26.02.2014

Ladynews.am-ի հյուրասրահում է Գաբրիել Սունդուկյանի անվան ազգային ակադեմիական թատրոնի դերասան, ՀՀ վաստակավոր արտիստ Տիգրան Ներսիսյանը:

-«Երկրագնդի ամենագեղեցիկ երևույթը և բնության, տիեզերքի ամենագեղեցիկ պարգևը կինն է»,- ասում էր Լևոն Խեչոյանը: Իսկ ի՞նչ կասի Տիգրան Ներսիսյանը:

-Առաջին հերթին՝ կինը կյանք է, կյանքի շարունակությունը. նա է լույս աշխարհ բերում նոր կյանք, նրան է տրված այդ բացառիկ աստվածայինը: Տերը կնոջն է շնորհել լինել ամենագեղեցիկը, ամենացանկալին, ամենահրաշալին, Կինն աստվածային երևույթ է:

-Այսօր հայ տղամարդը կարողանո՞ւմ է գնահատել, մեծարել, կնոջը տալ այն, ինչին կինն արժանի է:

-Ո՛չ:

-Ի՞նչն է խնդիրը:

-Պատճառները տարբեր են և տարաբնույթ. տղամարդու թուլությունները, թերությունները, գայթակղություններին չդիմանալը, ինքնակայացումը, ինքնահաստումը, որոնք ևս Տիրոջ կողմից են տրված: Այս ամբողջ համակարգը խանգարում է, որ նա կնամեծար լինի, փայփայի, գուրգուրի և ամեն ինչ անի, որ կինը մնա այն բարձունքի վրա, որին Աստված դրել է կնոջը: Վերը նշվածները բավարարելու, իրենց «տղամարդկությունը» ցույց տալու պատճառով տղամարդիկ փորձում են կնոջն իջեցնել այդ բարձունքից, այնինչ պետք է վարվեն ճիշտ հակառակ կերպ. դրանում չի կայանում տղամարդկությունը… Տղամարդն ավելի է բարձրանում, երբ կինը մնում է այդ բարձունքում: Ընդհանրապես տղամարդու և կնոջ մասին շատ կան հանճարեղ մտքեր և աֆորիզմներ, բայց ես մեկը հիմա կնշեի՝ տղամարդուն կարող ես գնահատական տալ՝ տեսնելով, թե ինչպիսի կին է իր կողքին:

-Իսկ եթե կինն այդ բարձունքում չէ, մի՞թե միշտ տղամարդն է մեղավոր:

-Ո՛չ, կան շատ կանայք, ովքեր առանց տղամարդու «օգնության» մոռացել են իրենց աստվածային լինելն ու իջել այդ բարձունքից:

-Ըստ Ձեզ՝ ո՞րն է այն գլխավոր բարդությունը, դժվարությունը, որ կինը հաղթահարում է՝ գտնվելով տղամարդու կողքին:

-Առաջին հերթին՝ տղամարդու՝ գայթակղություններին դիմանալու ունակությունը. տղամարդն ունի գայթակղությունների մի ողջ ներկապնակ, որոնց դիմանալն ու դիմակայելն ամենադժվարն է:

-Իսկ Ձեր կինը' Նելլի Խերանյանն ինչպե՞ս է հաղթահարել այդ դժվարությունը, թե՞ դուք նման խնդիրներ չեք ունեցել:

-Լինելով նորմալ տղամարդ՝ ես էլ ունեցել եմ ու ունեմ գայթակղությունների մի ողջ շարք: Իսկ Նելլին, այո՛, դիմացել է իմ թուլություններին, իմ թերություններին, իմ տարբեր հաճույքներին տրվելուն ու կասեմ, որ իր համար բարդ ու շատ ծանր է եղել այդ ամենը:

-Մարկ Տվենն ասում էր. «Երբ իմ և կնոջս միջև կարծիքների անհամաձայնություն է առաջանում, մենք միշտ վարվում ենք այնպես, ինչպես նա է ուզում, և նա դա կոչում է գնալ փոխզիջումների»: Երբ Ձեր և Ձեր կնոջ միջև է կարծիքների անհամաձայնություն առաջանում, ո՞վ է զիջում:

