Զգո՛ւյշ ժպտացեք. ժպիտից դեպրեսիա մեկ քայլ է
30.10.2020
«Ժպտա». մեր ժամանակների ամենատարածված արտահայտություններից է: Ժպիտը միշտ եղել է լավ տրամադրության և հաջողության խորհրդանիշ: Ժպտացող մարդն ուղղակի չի կարող դժբախտ լինել: Արդյո՞ք դա այդպես է:
Գրեթե բոլոր գովազդային հոլովակներում հանդիպում ենք այս կամ այն երազած ապրանքը ձեռք բերած ժպտացող դեմքերով կերպարների: Դեռևս անցած դարի առաջին կեսին' ԱՄՆ-ում մեծ դեպրեսիայի տարիներին, հոգեբանները հակված էին այն մտքին, որ եթե մարդն իր կյանքի ամենադժվար պահին պարզապես առանց առիթի սկսի ժպտալ, ապա նրա տրամադրությունը ինքնիրեն կբարձրանա: Իսկ ինչպես հայտնի է, լավ տրամադրությամբ և գործերն են արագ կատարվում, և կյանքն է դառնում ավելի հեշտ:
Բայց արհեստական ժպտալն այդքան էլ պարզ չէ, ինչպես թվում է առաջին հայացքից: Այն մարդիկ, ովքեր աշխատանքի բերումով պետք է ժպիտ «կրեն» (մատուցողուհիներ, կառավարիչներ, բանկային ծառայողներ, հաճախորդների հետ անմիջական շփվողներ), ավելի հաճախ են դեպրեսիաներ և ընկճվածություն ունենում: Ջղայնացած հաճախորդ, կոպիտ պատասխան, ձանձրալի ուղեւորներ, որոնք գրեթե միշտ ուզում են նկատողություն անել վատ ծառայության համար… Այդ ամենը գրգռվածության և նյարդային վիճակների պատճառ կարող է դառնալ հեշտությամբ, սակայն նրանք պետք է միշտ ժպտան' անկախ շուրջը կատարվող իրադարձություններից: Այն մթնոլորտը, որտեղ արհեստական ժպիտն աշխատանքի անհրաժեշտ բաղադրիչ է, Ձեզ ընկղմում է սթրեսային իրավիճակների մեջ, որոնցից դուրս գալը բավականին դժվար է:
Արհեստական ժպիտը կարող է դառնալ դեպրեսիայի պատճառ. սա ապացուցելու համար կատարել են հետևյալ փորձը:
Համալսարաններից մեկի ուսանողներին առաջարկեցին ձևացնել բաժանորդների աջակցման կենտրոնի աշխատանք: Մի խմբին թույլ էր տրված հեռախոսազանգերին պատասխանել անպես, ինչպես թելադրում էին ստեղծված իրավիճակները, իսկ մյուս խմբի անդամներին կարելի էր միայն ժպտալ և սիրալիր լինել բոլոր իրավիճակներում:
Ըստ փորձի արդյունքների'այն խմբի անդամների ֆիզիկական հոգնածությունը , ովքեր պարտավոր էին աշխատել բացառապես ժպտալով, համարժեք էր ութժամյա աշխատանքային ծանրաբեռնվածությանը: Նման հոգնածություն չգրանցվեց այն խմբի մոտ, որին թույլ էր տրված դրսևորել համարժեք վարք:
Իհարկե, կան մարդիկ, ովքեր բնությունից սիրալիր են և սրտաբաց շփման ժամանակ: Վերջիններս կարող են ավելի թեթև տանել այն ծանրաբեռնվածությունը, որը բաժին էր հասել փորձի երկրորդ խմբի մասնակիցներին, սակայն կյանքը ցույց է տալիս, որ, ցավոք, այդպիսի մարկանց թիվը մեծ չէ:
Զգույշ ժպտացեք:
Աղբյուր՝ LADYNEWS.am Դիտվել է 9531 անգամ
Читать на русском
|