Ուզում եմ առաջնեկս զույգ լինի. ՍԻԼՎԱ ՀԱԿՈԲՅԱՆ
20.02.2012
«Սիլվան շատ ծախսող մարդ է, ծախսողների ռեկորդակիր»,- LN-ին պատմեց երգչուհի Սիլվա Հակոբանի հայրը' Հակոբ Հակոբյանը, ով նաեւ նրա պրոդյուսերն է: Նա էլ էր մասնակցում Սիլվայի հետ մեր զրույցին:
-Սիլվա, պատկերացրու՝ առավոտյան արթնանաում ես ու հնարավորություն ունես քո ցանկությամբ վերակառուցելու ամեն ինչ: Որտե°ղ կլինեիր, ո°վ կլիներ կողքիդ, ի°նչ կունենայիր:
-Կուզեի արթնանալ մեր տան մեջ՝ ընտանիքիս կողքին: Տնից լավ տեղ չկա: Ամբողջովին հանգստանում ես տանը: Կցանկանայի, որ արդեն մեր նորակառույց տանը լինեի, կողքիս լինեին հարազատ մարդիկ: Ես ամեն մեկի հետ չեմ շփվում, իմ շրջապատի մարդիկ ինձ նման են, ընտրված: Այն, ինչ ուզում եմ, ունեմ, կցանկանայի, որ առողջություն լիներ բոլոր հարազատներիս, իսկ այն, ինչ չունեմ, ժամանակի ընթացքում կունենամ:
- Վերադառնանք իրականություն: Ինչպե°ս ես սովորաբար սկսում օրդ:
-Լինում են դեպքեր, երբ օրս բավականին հագեցած է լինում: Առավոտյան արթնանում եմ, գնում վարսահարդարի, դիմահարդարի մոտ, մինչև ուշ գիշեր նկարահանումներ: Ընդհանրապես ես կարոտ եմ հանգստի, ու եթե ազատ ժամանակ եմ ունենում, օրս հետաքրքիր եմ դարձնում' երաժշտություն եմ լսում , գիրք եմ կարդում, տնային մաքրությամբ եմ զբաղվում: Այո, ես մաքրասեր աղջիկ եմ, ես չեմ կարող ընդունել, երբ շուրջս թափթփված է լինում:
-Շատ երգեր ունես, որոնցում գյուղացի աղջնակի կերպարով ես հանդես գալիս: Քեզ գյուղում հարս պատկերացնո՞ւմ ես:
-Դժվար թե ես ինձ գյուղում հարս պատկերացնեմ, բայց գյուղի մարդկանց շատ սիրում եմ: Նրանց մեջ կա անկեղծություն, կա պարզություն, միամտություն, արդարություն: Այն, ինչ մենք ուտում ենք, էլի նրանց ջանքերի շնորհիվ է: Մարդիկ, ովքեր քրտնաջան աշխատում են և հաց վաստակում: Հնարավոր է, որ ընտրյալս ծնունդով գյուղացի լինի, բայց եթե ես ամուսնանամ գյուղում, պիտի խաչ քաշեմ արածս գործերի վրա:
-Իսկ սիրտդ արդեն զբաղվա°ծ է:
-Ո´չ:
-Ի°նչ հատկանիշներ պիտի ունենա քո սրտի ապագա տերը:
-Ես ինչքան էլ հատկանիշներ թվարկեմ, միևնույնն է' իդեալական մարդ չկա: Մեկ է , եթե ոչ մինչև ամուսնությունը, ապա դրանից հետո շատ հատկանիշներ են բացահայտվում: Ամենաառաջինը, նա պիտի կատակասեր լինի, խելացի, անկեղծ ու ոչ ժուժկալ: Ես ինքս ծախսող մարդ եմ ու ուզում եմ, որ նա էլ այդպիսին լինի:
-Ինչպե°ս ես վերաբերվում ամուսնությանը:
-Շատ նորմալ, ինչպես յուրաքանչյուր մարդ: Ամեն մեկի կյանքում հասունանում է այդ պահը' ընտանիք կազմելու, փոքրիկ, հրաշք բալիկներ ունենալու: Մեր ընտանիքում ես եմ մնացել. թե´ քույրիկս, թե´ եղբայրս ամուսնացել են: Մեր հարսիկը, իմիջիայլոց, սիրիահայ է: Մեզ համար մի քիչ դժվար է ընտրության հարցը: Ես նկատել եմ, որ մեր պարագայում այնքան են տարվում կարիերայով, որ հասնում են շատ բաների, բայց զգում են, որ մի հատված դատարկ է:Ու այդ դատարկ կողմը սեր ասվածն է, որը բոլորի կյանքում շատ կարևոր է:
-Տարիներ առաջ ձայնագրեցիր «Իմ սրտի տակ » երգը: Շատ անկեղծ զգացողություն կա այդ երգում, կարծես պատկերացնում ես մայր լինելու բերկրանքը...
-Քույրիկս այդ երգը գրեց, երբ դեռ հղի չէր: Այդ երգը նվիրված է մեկին, ում զգացողությունները հաշվի առնելով էլ ճիշտ բառեր են ընտրվել: Երբ ես երգեցի, ունեցա այդ զգացողությունը, երբ քո կրծքի տակ ուրիշի սրտիկն է բաբախում: Նույնիսկ ամենաանզգամ մարդը լսի դա' կազդի նրա վրա: Ես երեխաներ շատ եմ սիրում, նույնիսկ երազում եմ, որ առաջնեկս զույգ լինի: Հիմա քրոջս բալիկին' Անուլիկիս եմ «ուտում» :
- Լսել եմ' կորցրել ես շնիկիդ, եւ դա քեզ շատ է վշտացրել...