-Հանճարեղ է ասված (ծիծաղում է): Մեր դեպքում փոխզիջումների ավելի շատ Նելլին է գնում. նա է հարթեցնողն ամեն ինչի, չի սիրում սուր անկյուններ թե՛ ընտանիքում, թե՛ հասարակության մեջ: Ես ավելի զգացմունքային եմ եմ, բռնկվող, այդպես եմ ամեն հարցում, մարդկանց դեմքին ասում եմ այն, ինչ մտածում եմ: Դա Ես եմ՝ Տիգրան Ներսիսյանը. հիշեցի Չարենցի հանճարեղ խոսքերը, որ ասում է. «Ընդունում եմ ինձ այնպես, ինչպես կամ՝ իմ ոգու ամբո՛ղջ տենդով ու տապով»: Ես էլ եմ ինձ ընդունում այնպիսին, ինչպիսին կամ. ուրախ ու գոհ եմ, որ այսպիսին եմ ծնվել:

-Երբ տիկին Խերանյանի հետ զրուցում էի, հարցրեցի՝ ինչով Ձեզ գրավեց, նա մտածեց և ասաց՝ գուցե Ձեր մայրիկի հետ իր նմանությամբ, կա՞ նման բան:

-Այո՛, կա, բայց պետք է ասեմ՝ այդ ժամանակ չեմ մտածել դրա մասին. դա երևի իմ ենթագիտակցության մեջ է եղել:

-Այդ դեպքում, նրա մեջ ի՞նչը Ձեզ գրավեց միանգամից:

-Բացառիկ լինելը. ինքը բացառիկ էր, ամեն ինչով բոլորից տարբերվում էր: Արտաքինի մասին չեմ էլ ուզում խոսել. ինքը գեղեցիկ էր ու գեղեցիկ է այսօր էլ՝ իր այս տարիքում, որը, ըստ իս, կնոջ համար ամենահետաքրքիր տարիքն է, երբ գեղեցկության մեջ կա իմաստ, տառապանք, բերկրանք, ամեն ինչ:

-Իսկ կասե՞ք՝ ինչն է նրա մեջ նույնը մնացել այս տարիների ընթացքում, այսինքն՝ ինչպես կար, այդպես մնացել է:

-Շատ լավ հարց էր (մտածում է): Կարծում եմ՝ գենետիկ կոդը, որովհետև դա էլ է փոխվում. մարդն իր կյանքի ընթացքում տարբեր ուղղություններով է գնում, դառնում տարբեր արժեքների կրողը, «ստիպված» անում ինչ-որ քայլեր, որոնք իրենը չեն և հենց այդտեղ խախտվում է մարդու գենետիկ կոդը: Նելլիի մեջ այն հաստատ չի փոխվել:

-Պարո՛ն Ներսիսիյան, որքանո՞վ է բարդ ամուսնացած տղամարդու դեր խաղալը, գուցե այն ամենաբարդ դե՞րն է, որ «խաղացել եք»:

-Միանշանակ, այո՛: Իմ բեմական բոլոր դերերը եղել են բարդ, բայց կարող եմ ասել՝ ամենբարդ դերը, որ մինչև հիմա «խաղացել եմ», Նելլիի ամուսնու դերն է:

-Ո՞րն է այդ բարդությունը:

-Ամուսին չես լինում մի օր, մի ամիս կամ արձակուրդներին. ամուսին պետք է լինես անդադար: Նույնն էլ կնոջ դեպքում է. նա էլ երբեք չպետք է դադարի լինել կին:

-Նշեցիք, որ շատ զգացմուքային եք, բռնկվող, իսկ տիկին Խերանյանը չի՞ բողոքում այդ փաստից:

-Իհարկե, բողոքում է. ինձ մոտ ամեն ինչ ծայրահեղ է: Տխրում եմ շա՛տ, ուրախանում եմ շա՛տ. ինչ-որ փոքր խնդիր կարող է դարձնեմ մեծ պատմություն: Նելլին հենց այդ «շատը» փորձում է մեղմել:

-Ստացվո՞ւմ է:

-Ոչ միշտ, բայց ամեն դեպքում զսպում է. հետո, երբ իրավիճակն անցնում է, վերլուծում և հասկանում եմ՝ ինքը ճիշտ էր:

-Էլ ի՞նչ հարցերում է Ձեզ «դիտողություններ» անում, փորձում զսպել:

