12.02.2013

LADYNEWS.am-ի հյուրասրահում է Գաբրիել Սունդուկյանի անվան ազգային ակադեմիական թատրոնի դերասանուհի Անի Պետրոսյանը:

 Ժամանակին մայր թատրոնն ուղղակի  փայլել է իր աստղաբույլով. հանդես են եկել արտիստեր, ովքեր, կարելի է ասել, կերտել են նրա պամությունը: Որպես մայր թատրոնի դերասանուհի` ի՞նչ եք կարծում, ներկայիս արտիստական կազմն արժանի՞ հետեւորդն է այդ մեծերի:

Կարծում եմ` դա պետք է ասի ժողովորդը, ոչ թե ես. ես նրանցից մեկն եմ, ինձ համար դժվար է ինչ-որ գնահատական տալ ու բարձրաձայն խոսել, ասել լավ ու վատ կողմերը, այսինքն` արժանի՞ են, թե՞  ոչ. Դա կերեւա հետո: Ժամանակը ցույց կտա`ինչ հետք կթողնենք մենք թատրոնում:

 Այն, որ շատ եք սիրում Ձեր մասնագիտությունը, հաճախ եք ասել, սակայն մի անգամ նշել եք նաեւ, որ Ձեզ այնքան էլ չի գոհացնում Ձեր արածը, կասե՞ք` հատկապես ինչի մասին է խոսքը, ի՞նչը չի բավարարում:

Եթե ես ավելի լավ վարձատրվեի թատրոնում, որն իմ կյանքի իմաստն է  ու հիմնական գործը, ապա կհրաժարվեի որոշ նախագծերից: Չնայած նրան, որ այդ նախագծերը լավն են, ու ես համաձայնում եմ միայն այն դերերին, որոնք ինձ իրոք դուր են գալիս,  միեւնույնն է, ուժ ու եռանդ են խլում: Եթե նորմալ վարձատրություն լիներ, ես էլ կարողանայի աշխատածս գումարով ապրել (ոչ թե հարուստ լինել), կհրաժարվեի որոշ բաներից, որպեսզի չսպառեի ինձ` որպես մարդ, որպես դերասանուհի:   

Ձեր գործընկերները՝ թե՛ ավագ, թե՛ կրտես, հաճախ են նշում`ժամանակի ընթացքում ամեն ինչ իր տեղը կընկնի, կնկարահանվեն շատ ավելի որակյալ սերիալներ, ֆիլմեր, համամի՞տ եք:

Կարծում եմ` ուղղակի պետք է սերիալների ժամկետը կրճատվի, սյուժեն խտացվի: Ինձ համար սերիալներում ամենակարեւոր գործոնները երկուսն են` ընդգրկված լինի պրոֆեսիոնալ դերասանական կազմ, եւ սերիալը շատ չծամծմվի: Սյուժեն պետք է կարճ լինի, որ ո՛չ հետուստադիտողը ձանձրանա, ո՛չ էլ դերասանը հոգնի իր կերպարից, արդյունքում, ամեն ինչ կլինի համուհոտով:

Յուրաքանչյուր մասնագիտություն ունի իր բարդությունները, Ձեր դեպքում որո՞նք են այդ բարդությունները, որ սիտպված եք եղել հաղթահարել կամ գուցե մինչև հիմա էլ փորձում եք հաղթահարել:

Դերասան լինելն արդեն բարդություններ հաղթահարել է… Դերասանները սթրեսներ են կրում ե՛ւ դեր խաղալիս, ե՛ւ իրական կյանքում. գալիս է մի պահ, երբ հավատում ես այն կերպարին, որին մարմնավորում ես. եթե չհավատաս, ապա դա հանդիսատեսի վրա չի ազդի: Այսինքն` դու ապրում ես ե՛ւ քո կերտած կերպարի, ե՛ւ բնականաբար, քո իրական կյանքով, ստացվում է` երկակի սթրես տանել կյանքում, իսկ դա շատ բարդ բան է, ու նաեւ վախը, որ անընդհատ մտածում ես` արդյոք կկարողանա՞ս խաղալ այնպես, որ հանդիսատեսը քեզ հավատա:

Իսկ Ձեր նշած այդ վախերն ամեն նոր դերի հետ ունենո՞ւմ եք:

Անպայման ունենում եմ, չեմ կարող թաքցնել: Ինձ համար ամենամեծ բարդությունն այն է, որ ես հավատում եմ իմ խաղացած կերպարին:

Բեմում խաղալիս զգո՞ւմ եք այն պահը, որ համոզել եք հանդիսատեսին:

Այո՛, իհարկե: Անձամբ ես դրամա կամ ողբերգություն խաղալիս շատ ուժեղ եմ դա զգում: Հեքիաթային բան է, երբ քեզնից էներգիա է գնում դահլիճ, բախվում հանդիսատեսին ու հետ գալիս քեզ, դրանից ավելի երջանիկ պահ ինձ համար երեւի թե չկա:

Ասում են` խաղացած դերերից դերասանի մեջ անպայման ինչ-որ կտոր մնում է, այդպե՞ս է:

Առաջ այդքան էլ չէի համաձայնում այդ մտքի հետ, բայց հիմա կասեմ` այո՛, հատկապես սերիալային կերպարները…. Հնարավոր չէ`օրը տասներկու ժամ ապրել ինչ-որ մեկի հոգեբանությամբ, ու քո մեջ ինչ-որ բան չմնա:

Ձեր խաղացած կերպարներից ո՞րն եք ամենաշատը սիրել, որի ընթացքում Ձեզ կարողացել եք լիարժեք դրսևորել:

Ես դա առաջին անգամ զգացել եմ «Փսիխոզ 4.48» ներկայացումը խաղալիս: Այդ ներկայացման ժամանակ հասկացա` ինձ մոտ միաձուլվեցին տեխնիկան եւ հոգին:

 Կա՞ն դերեր, որոնք բացառում եք` կխաղաք:

Կան: Անգամ առաջարկներ եմ ունեցել, որոնք մերժել եմ: Երբեք բեմից չեմ հնչեցնի այնպիսի անպարկեշտ արտահայտություններ, որոնք գոնե թատրնում չպետք է լինեն:

 Ասում են` կինը միաժամանակ ե՛ւ խնձոր է, ե՛ւ օձ, ի՞նչ եք կարծում, տղամարդկանց ո՞ր մեկն է ավելի շատ ձգում:

Կարծում եմ` ամեն ինչում պետք է գտնել «ոսկե միջինը»: Ծայրահեղությունը երբեք ոչ մի լավ բանի չի բերի: Այս դեպքում էլ ցանկալի է`կինը երկուսն էլ ունենա:

 Տղամարդը հեշտությամբ կարժանանա՞ Ձեր սիրուն:

Այո՛, եթե իսկապես սիրեմ:

 Անի՛, եթե մի պահ պատկերացնեք, որ գոյություն ունի իդեալական տղամարդ, ինչպիսի՞ն կլինի նա Ձեր պատկերացմամբ:

Եթե իդելական լինի, նա ինձ համար արդեն իդեալական չի լինի: Որպես իդեալական տղամարդու օրինակ ես կարող եմ տալ երկու տղամարդու անուն` Վլադիմիր Վիսոցկի եւ Սերգեյ Եսենին:  Եթե իրենց «խառնուրդին» հանդիպեք, ինձ անպայման ասեք (ծիծաղում է-LN):

Ի՞նչ երազանքներ ունեք:

Իմ ամենամեծ երազանքն ու ցանկությունն այն է, որ մարդիկ լինեն բարի, չարությունն անհետանա նրանց միջից: Ամեն տեղ իշխի միայն բարին:

Հարցազրույցը՝ Շողիկ Գալստյանի

Աղբյուր` LADYNEWS.am

Դիտվել է 12234 անգամ

21.05.2024
Պայծառ արևոտ օրը կարող է ոչ միայն ուրախություն, այլև անհանգստություն պատճառել վատ տեսողությամբ կամ լույսի նկատմամբ հատկապես զգայուն մարդկանց։

19.03.2024
«Աղանդեր կերեք ընթրիքից առաջ». այստղային դիետոլոգը բացահայտել է սննդի նկատմամբ իր մոտեցման գաղտնիքները։

08.02.2024
Եթե նույնիսկ ձեր շրջապատում շատ ընկերներ ու ծանոթներ կան, իսկ սոցցանցերում բաժանորդներից շատ են հաղորդագրությունները, փաստ չէ, որ դուք միշտ աջակցություն և ըմբռնում կզգաք։

15.11.2023
Աշխատատեղը (նույնիսկ մասնագիտությունը) կարելի է փոխվել, երեխաները մեծանում և հետո ստեղծում են իրենց ընտանիքը, ընկերները կարող են գալ ու գնալ: Սակայն կանանց մեծ մասը երազում է ամուսնանալ մեկ անգամ և ամբողջ կյանքի համար:

22.08.2023
Սոմելյեի  յուրահատուկ մասնագիտության, լավագույն գինինիների ճիշտ ընտրության, դրանց պահպանման և հարակից հարցերի շուրջ է մեր հացազրույցը Մարիամ Սաղաթելյանի հետ։

16.08.2023
Դերասանուհին պատմել է ռոմանտիկ տեսարանների նկարահանումների և բարեկազմության գաղտնիքների մասին։