-Գուչոն, ցավոք սրտի, սատկեց «Ակորդ» մրցանակաբաշխության օրը: Զգացի, որ պապան անտրամադիր է:Սկզբում ասաց, որ ծանր է վիճակը, վիրահատում են, հետո' որ սատկել է: Նրա սիրտն էր կանգնել, արյան ոչ մի հետք չկար: Ինձ համար դա շատ ցավոտ էր: Օրեր շարունակ չէի համակերպվում: Արդեն 3 տարի կլիներ, որ ինձ հետ էր: Գուչոն մի քիչ կծան էր, բայց դա էլ չէր խանգարում: Ես շատ էի ուզում շունիկ ունենալ, ու պապայիս ընկերը ինձ նվիրեց: Գուչոյի մահից հետո մտածում էի նոր շունիկ ունենալու մասին, բայց ոչ մի շունիկ նրան չի փոխարինի: Չէի տանում ինձ հետ շրջագայությունների, որովհետև շատ անհանգիստ էր, ու ես չէի կարող նրան որպես բեռ հանձնել: Շատ հասկացող էր, կապված էր մեզ հետ ու խանդում էր ինձ: Ցավում եմ, որ վերջին պահին չեմ տեսել, բայց մի կողմից էլ լավ է, որ իմ հիշողության մեջ մնացել է իմ Գուչոն:
-Ի°նչ կպատրաստես, եթե տանն ես, հյուրեր ունես եւ պատրաստի ուտեստ պատվիրելու ցանկություն չկա:
-Ես սիրում եմ, երբ բացում եմ խոհարարական գիրքը, նայում եմ ու պատրաստում: Անգամ ձևավորումներն եմ անում, որ ավելի ախորժելի լինի: Հիմնականում հեշտ ստացվող բաներ եմ պատրաստում: Ես «համով» ձեռք ունեմ, ու բողոքողներ չեն լինում:
-Երբևէ մտածե՞լ ես կյանքդ փոխելու մասին: Ի°նչ ուղի կընտրես:
-Թատերական կյանքն եմ սիրում:Այն օգտագործում եմ իմ տեսահոլովակներում: Չէի ուզի բուժքույր լինել, որովհետև արյունից վախենում եմ: Քաղաքականություն էլ չեմ սիրում: Ինչպես ասացի, երեխաներ շատ եմ սիրում ու կցանկանայի ուսուցչուհի լինել: Երևի մեկ էլ՝ անասնաբույժ, որովհետև կենդանիներ էլ եմ շատ սիրում:
-Ո°վ է զբաղվում քո արտաքին տեսքով:
-Ես շատ մարդկանց հետ եմ աշխատում: Վերջին տեսահոլովակիս համար համագործակցեցի Մարի Մանուկյանի հետ: Նա կերպարային բան ստացավ: Հիմա այդպիսիք չկան: Ես ու քույրս ենք զբաղվում: Երբ քեզ հարազատ մարդիկ են լինում, ավելի ճիշտ խորհուրդ է հնչում: Ես ունեմ այն մարդը, ով արդեն մեր մտահաղացումներն է իրականացնում:
- Երգում ես այն , ինչ ուզում ես, թե° ինչի պահանջարկ կա:
-Ես ամեն ոճի մեջ էլ ունեմ երգեր: Երբեմն ասում են, որ 60 տոկոսը պետ ք է լինի այն, ինչ շուկան է պահանջում, իսկ մնացածը՝ ինչն իրոք հետաքրքիր է: Մենք ունենք նաև շատ երգեր, որոնք դեռ չեն հնչել ու հանրությանը անպայման կհետաքրքրեն. անակնկալներ կլինեն:
-Ինչպե°ս տեղի ունեցավ քո մուտքը երգարվեստ: Արդյո°ք հայրդ դեմ չէր:
-Հակառակը, պապան շատ կողմ էր: Ու եթե ես ծուլանում եմ, նա ինձ միշտ գործի մեջ է պահում: Շատ-շատերն են ասում, որ ծնողները դեմ են եղել, ու իրենց կարիերան կարճ է տևել: Այդ առումով ես մեր ընտանիքում խնդիր չեմ ունեցել: Ես շատ շնորհակալ եմ Աստծուն, որ ունեմ նման ծնողներ:
-Քեզ «Եվրատեսիլ»-ի բեմում տեսնո՞ւմ ես:
-Երբեք չեմ կարող ասել երբեք: Մեզ համար «Եվրատեսիլ»-ի շուկան կարևոր է: Մեր երգիչները երևում են արտասահմանում: Թող այդ ամեն ինչը' թե´ երգիչը, թե´ խումբը, թե´ դեկորացիան, անեն միայն հայերը, այլ ոչ թե արտասահմանցին: Մենք մտածում ենք, որ արտասահմանի հայտնի հայի ուղարկենք, ում բոլորն են ճանաչում: Բայց դրա կարիքը մեր երգիչներն ունեն: Այս տարի էլ ով գնա, մաղթում եմ մեծ հաջողություններ:
-Ո՞րն է քո հաջողության բանաձևը:
-Ընտանիքս: Եթե ես մենակ լինեի, այսքան հաջողությունների չէի հասնի: Երբ քո թիկունքին կանգնած են մարդիկ, ովքեր քեզ օգնում են, դու անսասան ես կանգնում հողի վրա: Շնորհակալ եմ ինձ սիրողներին, նաև նրանց, ովքեր ինձ չեն սիրում. դա էլ պիտի լինի: Բոլորին' եղբորս, քրոջս, պապայիս եւ այս ամենի ամենամեծ «մեղավորին»' մամայիս (ժպտում է-LN)...
Հարցազրույցը' Հասմիկ Մելիքսեթյանի Դիտվել է 10384 անգամ
|