-Միշտ սիրել եմ և հիմա էլ եմ սիրում ընկերներիս հետ երեկույթների կամ ինչ-որ առիթների ընթացքում խմել, իսկ ինքն ինձ անընդհատ ասում է՝ քիչ խմիր, քիչ խմիր և այնքան է կրկնում, որ ես ամեն ինչ մոռանում եմ, կենտրոնանում իր վրա, ասում, որ բավական է ինձ նույն բանն ասի (ծիծաղում է):

-Տիկին Խերանյանը կրկին մեր զրույցի ընթացքում նշեց՝ տղամարդիկ թույլ արարածներ են, ուժեղ են միայն ֆիզիկապես, համաձա՞ն եք նրա հետ:

-Ո՛չ, համաձայն չեմ, ընդհանրապես շատ կանայք են այդպես ասում, պետք է նշեմ՝ դա նրանց հորինածն է: Տղամարդն է ուժեղ, նա է պաշտպանն իր կնոջն ու ընտանիքի, սակայն դա բացարձակ չի բացառում այն, որ կինն էլ շատ ուժեղ երևույթ է, իսկ կնոջն ու տղամարդուն լրիվ տարբեր ուժեր են տրված:

-Ինչպե՞ս եք ընդունել տիկին Խերանյանի՝ դերասանուհու մասնագիտություն ունենալու իրողությունը:

-Երբ մենք ամուսնացանք, առաջին երեք տարիների ընթացքում Նելլին չէր աշխատում: Հետագայում մայրս միջամտեց, ասաց. «Դու ուզո՞ւմ ես նրան այն ճակատագրին արժանացրել, որին հայրդ արժանացրեց ինձ». մայրս էլ է ցանկացել դերասանուհի դառնալ, սակայն հայրս արգելել է՝ նրան դնելով ընտրության առջև՝ կամ թատրոն, կամ ընտանիք: Մայրս, իհարկե, ընտրել է ընտանիքն ու գերազանց կատարել իր պարտականությունները, բայց ամեն դեպքում գոհ չէր: Նելլին մինչ այսօր հիշում է, թե ինչպես մայրս միջնորդեց ու նպաստեց՝ փոխեմ որոշումս. դա իր մեջ դրական առումով խորը հետք է թողել:

-Իսկ ո՞րն էր խնդիրը. ձգտում էիք վարվել այնպես, ինչպես Ձեր հա՞յրը, թե՞ այլ պատճառներ կային:

-Դա էլ կար, կար նաև խանդի գործոնը. չէի ուզում՝ ինչ-որ մեկը նրան դիպչեր:

-Սեփականատեր էիք…

-Այո՛:

-Հիմա՞ էլ եք այդպիսին, թե՞ տարիները փոխել են Ձեզ:

-Ո՛չ, հիմա էլ եմ այդպիսին, բայց արդեն տարիքային իմաստությամբ և բովանդակությամբ, սակայն հիմա էլ սեփականատեր եմ. իմ կինը միայն իմն է, ես դա չեմ ասում այնպես, կարծես դա հերոսական ինչ-որ բան է, ուղղակի նորմալ տղամարդն այդպես պետք է ընկալի իր կնոջը:

-Տիկին Խերանյանը նշեց՝ եթե դերասանուհի չլիներ, գուցե չհանդուրժեր Ձեր մասնագիտությունը…

-Շատ լավ է ասել. դժվար հանդուրժելու բան է:

-Ինչո՞ւ:

-Դժվար է, որովհետև շփվում ես ուրիշ կանանց հետ. շատ նուրբ լարեր են պետք դիմանալու համար:

-Փաստորեն, բարդ է լինել դերասանի կին կամ ամուսին…

-Այո՛, դժվար է, սակայն պատմության մեջ բազում օրինակներ կան, երբ ամուսիններից մեկը եղել է դերասան, մյուսն ունեցել այլ մասնագիտություն, բայց կազմել են կատարյալ ընտանիք:

-Ամուր ընտանիքի գրավականը ո՞րն է:

-Համեմատեմ շինության հետ. եթե շինության հիմքն ամուր է, այսինքն՝ ընտանիքը հիմնված է իրական ու իսկական զգացմունքների վրա, ապա ամեն ինչ հաղթահարելի է, բայց երբ հիմքը փխրուն է, չի դիմանա փորձություններին, իսկ փորձություններն անընդհատ կան: Ընտանիքն էլ, ինչպես ամուսին կամ կին լինելը, պահանջում է ամենօրյա և անդադար աշխատանք:

-Ըստ Ձեզ՝ ո՞ր դեպքում է կինը դառնում վտանգավոր:

-Շատ լուրջ հարց է (մտածում է), երբ բավարարված չէ՝ բոլոր առումներով:

-Ի՞նչ է ուզում կինը. երևի թե սեր, ջերմություն, ուշադրություն, ընտանիք և հավատարմություն, մնում է՝ տղամարդը ճիշտ չափաբաժնով և ճիշտ ժամանակին դա տա կնոջը, բայց տղամարդիկ հաճախ թերանում են… Ինչո՞ւ, մի՞թե շատ բան է ուզում կինը:

-Իհարկե, ինչպե՞ս կարող է աստվածային էակը քիչ բան ուզել. դա նորմալ է: Տղամարդն էլ իր հնարամտությամբ և խելացիությամբ պետք է կարողանա այդ ցանկությունները մեղմել, շրջանցել, երբեմն չանել, բայց այնպես, որ դա չբերի 10 բալանոց երկրաշարժի, լինի գոնե 2-3 բալանոց՝ առանց զոհերի և ավերածությունների (ծիծաղում է):

-Ի՞նչ է Ձեզ համար Սերը:

-Կյանք… Առանց սիրո ոչինչ չի կարող լինել. երեխա չի ծնվի, բույսը չի աճի, արևը չի ծագի… Ահա սա է Սերը՝ կյանքիս լավագույն ստեղծագործությունը (ցույց է տալիս իր փոքրիկ աղջկա լուսանկարը): Ցավոք, հիմա սեր գրեթե չկա. ինչպես ես գիշերը հաշվում լուսատիկներին, այդպես էլ հիմա կարող ես «հաշվել»՝ ինչքան քիչ սեր է մնացել:

-Իսկ ինչո՞ւ չկա:

-Մարդիկ Աստծուն են կորցրել, իսկ Աստված Սեր է: Այս երկրագունդը դեռ պտտվում է այն քիչ սիրո շնորհիվ, այն «լուսատտիկների» շնորհիվ, որ դեռ մնացել են:

-Երջանկության մասին յուրաքանչյուրն ունի իր պատկերացումը, իր բանաձևը. ո՞րն երջանկության Ձեր բանաձևը:

-Աստված և Սեր… Դրանց ներկայությունն ու զգացողությունը. դա է երջանկությունը: Արարիչը մարդուն ստեղծել է և ասել. «Գնա՛, երջանիկ եղիր. ես քեզ ամեն ինչ տվել եմ՝ երկինք, արև, հող, ջուր, շնչելու հնարավորություն, գնա՛ սիրիր, սիրվիր, գեղեցկացրո՛ւ այս աշխարհը՝ այն սիրով լցնելով»:

Հարցազրույցը` Շողիկ Գալստյանի

Աղբյուր` LADYNEWS.am

Դիտվել է 15339 անգամ

09.10.2025
Նրանք պարզապես չգիտեն, թե ինչպես անտարբեր լինել. նրանց գայթակղվածությունն անհնար է չնկատել։

03.09.2025
Խանութների ցուցափեղքերում կարող եք տեսնել բազմաթիվ զանազան ատամի խոզանակներ՝ տարբեր ձևերի, չափերի, մազիկների տեսակների և լրացուցիչ առանձնահատկությունների, որոնք կարող են շփոթեցնել նույնիսկ ամենափորձառու գնորդին։

24.07.2025
Ժամանակակից օրթոպեդիկ ներքնակները, ի տարբերություն ավանդական մոդելների, ունեն մի շարք առավելություններ, ինչը դրանք դարձնում է հատկապես ժողովրդականություն վայելող:

04.06.2025
«Արտադրված է Հայաստանում» պիտակով ապրանքները գնալով ավելի մեծ պահանջարկ են վայելում հայրենական շուկայում, այդ թվում՝ հագուստի նորաձևության ոլորտում։

19.03.2025
Իրո՞ք որոշ մարդիկ իսկապես բուռն են արձագանքում եղանակի փոփոխություններին, թե՞ դա պարզապես ինքնաներշնչանք է: Փորձենք պարզել:

19.02.2025
«Քնա՞ծ ես» հաղորդագրություն ստանալը մի տղամարդուց, ով անհետանում է մի քանի շաբաթով, իսկ հետո հանկարծ նորից հայտնվում ձեր կյանքում, վաղուց արդեն մեծ տարածում է ստացել: