Ես Մոխրոտիկը չեմ, ուղղակի ես միշտ հրաշքի եմ սպասել. Գրեյս Քելլի
19.11.2013
Գրեյս Քելլին, ամբողջական անունը՝ Գրեյս Պատրիշա Քելլի, իր ժամանակների ամերիկյան ամենահայտնի դերասանուհիներից մեկն էր:
Ծնվել է 1929թ-ի նոյեմբերի 12-ին ԱՄՆ-ում՝ Ֆիլադելֆիայում: Գրեյսն ուներ գերմանական և իռլանդական արմատներ: Աղջկա ընտանիքն ապահովված էր ու համարվում էր ժամանակի հարուստ ընտանիքներից: Հայրը մեծահարուստ արդյունաբերող էր, զբաղվում էր նաև շինարարական աշխատանքներով, մայրը՝ երիտասարդ տարիքում աշխատել է որպես մոդել: Գրեյսը տան երրորդ երեխան էր. ուներ իրենից մեծ քույր, եղբայր և փոքր քույր:
Քելլին իր մանկությունն անց է կացրել Ֆիլադելֆիայի իրենց ճոխ առանձնտանը: Դեռ մանկուց աղջիկը հնարավորություն է ունեցել շփվելու հասարակության բարձր խավի ներկայացուցիչների հետ: Սակայն ի տարբերություն ծնողների՝ աղջկան գրավում է այլ աշխարհ. սերը դեպի արվեստը նրան տանում է այդ ուղղությամբ, երևի թե' այդ սերը նրան անցել էր հորեղբորից, ով ընտանիքի միակ արվեստագետն էր՝ հանրահայտ դրամատուրգ Ջորջ Քելլին:
Տեղի կրոնական ուսումնարանում Քելլին ստանում է խիստ կաթոլիկական կրթություն, որտեղ էլ 6 տարեկան հասակում առաջին անգամ բեմ է բարձրացել: Հետագայում տեղափոխվելով Նյու Յորք՝ Գրեյսը սկսել է աշխատել որպես ֆոտոմոդել՝ միաժամանակ սովորելով նաև դերասանի վարպետություն՝ Ամերիկյան դրամատիկական արվեսի ակադեմիայում: Շատ դերեր է փորձել խաղալ տարբեր պիեսներում, բայց ստացվել է պայմանագիր կնքել միայն ծխախոտի և գարեջրի գովազդում նկարահանվելու համար:
Դեբյուտային առաջին դերը խաղացել է Բրոդվեյում 1949թ-ին՝ Սթրինդբերգի «Հայրիկ» պիեսի հիման վրա բեմադրված ներկայացման մեջ: 1951թ-ին փոքրիկ դեր է խաղացել «Տասնչորս ժամ» ֆիլմում: Կանացի գլխավոր դերը «Ուղիղ կեսօրին» ֆիլմում, ինչպես նաև Ջոն Ֆորդի արկածային դրամայում՝ «Մոգամբո» ֆիլմում, մարմնավորած դերը, որը ներկայացվում է նաև «Օսկարի», Քելլիին դարձնում են հոլիվուդյան ամենավառ և «արագ աճող» աստղերից մեկը:
1954թ-ին Գրեյս Քելլին արժանանում է «Օսկարի»՝ լավագույն կանացի դերակատարման համար. «Գյուղի աղջիկը» ֆիլմում մարմնավորում է գլխավոր հերոսուհուն, որտեղ հրաժարվելով ռոմանտիկ կնոջ կերպարից՝ մարմնավորում է պարզ կնոջ: Ռեժիսյոր Ալֆրեդ Խիչկոկը նրա մեջ տեսնում է իր իդեալական հերոսուհուն. ազնվական գեղեցկության ներքո քողարկված էր զգացմունքային և ցանկասեր մի կին: Խիչկոկը նրան նկարում է միանգամից երեք ֆիլմում:
1955թ-ին Գրեյսը գալիս է Կանն, որպեսզի եվրոպական հանդիսատեսին ներկայացնի «Բռնել գողին» ֆիլմը, և դա Քելլիի համար դառնում է ճակատագրական. նրան տեսնում է Մոնակոյի արքայազ Ռենեն: Վերջինս նրա հետ հանդիպելու հնարավորությունը բաց չի թողնում: 1956թ-ի ապրիլի 18-ին Գրեյսը դառնում է Մոնակոյի արքայադուստրը:
Դերասանուհու վերջին ֆլիմերն էին «Բարձր հասարակություն», «Կարապ» ռոմանտիկ կոմեդիան: Թագավորական հարսանիքից հետո, նա ավարտում է իր կարիերան կինոյում՝ ամուսնու պահանջով: Չնայած կարճ ժամանակահատվածին՝ Ամերիկյան կինոակադեմիան Քեյլիին ընդգրկել էր ամերիկյան բոլոր ժամանակների ֆիլմերի 100 մեծագույն աստղերի ցանկում՝ 13-րդ տեղում:
Գրեյս Քելլին մահացել է ավտովթարից. 1982 թ-ի սեպտեմբերի 14-ին չպարզված հանգամանքներում նա դարձել է ավտովթարի զոհ:
Որպես չամուսնացած կին, ես կհամարվեի վտանգավոր:
Զայրույթը ոչ մի հարց չի լուծում:
Ես չեմ սիրում գոռալ և պայքարել, դրա համար էլ չեմ վիճում:
Ջենտլմեն համարվում են այն տղամարդիկ, ովքեր միշտ այնքան քաղաքավարի են լինում, ինչպես լինում են բացառիկ դեպքերում:
Ուրիշ կանայք ինձ նայում էին որպես մրցակցի, և դա ինձ մեծ ցավ էր պատճառում:
Կյանքում իմ բախտը բերել է. ես փող ունեմ և պարտավոր եմ օգնել նրանց, ովքեր չունեն: Դա իմ պարտքն է, ոչ թե նրա համար, որ ես լավն եմ, այլ որովհետև դա իմ պարտքն է:
Շողիկ Գալստյան
Աղբյուր` LADYNEWS.am Դիտվել է 11579 անգամ
|