Ում դիմել' սեքսոլոգի՞ն, թե՞ հոգեբանին
22.02.2012
Հաճախ միջսեռային հարաբերություններում դժվարություն ունեցեղ կինը չի կողմնորոշվում` ով ավելի օգտակար խորհուրդ կտա իրեն' հոգեբա՞նը, թե՞ բժիշկ-սեռաբանը, այսինքն' սեքսոլոգը: Սովորաբար ընդունված է, որ բժշկին այցելում են այն դեպքերում, երբ, կոպիտ ասած, ինչ-որ տեղդ ցավում է: Սեռական խնդիրների և սեռային հարաբերությունների հարցում պատկերը մի փոքր այլ է: Քանի որ միջսեռային դժվարությունները կնոջը հոգեկան տառապանք են պատճառում, նա հաճախ մտածում է, որ իր խնդիրը հոգեբանական է և օգնության է դիմում հոգեբանին: Եվ իրոք, շատ դեպքերում հոգեբանը մեծ արդյունավետությամբ օգնում է հաղթահարել անինքնավստահությունը, անլիարժեքությունը, օգնում է ինքնագնահատականի բարձրացմանը: Գոյություն ունի այն թյուր կարծիքը, որ եթե միջանձնային հարաբերություններում ամեն ինչ կարգին է, այսինքն՝ զույգի միջև կա հասկացողություն, փոխադարձ սեր և հարգանք, ապա նրանց սեռական կյանքում ամեն ինչ կարգին է:
Կլինիկական փորձը ցույց է տալիս, որ իրականությունը ամենևին էլ այդպես չէ: Մեզ դիմում են բազում ամուսնական զույգեր, որոնք ունեն շատ ջերմ հարաբերություններ, սիրում և փաղաքշում են միմյանց, բայց փաստացի, անկողնում ոչինչ չի ստացվում: Սիրո զգացումի առկայությունը գուցե և պարտադիր պայման է տվյալ տղամարդու հետ սեռական մերձեցում ունենալու համար: Սակայն միայն սերը բավարար չէ:
Սեռական հարաբերություններում և հատկապես սեռական ակտի ժամանակ բացի հոգեկան գործընթացներից մասնակցում են նաև մի շարք ֆիզիոլոգիական մեխանիզմներ: Սեռական ցանկության առաջացումը, սեռական գրգռումը և օրգազմն ունեն իրենց մարմնական հիմքը: Այստեղ անհրաժեշտ է նյարդային մեդիատորների, անոթների, հորմոնների, մկանների համատեղ և ներդաշնակ համագործակցություն, որպեսզի սեռական ակտը անխափան ընթացք ունենա: Հոգեկան նեգատիվ ապրումները և հատկապես տագնապը խաթարում են սեռական ֆունկցիայի ֆիզիոլոգիան, որն իր հերթին, ստանալով ոչ առողջ մեկնաբանություն կնոջ կողմից, բերում է նոր նեգատիվ հույզերի և վերոնշյալ ֆիզիոլոգիական շեղումների ֆիքսման:
Հոգին և մարմինը մեկ են և այս միասնությունը հատկապես ակնհայտ և ընդգծված է մարդու այնպիսի գործառույթի մեջ, ինչպիսին սեռական մերձեցումն է: Կնոջ հիմնական, եթե ոչ բոլոր սեռական խանգարումները կամ դժվարությունները հոգեմարմնական բնույթ ունեն:
Սերը և սեքսը առանձին հասկացություններ են: Խոսքը դրանց ոչ թե առանձին լինելու, այլ ինքնուրույն գոյություն ունենալու մասին է: Կա սեքս, առանց սիրո, որը բավարարման լիարժեք զգացողություն է տալիս, կա սեր առանց սեքսի, եթե խոսքը գնում է պլատոնական սիրո մասին: Բայց կա և մի անցանկալի տարբերակ' սեր ու սեքս, բայց առանց սեքսուալ, առանց փսիխոէմոցիոնալ բավարարման, այսպիսի կանայք հաճախ լարված հարաբերություններ են ունենում իրենց տղամարդկանց հետ կամ ինչպես իրենք են նշում, իրենց կյանքում «ինչ-որ բան այնպես չէ»: Հոգեսեռական և հուզական անբավարարվածության զգացումը պետք է գիտակցվի կնոջ կողմից և կարևորվի իբրև խնդիր, քանի որ դա տանում է դեպի առողջական խնդիրներ և կյանքի որակի իջեցման: Ահա այստեղ է, որ կնոջը կարող է օգնության գալ բժիշկ-սեքսոլոգը:
Սեքսոլոգ, Մ. Հերացու անվան պետական բժշկական համալսարանի սեքսոլոգիայի կլինիկայի բժիշկ Նարինե Ներսիսյան
Դիտվել է 4312 անգամ
|