ  ծանրամարտի աշխարհի չեմպիոն Նազիկ Ավդալյանի ապագա ամուսինը` Էրիկը: Նա նույնպես մասնակցում էր Նազիկի հետ մեր զրույցին: Զույգը հայտնեց նաև սպասվող ամուսնության օրը:

-Վերջին շրջանում Ձեր կյանքում մեծ շրջադարձներ եղան: Հատկապես, նկատի ունեմ ամուսնանալու որոշում կայացնելն ու վթարը: Այս էտապը ի՞նչ փոխեց Ձեր ներաշխարհում:

-Նախ որոշել էինք ամուսնանալ ապրիլի 22-ին, և մի քանի պարբերականներ գրեցին այդ մասին, սակայն որոշ պատճառներով այդ օրը հետաձգվեց: Այժմ պլանավորում ենք ամուսնանալ հունիսի 8-ին: Հուսով եմ`ոչինչ այլևս չի փոխվի: Ինչ վերաբերում է վթարին, ապա այն ամբողջովին փոխեց իմ կյանքը: Ես ամբողջ կյանքում սպորտով եմ զբաղվել ու միանգամից մարզումներից կտրվելը գլոբալ փոփոխություն էր, որ 180 աստիճանով փոխեց ինձ:

-Գիտեմ, որ Ձեր ապագա ամուսնուն` Էրիկին, հանդիպել եք ուսումնամարզական հավաքներում: Սկզբնական շրջանում պարզապես ընկերներ եք եղել: Ինչպե՞ս ընկերությունը վերածվեց սիրո:

-Սկզբում, ինչպես նշեցիք, պարզապես լավ ընկերներ էինք: Ուսումնամարզական հավաքների ժամանակ շփվում էինք, ու այդ ընթացքում որոշակի խնդիրներ կային իմ կյանքում, և դրանց լուծումը կարծես Էրիկը հուշեց: Այդ պահից էլ ընկերությունը վերածվեց սիրո: Ժամանակի ընթացքում հասկացանք նաև, որ կարող ենք միասին ընտանիք կազմել:

-Միշտ վստահություն եք հայտնել, որ սպորտն  աղջկան  չի փոխում, և մարզուհին ամենեւին էլ ձեռք չի բերում տղամարդկային հատկանիշներ: Հիմա, երբ պատրաստվում եք ընտանիք կազմել, նո՞ւյնն եք կարծում:

-Կապ չունի` կինն ինչով է զբաղվում: Ներքուստ մարդ այնպիսին է, ինչպիսին կա: Ես ֆիզիկապես ուժեղ եմ, բայց կարծում եմ` դա չի խանգարում կին մնալ, քանի որ ինձ համար պարապած, ամուր կազմվածքով կանայք ավելի գեղեցիկ են:

- Եթե երբևէ ստիպված լինեիք ընտրել, կնոջ համար ընտանի՞քն է կարևոր, թե՞ սպորտը:

-Ճիշտն ասած, երբևէ նման ընտրության առաջ չեմ կանգնել և չեմ կարող միանշանակ պատասխանել: Բայց, իհարկե, ընտանիքը ավելի կարևոր է, ու ընտանիքի անդամներն էլ պետք է հասկանան, որ դու քեզ չես պատկերացնում նաև սպորտից դուրս: Այս տեսանկյունից ամեն ինչ կարելի է համատեղել: Իսկ եթե խոսենք կարիերայի և ընտանիքի մշտական հակասության մասին, ապա ես կարիերա բառը չեմ ընդունում. դա ուղղակի մասնագիտություն է, իսկ ցանկացած մասնագիտություն իր դժվարություններն ունի, բայց ոչ մեկն էլ չի խանգարում անձնական կյանքին: Ուրեմն, ինչի՞ պիտի ծանրամարտը խանգարի   (ծիծաղում է – LN):

-Անկախ Հայաստանի` ծանրամարտի աշխարհի առաջին չեմպիոնն եք, ունեք 2-րդ աստիճանի մեդալ «Հայրենիքին  մատուցած ծառայությունների համար», անձնական կյանքում էլ կարծես ամեն ինչ հարթ է: Է՞լ ինչ է պետք, որ կինն իրեն լիակատար երջանիկ համարի:

-Մարդիկ տարբեր կերպ են ընկալում երջանկությունը: Կոնկրետ ինձ համար երջանկությունն այն պահն է, երբ դու շրջապատված ես քո սիրելի մարդկանցով, ունես լավ ընկերներ, լավ, հաճելի աշխատանք, երբ քո սիրելիներն առողջ են: Եվ հետո, մարդն իր ամբողջ կյանքում չի կարող երջանիկ լինել, թեև պետք է նշել, որ ամեն փորձություն դեռ առիթ չէ, որ քեզ դժբախտ համարես:

-Չարաբաստիկ ավտովթարից հետո մարզվելու առիթ ունեցե՞լ եք, ինչպե՞ս եք այժմ:

-Եթե մի կողմ դնենք սպորտը, քանի որ բնական է` այսքան արագ չեմ կարող վերադառնալ նախկին մարզավիճակիս, ապա մնացած իմաստներեվ ինձ շատ լավ եմ զգում ու լիակատար առողջ եմ: Մի թեթև մարզվել արդեն փորձել եմ: Իհարկե, դեռ բավարարվում եմ առավոտյան մարմնամարզությամբ:

-Ավտովթարից հետո Հայաստանի ծանրամարտի ֆեդերացիան առաջարկեց Ձեզ զբաղվել մարզչական աշխատանքով, իսկ Դուք հայտնեցիք, թե առողջանալուց հետո պատրաստվում եք վերադառնալ մեծ սպորտ: Ի՞նչ որոշում կայացրեցիք ի վերջո:

-Եթե լիակատար առողջանամ, միայն այդ դեպքում կշարունակեմ ծանրամատով զբաղվել: Իսկ եթե ինչ-որ խանգարող հանգամանք լինի, և բժիշկները չերաշխավորեն, որ կարող եմ մեծ թափով վերսկսել պարապմունքներս, ապա կթողնեմ սպորտը, քանի որ ոչ մի բան առողջությունից թանկ չէ: Ինչ վերաբերում է մարզչական հնարավոր աշխատանքին, ասեմ, որ իմ կյանքում այնքան շատ են անսպասելի բաներ եղել, որ ոչ մի բան չեմ բացառում:

-Վթարից հետո նաեւ ասացիք, որ շատ կարևոր էր այն, որ բոլորը Ձեզ համար ցավում էին նախ որպես մարդու, նոր միայն`որպես ծանրամարտիկի: Կարծում եք, բոլո՞րն էին ընկալում, որ անկախ ֆիզիկական ուժից, Դուք ուղղակի փխրուն կին եք:

-Վթարից հետո ես շատ պարզ հասկացա, թե ով է ինձ վերաբերվում, որպես Նազիկ Ավդալյանի և ով` որպես ուղղակի մարդու, կնոջ: Կային մարդիկ, ովքեր մտածեցին, թե այլև չեմ կարողանա վերադառնալ սպորտ, հիասթափվեցին ու երես դարձրին, իսկ կային այնպիսիները, ում անհանգստացնում էր միայն իմ շուտափույթ ապաքինումը:

- Գիտեմ, որ որոշ ժամանակ զբաղված էիք Վանաձորում աղջիկների մարզադպրոցի բացման նախապատրաստական աշխատանքներով: Ինչպե՞ս ավարտվեց այս ձեռնարկը:

-Ես միշտ ցանկություն եմ ունեցել բացելու մարզադահլիճ, որտեղ կպարապեն միայն կանայք, քանի որ տղամարդկանց հետ նրանք չեն կարողանում ազատ պարապել: Եթե երբևէ ի կատար ածեմ այս ցանկությունս, մեծ հաճույքով կպարապեմ այդ աղջիկների հետ: Ինչ վերաբերում է Վանաձորի մարզադպրոցին, ասեմ, որ հիմա ես հիմնականում Երևանում եմ լինում աշխատանքի բերումով ու, հնարավոր է, որ դպրոցը բացվի Երևանում: Տեսնենք:

-Սովորում եք իրավաբանության ֆակուլտետում: Եթե երբևէ հեռանաք սպորտից, կաշխատե՞ք այդ մասնագիտությամբ:

-Ես ու Էրիկը հիմա սովորում ենք նույն` երկրորդ կուրսում, բայց, ճիշտն ասած, ես այնքան լուրջ չեմ զբաղվում, ինչքան Էրիկը: Սրա պատճառը նաև այն է, որ շատ ժամանակ չեմ ունենում իրավաբանությամբ զբաղվելու, քանի որ գիտական թեզ եմ գրում` «Կանանց ծանրամարտի մեթոդիկան»:

-Շատ փորձությունների միջով անցաք, բայց նույն Նազիկն եք: Ի՞նչ խորհուրդ կտաք կանանց ամեն ինչից հաղթանակած դուրս գալու համար:

-Ամենակարևորն այն է, որ ցանկացած պարագայում կանայք չհիասթափվեն ու հիշեն, որ անգամ ամենադժվար վիճակից միշտ մի ելք կա: Կուզեմ, որ միշտ հիշեն, որ իրենք գեղեցիկ են ու ուժեղ:

-Եթե աղջիկ ունենաք, թույլ կտա՞ք, որ նա զբաղվի ծանրամարտով:

-Եթե աղջիկս երբևէ ցանկանա զբաղվել ծանրամարտով, չեմ խոչընդոտի, թեև միշտ երազել եմ, որ, եթե աղջիկ ունենամ, նա զբաղվի բալետով կամ արվեստի որևէ այլ ուղղությամբ որոշի առաջ գնալ:

Լարա Առաքելյան

Դիտվել է 7742 անգամ

26.09.2024
Գործատուները կարող են տարբեր տեսակետներ ունենալ կատարյալ աշխատողի որակների վերաբերյալ, բայց նրանց կարծիքները հատվում են մի բանում՝ ոչ ոք չի ցանկանում իր թիմում ստախոս ունենալ:

27.08.2024
Պարզվում է, որ երբեմն նույնիսկ ամենաակտիվ մարզումները մարզասրահում ու խիստ դիետան կարող են անօգուտ լինել, և դա այն պատճառով, որ բարեկազմ կազմվածք ունենալու ճանապարհին շատ ավելի լուրջ խոչընդոտ կա:

20.06.2024
Հայկական ավանդական սուջուխին ու ալանիին մեր օրերում հայտնվում են արժանի մրցակիցներ, որոնք թե իրենց համային առանձնահատկություններով, թե օգտագործման հարմարավետությամբ սիրվում ու լայն սպառում են գտնում սպառողների շրջանում։

21.05.2024
Պայծառ արևոտ օրը կարող է ոչ միայն ուրախություն, այլև անհանգստություն պատճառել վատ տեսողությամբ կամ լույսի նկատմամբ հատկապես զգայուն մարդկանց։

19.03.2024
«Աղանդեր կերեք ընթրիքից առաջ». այստղային դիետոլոգը բացահայտել է սննդի նկատմամբ իր մոտեցման գաղտնիքները։

08.02.2024
Եթե նույնիսկ ձեր շրջապատում շատ ընկերներ ու ծանոթներ կան, իսկ սոցցանցերում բաժանորդներից շատ են հաղորդագրությունները, փաստ չէ, որ դուք միշտ աջակցություն և ըմբռնում կզգաք։